یادداشت روزنامه‌های سه شنبه ۱۵ تیر


روزنامه کیهان
بزرگ‌ترین ضعف دولت یازدهم و دوازدهم چه بود؟/جعفر بلوری
چرا قطعی برق داریم؟ چرا وضعیت مرغ، تخم‌مرغ و گوشت به اینجا رسید؟ چرا خرید مسکن تبدیل شده به یک «رؤیا». چرا تورم به این نقطه رسید؟ و از همه این‌ها مهم‌تر، چرا سطح چالش در این کشور بزرگ، از ادعای «ایران به فکر احیای امپراطوری است» در دولت‌های قبل، رسیده به «حل مشکل مرغ و تخم‌مرغ» در این دولت؟

قصد ریز شدن در تک‌تک این سؤال‌ها را نداریم چرا که بررسی هر یک از حوزه‌هایی که برشمردیم، تخصص خاص خود را می‌طلبد. در این یادداشت به دنبال یافتن پاسخ اصلی و آن مشکلِ در سرچشمه هستیم! پاسخ، «مدیریت» است. «مدیریت»، گم‌شده بزرگ دولت یازدهم و دوازدهم است و ما سال‌ها پیش در همین ستون درباره آن بار‌ها نوشتیم و هشدار دادیم. «مدیریت بحران» یکی از شاخه‌های اصلی و حیاتی رشته مدیریت است که بر خلاف آنچه ابتدا در ذهن متبادر می‌شود، پیش از وقوع بحران کلید می‌خورد (نه پس از وقوع آن). مهم‌ترین بخش مدیریت بحران هم، «پیش‌بینی» و «سناریوچینی» است. یعنی مدیر، با توجه به وضع موجود و آنچه مشاهده می‌کند، از بهترین تا بدترین سناریو‌ها را می‌نویسد تا در صورت وقوع بحران در آینده، بسته به غلظت و میزان آن، یکی از راه‌حل‌های پیش‌بینی‌شده را انتخاب و به‌کار گیرد نه اینکه، غافلگیر شود! اصلا مدیریت بحران برای این است که غافلگیر نشویم! این تخصص، برای داشتن آمادگی ذهنی و عملی جهت مواجهه با «هر شرایطی» است.

در این بین «بازخوردها» (Feed Backs) هم بسیار مهمند. بازخوردها، مدتی پس از پیاده‌سازی یک ایده یا طرح از سوی مدیر، خود را نشان می‌دهد. اگر مثبت بود (ما را به هدف نزدیک کرد) آن مسیر تا رسیدن به نقطه مطلوب ادامه می‌یابد. اگر منفی بود (از هدف دورمان کرد) کمک می‌کند مسیر را تصحیح کرده و به راه ادامه دهیم. چیزی شبیه به قطب‌نما. بازخورد‌ها از ۶ یا ۷ سال پیش بود که خود را نشان دادند! آنچه این روز‌ها به شکل قطعی مکرر برق، تورم افسارگسیخته یا صف‌های خجالت‌آور مرغ و گوشت می‌بینیم، همه بازخوردند. بازخورد‌های راهی که در این ۸ سال، برخی مدیران انتخاب کردند و به هشدار‌ها و انتقاد‌های کارشناسی هم توجه نکردند. وقتی کشوری در فصل زمستان دچار قطعی برق می‌شود، مبتدی‌ترین مدیر‌ها هم می‌فهمند که، فصل تابستان، قطعی برق جدی‌تر و گسترده‌تر خواهد بود. لذا، پیش‌بینی‌های لازم برای، مواجه نشدن با چنین وضعی یا کاستن از میزان قطعی برق را انجام می‌دهند. آیا ما زمستان گذشته دچار قطعی برق نشده بودیم؟!

بیایید کمی خوش‌بین باشیم و فرض بگیریم، بنا به هر دلیلی مدیران مربوطه پیش‌بینی چنین وضعی را برای تابستان امسال نکرده بودند. یا پیش‌بینی کرده بودند منتهی، پیش‌بینی‌شان با آنچه روی داده، فرسنگ‌ها فاصله دارد و به هیچ یک از سناریو‌هایی که از قبل نوشته‌اند هم، نزدیک نیست! مثلا گرمای تابستان بیش از پیش‌بینی‌شان شده و آن‌ها مجبورند روزانه دو ساعت برق هر منطقه در تهران را قطع کنند. آیا تنظیم و اجرای یک «جدول خاموشی» هم کار دشواری است؟! یعنی واقعاً سازمانی به عریضی و طویلی «برق» که در هر منطقه این شهر یک شعبه دارد، قادر به تهیه و اجرای چنین جدولی نیست؟! مردم می‌بینند، تجزیه و تحلیل می‌کنند؛ هم تحریم‌ها و گرمای شدید هوا را هم برخی افراد بی‌ملاحظه را. انتظار نظم دادن به این قطعی برق، انتظار بالایی نیست. فقط کافی است یک خانواده بداند، مثلا هر روز برقش ساعت ۱۶ تا ۱۸ قطع خواهد شد؛ قطعا شرایط و برنامه‌های خود را با آن تنظیم خواهد کرد. اینکه جدول تنظیم و منتشر کنیم اما، یک روز ساعت ۱۶ برق قطع شود و یک روز ساعت ۲۰ یعنی، اصلا مدیریتی وجود ندارد. «مدیریت بحران» و سناریونویسی پیشکش!

اما از حق نگذریم، برخی از این طیف (نه همه آنها) این‌طور نیست که در همه حوزه‌ها مدیریت ضعیفی داشته باشند. آن‌ها عملاً، مدیریت را به دو شاخه تقسیم کرده‌اند. شاخه اجرایی و شاخه ادعایی. اجرایی همان است که بلد نیستند و در بالا تشریح کردیم. اما در بخش ادعایی، مدیریت آن‌ها نظیر ندارد. به روزنامه‌ها، مصاحبه‌ها، گزارش‌ها و موضع‌گیری‌هایشان نگاه کنید! در حالی که «عامل وضع موجودند»، در نقش «منتقد وضع موجود» ظاهر می‌شوند. مسکن را به وضعی که همه می‌بینیم دچار کرده و افتخار می‌کنند که در طول مدیریت‌شان، حتی یک خانه نساخته یا ساخته شدن یک آپارتمان را افتتاح نکرده‌اند! اما تا دلتان بخواهد، از وضع مسکن انتقاد و آن را آسیب‌شناسی علمی می‌کنند. گاهی تئوری هم می‌بافند! آن‌ها در فرار از پاسخگویی، و ظاهر شدن در نقش طلبکار در عین بدهکاری، حقیقتا مدیران توانمندی‌اند!

نکته آخر این یادداشت درباره، دولت سیزدهم به ریاست آقای رئیسی است. با توجه به شرایطی که مدعیان اصلاحات و اعتدال به‌وجود آورده و بلایی که بر سر معیشت مردم آورده‌اند، ایشان چه بخواهند چه نخواهند، تبدیل به امید این مردم شده‌اند و دولت ایشان، نه حق دارد و نه فرصت این را دارد که «اشتباه کند». بخشی از هر جامعه‌ای، درست یا غلط، انتظار دارند مشکلات به سرعت حل شود. مثلا، تا تابستان سال آینده مسئله قطعی برق حل شده باشد. تورم مهار و مدیریت، سر و سامانی گرفته باشد. آن‌ها منطقا خوب می‌دانند که، سر و سامان دادن به اقتصاد، با فشردن یک دکمه مثلا قرمز صورت نمی‌گیرد بلکه نیاز به برنامه و تیمی یکدست، متخصص و باانگیزه است. البته در هر جامعه‌ای عده معدودی هم وجود دارند که، تصور می‌کنند، راه‌حل، همان دکمه قرمز است. به‌ویژه اگر در این مدت ضربات اقتصادی جدی خورده باشند. به قول روانشناسان، و طبق نظریه «شکاف همدلی»، افراد غالباً بر اساس وضعیت روحی و فکری که دارند، اوضاع را تحلیل می‌کنند. این یعنی، اگر کسی خانه خود را از دست داده یا خانه‌اش از ۱۰۰ متر شده، مثلا ۴۵ متر، با روحیه خردشده‌ای که دارد، شرایط را تحلیل می‌کند و نباید از او انتظار تحلیل منطقی را داشت!

گاهی مشکل اصلی، خود مدیر است لذا با رفتن او، بخشی از مشکلات خود به خود حل می‌شود. صرفِ تغییر یک دولت خسته با یک دولت جوانِ حزب‌اللهی، بخش مهمی از راه‌حل مشکلات موجود است؛ لذا می‌توان امیدوار بود، با رفتن دولت فعلی، بخشی از مشکلات خود به خود حل شود، حتی اگر سنگ‌اندازی‌ها از دو ماه پیش از آغاز دولت سیزدهم، شروع شده باشد!

قطعا آقای رئیسی این روز‌ها مشغول چیدن کابینه و دریافت پیشنهاد‌ها یا حتی شاید فشار‌ها از سوی طیف‌های مختلف است. انتخاب مدیران لایق در کنار شناسایی و حذف مدیران نالایقی که این روز‌ها با عجله، حساب‌شده و با اهداف مشکوک، انتخاب و وارد مراکز دولتی می‌شوند! شاید باید جزو اولویت‌های نخستین ایشان باشد. انتخاب تک‌تک اعضای کابینه و مدیران مهم است و هرگونه اشتباه می‌تواند ضربه‌ای به آن اعتماد باشد؛ و سرانجام اینکه، اعداد و ارقام رسمی که در همین دولت فعلی منتشر شده نشان می‌دهند، آقای رئیسی وضعیت اقتصادی خوبی را از دولت فعلی تحویل نخواهد گرفت. با استناد به همین آمار و ارقام می‌توان حدس زد، شاید دو سال شاید هم بیشتر، فقط باید آوار‌برداری کرد! مخاطب این نکته هم، عاملان وضع موجودند که، از لحظه اعلام رسمی نتایج انتخابات و در حالی که هنوز خود در راس کارند، منتقد وضع موجود شده، خطاب به دولتی که هنوز تشکیل نشده می‌گویند «وعده‌ها چه شد؟!»

روزنامه وطن امروز
شبکه الجزیره به‌مثابه یک ایدئولوژی/عماد هلالات
الجزیره شبکه‌ای نام‌آشنا برای بینندگان بویژه مخاطبان رسانه‌ای است؛ شبکه‌ای که با پخش فیلم سخنرانی اسامه بن‌لادن، رهبر گروه تروریستی القاعده، شهره بین‌المللی برای خود کسب کرد و اکنون بیش از ۵۰ میلیون مخاطب در سراسر دنیا دارد. الجزیره تقریبا یک شبکه حاکمیتی است و بودجه آن سالانه ۳۰ میلیون دلار است که توسط امیر قطر تأمین می‌شود (البته هزینه‌های آن بین ۴۰۰ تا ۵۰۰ میلیون یورو است که به نظر می‌رسد تمام این هزینه‌ها توسط دولت قطر تأمین می‌شود) و به عنوان بازوی منطقه‌ای دولت قطر نقش تأثیر‌گذاری در سطح منطقه‌ای و بین‌الملل ایفا می‌کند. نزدیکی دولت قطر به جریان فکری اخوان‌المسلمین باعث شده است این شبکه، تفکرات این گروه را تبلیغ کند و در تحولات بیداری اسلامی نقش بسیار تأثیرگذاری در سقوط رژیم‌های دیکتاتوری بر عهده داشت تا جایی که فیلم خودسوزی محمد بوعزیزی در تونس، در این شبکه بیش از ۱۰ میلیون بازدیدکننده داشت.

شبکه الجزیره سال ۱۹۹۶ توسط «ثامر بن حمد آل‌ثانی» و با حمایت‌های امیر قطر بعد از کودتای امیر وقت قطر علیه پدر خود با هزینه ۱۶۰ میلیون دلار و با شعار «واقعیت آنچنان که است» تأسیس شد. این شبکه حدود ۴۰۰۰ کارمند از سراسر دنیا دارد و تمرکز آن روی منطقه غرب آسیا و شمال آفریقاست. یکی از چهره‌های جنجالی این شبکه آقای «وضاح خنفر» اردنی- فلسطینی است که از آغاز هزاره دوم مدیر این شبکه بود و سال ۲۰۱۱ از این سمت اخراج شد. بنا به افشای سایت ویکی لیکس، وضاح خنفر هنگام گذراندن دوره دانشجویی با سازمان‌های جاسوسی موساد و سیا همکاری‌های مختلفی در آفریقا داشته است و انتخابش در سال ۲۰۰۳ به عنوان مدیر این شبکه از رابطه پنهان سازمان‌های جاسوسی با شبکه الجزیره حکایت می‌کند. این شبکه سال ۲۰۰۵ با هدف تأثیر‌گذاری بر مخاطبان انگلیسی‌زبان، بخش الجزیره انگلیسی را راه انداخت و اکنون به ۸ زبان زنده دنیا خبر و برنامه پخش می‌کند و دارای ۷۰ دفتر در تمام جهان است. این شبکه به غیر از خبر، شبکه‌هایی را برای ورزش، کودکان و فیلم راه‌اندازی کرده است. همچنین این شبکه یک دفتر مطالعات استراتژیک دارد که پژوهش‌های گسترده‌ای را در زمینه‌های مختلف برای اهداف خود انجام می‌دهد.

* اهداف شبکه الجزیره
با وجود اینکه این شبکه ادعای استقلال خبری و رسانه‌ای می‌کند، ولی در جهان عرب به عنوان «الجزیره الاسرائیلیه» شهرت دارد و کاملا در راستای سیاست‌های امیر قطر پیش می‌رود و بازوی رسانه‌ای دولت کوچک قطر است. شبکه الجزیره برای خود اهداف متعدد و خاصی را مد نظر قرار داده است و به دنبال پیدا کردن مخاطبان برای خود در سرتاسر منطقه غرب آسیا و شمال آفریقاست. می‌توان گفت شبکه الجزیره پر‌بیننده‌ترین شبکه در سطح منطقه و جهان عرب است. اهداف شبکه الجزیره را می‌توان به ۲ دسته اهداف آشکار و اهداف پنهان تقسیم‌بندی کرد.

* اهداف آشکار
۱- پوشش رسانه‌ای بهنگام وقایع و ثبت و گزارش آن بدون سانسور خبری
۲- حمایت از مقاومت فلسطین (مقاومت اسلامی حماس و نه جهاد اسلامی)
۳- جذب مخاطب از سراسر جهان بویژه جهان عرب
۴- نشان دادن زوایای پنهان یک رویداد
۵- ارتباط مستقیم با مردم و حضور بهنگام در رویداد‌ها
* اهداف پنهان
۱-گسترش تفکر اخوان‌المسلمین با قرائت مورد حمایت قطر
۲- حمایت همه‌جانبه از سیاست‌های ایالات متحده در سطح منطقه
۳- مخالفت با محور مقاومت و تبلیغ آن بویژه گروه‌های شیعی در گذشته و در راستای سیاست‌های امیر قطر
۴- حمایت از داعش و جبهه‌النصره
۵- حمایت از طالبان
۶- سیاست دوگانه در قبال جمهوری اسلامی

* الجزیره و بیداری اسلامی (بهار عربی)
الجزیره از همان ابتدای تحولات در کشور‌های عربی منطقه غرب آسیا و شمال آفریقا به سرعت به پوشش رسانه‌ای جهت‌دار علیه دیکتاتور‌های منطقه پرداخت. این شبکه با ایجاد برنامه‌های متنوع به کانون اطلاع‌رسانی اصلی منطقه تبدیل شد. این شبکه درباره خیزش مردمی سیاست دوگانه‌ای را در فضای رسانه‌ای جهان عرب دنبال می‌کرد؛ برای مثال این شبکه از همان ابتدا تحولات تونس و مصر را لحظه به لحظه پوشش می‌داد، ولی در قبال خیزش مردمی بحرین سیاست متناقضی را در پیش گرفت. در قبال انقلاب مردم یمن، این شبکه با توجه به سیاست‌های دولت قطر، از همان ابتدا به ایجاد فضای رسانه‌ای علیه دیکتاتور معدوم یمن یعنی «علی عبدالله صالح» پرداخت، ولی با تسخیر صنعا توسط انصارالله به مخالفت با این جریان پرداخت و از حمله عربستان و امارات به یمن حمایت کرد. البته در ادامه و با ایجاد تنش بین ۴ کشور عربی با دولت قطر، الجزیره به ایجاد فضای رسانه‌ای علیه این کشور‌ها همت گماشت. درباره تحولات سوریه، الجزیره از همان ابتدا با توجه به حمایت دولت قطر از گروه سلفی و جریان اخوان‌المسلمین، از گروه‌های تروریستی بویژه داعش و النصره حمایت کرد. شبکه الجزیره با حضور فعال در مناطق آلوده به گروه‌های تروریستی در سوریه، علیه محور مقاومت بویژه ایران و حزب‌الله اقدام و به ترویج تفکرات سلفی در این مناطق می‌پرداخت. شاید بتوان گفت نقطه اوج شبکه الجزیره در تحولات سوریه، مصاحبه ۲ ساعته این شبکه با «ابومحمد الجولانی» رهبر گروه تروریستی جبهه‌النصره در خرداد ۹۴ است. در نهایت باید گفت شبکه الجزیره در تحولات بیداری اسلامی، مجری سیاست‌های دولت قطر بود.

* الجزیره و جمهوری اسلامی
روابط الجزیره با جمهوری اسلامی ایران فراز و فرود‌های مختلفی داشته است؛ حمایت از جنبش خلق عرب در سال ۸۴ و بسته شدن دفتر این شبکه در تهران، تا بازگشایی دوباره آن در سال ۸۵ را می‌توان در این باره نام برد. در فتنه ۸۸، الجزیره سعی می‌کرد ضمن ارائه گزارش‌های واقعی از ایران، از مخالفان هم حمایت کند. با آغاز خیزش‌های مردمی در کشور‌های عربی بویژه در سوریه، الجزیره فضای مسمومی را علیه جمهوری اسلامی و محور مقاومت به راه انداخت. این شبکه برنامه‌های مختلف بویژه برنامه «حصاد الیوم» در طول سال‌های ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶ را علیه محور مقاومت و جمهوری اسلامی اختصاص داده بود. از برنامه‌های مهم این شبکه در طول سال‌های یاد‌شده برنامه «الاتجاه المعاکس» با مجری‌گری «فیصل قاسم» سوری بود که جمهوری اسلامی را سرکوبگر قیام‌های مردمی و حامی دیکتاتور‌ها معرفی می‌کرد.

این شبکه با حضور میدانی خود در بین تروریست‌ها بویژه در «نمایش‌های شیمیایی» آنها، باعث تصویب قطعنامه‌های سازمان ملل علیه دولت مردمی سوریه شد. در ادامه این شبکه در زمان محاصره همه جانبه چهار کشور عربی بویژه ۳ همسایه زمینی و دریایی خود در خلیج‌فارس یعنی عربستان سعودی، امارات و بحرین، در چرخشی ۱۸۰ درجه‌ای نسبت به جمهوری اسلامی، ایران را به عنوان کشور دوست معرفی کرد. از حدود سال ۱۳۹۷ به بعد شبکه الجزیره با فروکش کردن بحران سوریه، نسبت به جمهوری اسلامی سیاست متعادلی را در پیش گرفت. الجزیره اکنون سعی می‌کند کشور‌های منطقه را به گفتگو و مذاکره با ایران ترغیب کند؛ به همین دلیل این شبکه از برجام بشدت حمایت کرده و برخلاف عربستان و شبکه «العربیه» به دنبال تنش با جمهوری اسلامی نیست.

* الجزیره و فلسطین
حمایت همه‌جانبه الجزیره از مقاومت فلسطین (حماس) بر کسی پوشیده نیست. ارائه گزارش‌های لحظه به لحظه از جنگ اسرائیل با حماس بخشی از فضای رسانه‌ای این شبکه درباره فلسطین است. این شبکه در طول جنگ‌های ۲۲ روزه، ۸ روزه، ۲ روزه، ۵۰ روزه و جنگ اخیر ۱۲ روزه توانست واقعیت‌های موجود جنگ را مخابره کند. با توجه به روابط خوب دولت قطر با جنبش حماس و گرایش‌های اخوانی رهبران این جنبش، الجزیره یکی از بازو‌های رسانه‌ای حماس محسوب می‌شود تا جایی که در جنگ ۱۲ روزه اخیر، دفتر این شبکه توسط هواپیما‌های اسرائیلی بمباران شد. با این وجود الجزیره روابط مناسبی با دولت یهود هم دارد و به‌رغم ایجاد فضای رسانه‌ای علیه این رژیم، به دنبال ایجاد ۲ کشور در سرزمین‌های اشغالی است و از راهبرد ۲ دولت در سرزمین‌های اشغالی حمایت می‌کند. این شبکه مصاحبه‌های مختلفی را با دولتمردان این رژیم داشته و هموار سعی می‌کند به‌رغم حمایت از حماس، روابط رسانه‌ای خود را با رژیم صهیونیستی داشته باشد. از سوی دیگر با توجه به رابطه داشتن بخشی از مدیران این شبکه با سرویس جاسوسی موساد، در جهان عرب از آن به عنوان شبکه اسرائیل نام برده می‌شود. وضاح خنفر یکی از مدیران سابق این شبکه از عوامل اصلی موساد است.

* الجزیره؛ بازوی رسانه‌ای اخوان‌المسلمین
شبکه الجزیره بشدت از جریان فکری اخوان‌المسلمین حمایت می‌کند. این شبکه بعد از کودتا علیه محمد مرسی، رئیس‌جمهور سابق مصر، فضای رسانه‌ای شدیدی را علیه دولت عبدالفتاح السیسی به راه انداخت. بسیاری از اعضای اخوان‌المسلمین که توانستند هنگام کودتا از مصر فرار کنند، در حال حاضر در قطر و ترکیه حضور دارند. شیخ یوسف قرضاوی، عالم بزرگ مصری در کشور قطر حضور دارد و این شبکه برنامه‌های مختلفی را با این شخصیت دینی داشته است که در یکی از برنامه‌ها که در ماه مبارک رمضان پخش می‌شد، بیش از یک میلیون مخاطب داشت. یوسف قرضاوی با استفاده از برنامه‌های این شبکه توانست بسیاری از جوانان جهان عرب را با افکار خود همراه کند که در تحولات لیبی و سقوط معمر قذافی، تونس و مصر نقش بسزایی در تهییج جوانان از خود نشان داد. وی در بحران سوریه در سال ۱۳۹۲ علیه بشار اسد و حزب‌الله اعلام جهاد کرد.

او در فتوای معروف خود در سال ۹۲ که از شبکه الجزیره پخش شد، گفت: همانا کسانی که بشار [اسد]را تایید می‌کنند، لعنت و غضب خداوند به آن‌ها می‌رسد و خداوند از آن‌ها انتقام خواهد گرفت و از همه مسلمین در همه سرزمین‌ها دعوت می‌کنم هر گاه که می‌توانند برای دفاع از برادران‌شان به آنجا بروند و اگر می‌توانند بجنگند پس برای جنگ بروند. این فتوا‌ها باعث شد جوانان مختلفی به بهانه جهاد وارد سوریه شوند که شبکه الجزیره همه را پوشش رسانه‌ای می‌داد. شخصیت‌های دیگر اخوان‌المسلمین هم که در قطر حضور دارند، شبکه الجزیره را به عنوان یک منبر برای خود تعریف می‌کنند. البته با وجود اینکه از آغاز دهه ۱۹۷۰ میلادی موج مهاجرت اخوانی‌ها به قطر افزایش پیدا کرده بود، با عبور از موج بیداری اسلامی، اکنون الجزیره با تبعیت از دولت قطر و راهبرد جدید این کشور سعی می‌کند چالش کمتری با دولت مصر از یک سو و جریان‌های مخالف اخوان‌المسلمین در همسایگی قطر یعنی امارات و عربستان از سوی دیگر داشته باشد.

* الجزیره و فضای مجازی
شبکه الجزیره سعی کرده است همراه با دانش و تکنولوژی روز دنیا خود را همراه کند. در فضای مجازی هم این شبکه حضور فعال و گسترده‌ای دارد تا جایی که کودتا علیه «عمر البشیر» رئیس‌جمهور سابق سودان را با استفاده از شبکه‌های اجتماعی جهت می‌داد. این شبکه در جریان سقوط عمر البشیر بعد از تعطیل شدن این شبکه در سودان، شبکه اجتماعی خود در توئیتر و واتس‌اپ را راه انداخت و با بارگذاری ویدئو‌های کوتاه، در جهت‌دهی به افکار مردم این کشور نقش بسزایی داشت. بخشی از برنامه‌های جدید الجزیره بویژه در ساعات پرمخاطب به فضای مجازی اختصاص دارد و فعالیت‌های گسترده‌ای در این فضا دارد. بسیاری از مخاطبان شبکه الجزیره جوانان جهان عرب هستند که از طریق شبکه‌های اجتماعی، الجزیره توانسته است با آن‌ها ارتباط برقرار کند.

* فرجام سخن
باید گفت شبکه الجزیره فراتر از یک رسانه است. الجزیره با داشتن بیش از ۵۰ میلیون مخاطب، رقیب شبکه بی‌بی‌سی انگلیس است. این شبکه به عنوان بازوی رسانه‌ای دولت قطر، نقش بسزایی در ترویج جریان اخوانی داشته و سعی کرده است برای خود محوری جداگانه در برابر محور عربستان و امارات از یک سو و جمهوری اسلامی و محور مقاومت از سوی دیگر داشته باشد. امروز الجزیره پرمخاطب‌ترین رسانه جهان عرب و منطقه است و در تحولات و معادلات و ایجاد کنش و واکنش، رقیب رسانه‌های بزرگ دنیاست.

روزنامه خراسان
مهم‌ترین اولویت غیر اقتصادی دولت جدید/سید صادق غفوریان
شرایط کنونی جامعه ایرانی در تمام ابعاد اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی به گونه‌ای است که برای اولویت سنجی به منظور رسیدگی فوری چندان نمی‌توان روی موضوع خاصی انگشت گذاشت. نه از این جهت که یک موضوع بر موضوع دیگری اولویت بیشتری دارد یا ندارد، بلکه باید اذعان کرد که اکنون تمام مسائل جامعه به ویژه در بخش‌های اقتصادی و معیشتی دچار آسیب و چالش‌های اساسی است. از سوی دیگر به هم پیوستگی و وجود روابط علّی و معلولی میان تمام این مسائل، شرایط امروز جامعه را در یک وضعیت فوق اورژانسی قرار داده است. در این زمینه به این چند گزاره دقت کنید:
* پدیدار شدن ویروس کرونا باعث افزایش آمار بیکاری شده است.
* بیکاری و از میان رفتن رونق بسیاری از مشاغل و تشدید مشکلات معیشتی باعث افزایش بحران‌های روحی و روانی شده است.
* کاهش درآمد‌های دولت و افزایش تورم، گرانی‌های بی سابقه و ادامه دار و سوء مدیریت‌ها در بازار اقلام ضروری به تخریب شرایط روحی و روانی جامعه دامن زده است.
* کم بارشی و گرمای کم سابقه که شرایط بحران در مصرف آب و برق را رقم زده است و موارد دیگر که می‌توان حدیث مفصل خواند از این چند گزاره مجمل...
واقعا اولویت با کدام است؟
آیا می‌توان در شمار فراوان آسیب‌ها و چالش‌هایی که جامعه اکنون با آن دست و پنجه نرم می‌کند، برای رسیدگی به آن اولویت بندی کرد؟ به نظر می‌رسد هر یک از این مسائل از اقتصاد و اشتغال گرفته تا بهداشت و درمان، آسیب‌های اجتماعی همچون اعتیاد، ازدواج و نیاز‌های جوانان و حوزه‌های محیط زیستی مثل آب، جنگل ها، تالاب‌ها و حقابه‌ها همه در وضعیت بحرانی و نیمه بحرانی قرار دارند و فوت وقت در سامان دهی و تزریق خون جدید به کالبد هر یک از آن‌ها قطعا کاری نامعقول و البته نابخشودنی است.

روان جامعه در وضعیت قرمز
اما در میان همه این موارد، آن چه به نظر می‌رسد مدت هاست در وضعیت قرمز به سرمی برد، بی‌شک بحران‌های روحی و روانی جامعه است که به ویژه در جریان ۱۶ ماه همه گیری کرونا همچون یک بختک سنگین سلامت روانی جامعه را تهدید و تشدید کرده است. به طور قطع در فرایند ایجاد این آسیب نمی‌توان گاه عملکرد‌های ضعیف سیاست گذاران در مجموعه حاکمیت را نادیده انگاشت و آن را کتمان کرد.
نتیجه این وضعیت، شاید این چند گزینه است:
۱- کاهش سرمایه اجتماعی و کم رغبتی بخشی از جامعه به ایفای نقش در تحولات اجتماعی همچون انتخابات اخیر که آمار اعلام شده در میزان مشارکت، بیانگر این واقعیت است.

۲- افزایش آمار اختلالات روانی و افسردگی که طبق اعلام دفتر سلامت روانی و اجتماعی وزارت بهداشت در چنین شرایطی قرار دارد: «شیوع اختلالات بر اساس پیمایش‌های ملی بالای ۲۳ درصد و بالاترین اختلال روان پزشکی در کشور اختلال افسردگی است. پس از آن اختلالات اضطرابی در رتبه بعد قرار دارد. اختلالات افسردگی به تنهایی ۷/۱۲ درصد و اختلالات اضطرابی حدود ۱۵ درصد است.» البته بنابر اعلام سازمان بهزیستی، آمار مراجعه کنندگان به مراکز مشاوره پس از کرونا با افزایش قابل توجه همراه بوده است.

۳- افزایش میل جوانان به مهاجرت به ویژه در بخشی از دانشجویان و دانش آموختگان.
پیمایش‌های اخیر رصدخانه مهاجرت (زیرنظر دانشگاه شریف) حاکی از آن است که میل به مهاجرت در کشور به‌خصوص در دو سال اخیر به‌شکل نگران‌کننده‌ای در حال افزایش است و تراز شاخص تصمیم به مهاجرت با سرعت در حال نزدیک شدن به میل به مهاجرت است و این خبر خوشایندی برای دولت آینده نیست. نزدیک شدن این دو شاخص به‌معنای کاهش امید و مشارکت اقتصادی و اجتماعی در داخل و احتمالاً امید به شرایط بهتر زندگی در خارج است. (همشهری آنلاین/ ۱۴ تیر ۱۴۰۰)

اهتمام بر راهکار‌های کوتاه مدت
به اذعان بسیاری از کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی، جامعه ما در بسیاری از شاخص‌ها به مرز بحران رسیده است و قطعا دولت جدید، بیش از همگان به خستگی و کلافگی مردم از این شرایط آگاه و عالم است و حتما برای برون رفت از این مخمصه و نگرانی‌ها برنامه‌های فوری تدارک دیده است. اگر چه باید راهکار‌هایی عالمانه و دقیق را برای برون رفت از این وضعیت و حل اساسی مشکلات در نظر گرفت، اما همه آن چه می‌توان در هفته‌های پیش رو درنظر گرفت، توجه به چند راهکار با رویکرد کوتاه مدت بیش از دیگر موارد ضروری است:
۱- اتخاذ تصمیمات فوری در سامان دهی چالش‌هایی که اکنون مردم در آن گرفتار آمده اند؛ مواردی از جمله سامان دهی فوری وضعیت واکسیناسیون، مدیریت قطعی‌های برق، کنترل قیمت ها، چاره اندیشی برای وضعیت بغرنج نانوایی‌ها و این قبیل مسائل که مدت هاست مردم را گرفتار و اسیر خود کرده است.
۲- اجازه ندهید مدیران با اعصاب مردم بازی کنند؛ بسیاری از کاستی‌ها را با اندکی تدبیر و برنامه می‌توان مدیریت کرد. دولت جدید در نخستین گام نباید اجازه دهد مدیرانش با افاضات بی جا، بی سلیقگی و اهمال کاری روی اعصاب مردم راه بروند.
۳- توجه به سلایق عموم مردم در برنامه‌های فرهنگی، هنری و تفریحی، حوزه ورزش و به ویژه تولید آثار شادی آفرین و مطابق ذائقه و نیاز عموم در رسانه ملی.
۴- پرهیز از دامن زدن به جنجال‌ها و خاله زنک‌های سیاسی که مدت هاست این موضوع، تاریخ مصرف اش در کشور به پایان رسیده است.
در یک کلام...
در یک کلام مهم‌ترین اولویت غیراقتصادی سیاست گذاران جدید، بازگرداندن روح امید، انگیزه و اعتماد به ویژه برای نسل جوان است که با توجه به تمام چالش‌هایی که ذکر آن رفت، به ارمغان می‌آید.

روزنامه ایران
عبور از بحران کرونا با مسئولیت‌پذیری مشترک ملت و دولت/حسین باهر
پدیده کووید ۱۹ پس از یک سال و نیم همچنان ناجوانمردانه سلامتی هموطنانمان را تهدید می‌کند و طی این مدت جان‌های بسیاری را گرفته است. پس از تجربه یک سال و نیمه در مبارزه با شیوع و کنترل این بیماری، اما چرا هنوز موفق به مهار آن نشده‌ایم و حتی پس از نوروز امسال با خیز کوبنده‌تری از شیوع این بیماری مواجه شدیم. برای ریشه‌یابی اینکه چرا هنوز نتوانستیم در مهار و شیوع این بیماری موفق شویم باید به بررسی موازنه میان بازیگرانی که بار مسئولیت مبارزه با این بیماری را بر دوش داشتند بپردازیم. دولت و ملت دو بازیگری هستند که هر کدام مسئولیت مهمی در کنترل و مبارزه با این بیماری داشتند. نکته‌ای که مغفول مانده و کمتر به آن اشاره شده متمایز نبودن این دو بازیگر از هم است. دولت و مردم از هم جدا نیستند و هر دو در مبارزه نقش یکسانی دارند. دولت با سیاستگذاری‌ها و تک تک شهروندان با ایفای نقش فردی در حفظ جان خود و عزیزانشان ملزم به رعایت پروتکل‌ها بودند. دولت هم باید با توان و حمایت‌های صحیح موجب جلب اعتماد افراد برای رعایت پروتکل‌ها می‌شد. وقتی در مرگ دست و پا می‌زنیم دنبال مقصر گشتن بی‌معناست. باید تلاش کنیم از اشتباهات یک‌ساله خود درس بگیریم. مردم در حال حاضر از روند کند این بیماری خسته هستند. بسیاری شغل خود را از دست داده‌اند.

اختلافات درون خانواده چندین برابر شده، ولی عدم اعتماد به رعایت پروتکل‌ها این موضوع را چندین برابر خواهد کرد. در شرایط اقتصادی امروز که دولت با آن مواجه است درک اینکه نتواند نقش حمایت‌های مالی خود را به خوبی ایفا کند سهل است، اما با نظارت و پافشاری بر سیاست‌های کنترلی شاید می‌شد خیز موج چهارم را تا حدودی شکست. این بیماری فردی، که شیوع جمعی دارد با نقش‌پذیری هر فرد از جامعه و رعایت پروتکل‌های ساده بهداشتی مثل ماسک زدن، رعایت فاصله از یکدیگر یا مسافرت نرفتن می‌شد که تا به امروز حداقل خیلی از عزیزانمان را که در کنار ما نیستند حفظ کنیم. اما وقتی ستاد ملی مقابله با کرونا واقف است مردم به خودی خود اخلاق و مسئولیت‌های اجتماعی خود را در برابر کرونا رعایت نمی‌کنند نباید دست از فرهنگسازی بر‌می‌داشت و حتی رفع محدودیت‌ها می‌زد.

نظامی که مرجعیت اعتمادسازی در میان مردم را داشته باشد حتی بدون سیاست‌های تنبیهی قدرت همراهی مردم را با خود خواهد داشت. در این میان سازمان‌های مردم‌نهاد هم می‌توانستند ثقه‌ای برای اتکای مردم بر تصمیمات ستاد ملی مقابله با کرونا باشند. راهکاری که می‌تواند ما را از بحران خارج کند درس گرفتن از این تجربه یک‌سال و نیمه است که هم باید مورد توجه هر دو طرف یعنی هم دولت و هم مردم قرار گیرد. در غیر این صورت تا انجام کامل واکسیناسیون همچنان درگیر عزاداری برای عزیزانمان خواهیم بود. *جامعه‌شناس

روزنامه شرق
دیپلماسی در کابینه رئیسی (۱)/جاوید قربان‌اوغلی
در آستانه تشکیل کابینه دولت سیزدهم و در شرایطی که تیم «سیاست خارجی» رئیس‌جمهور منتخب در حال بررسی گزینه‌های تصدی رأس هرم دستگاه دیپلماسی و مدیریت‌های اصلی آن است، به‌عنوان عضوی کوچک (و البته بازنشسته) از میان خانواده بزرگ و به‌شدت حرفه‌ای و تخصصی وزارت امور خارجه، ذکر برخی نکات در این برهه و در فضای ملتهب و هیجانی پس از انتخابات شاید خالی از فایده نباشد. سیاست خارجی در چهار دهه پس از انقلاب، همواره برای کشور از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده، ولی در دوره پیش‌رو که کشور از عقبه‌های نفسگیری که در ارتباط تنگاتنگ با معیشت روزمره مردم، اقتصاد کوچک‌شده ناشی از تحریم‌های ظالمانه، عقب‌ماندگی توسعه‌ای و چه‌بسا امنیت کشور است، باید نقشی به‌مراتب مهم‌تر از سنوات و دوره‌های گذشته داشته باشد. به‌خصوص اینکه بیشتر وعده‌های رئیس‌جمهور منتخب برای عبور از این شرایط و بهبود شرایط اقتصادی از طریق افزایش تولید، مهار تورم افسارگسیخته به گونه‌ای انکارناپذیر با ایجاد فضایی آرام در روابط مناسبات خارجی پیوند خورده است.

وزارت امور خارجه در ایران به مانند همه کشور‌های جهان از جایگاه ویژه‌ای در نظام سیاسی کشور برخوردار بوده و در کنار مأموریت اصلی آن به‌عنوان دستگاه متولی دیپلماسی رسمی و تعامل با کشورها، پنجره گشوده نظام سیاسی به روی جهان است. از این روست که در بسیاری از کشورها، وزیر خارجه ارشدترین عضو کابینه و دیپلمات‌های وزارت امور خارجه از شاخص‌ترین عناصر کارگزاران نظام بوروکراسی کشور‌ها محسوب و از میان افراد تحصیل‌کرده، وفادار به کشور، باهوش، برخوردار از ظرایف و لطایف حرفه‌ای و شم سیاسی بالا برگزیده می‌شوند تا در دستگاه دیپلماسی در چارچوب منافع ملی و فارغ از هرگونه تعلقات حزبی به کشور خدمت کنند.

فارغ از نگاه سیاسی و داوری ارزشی و بدون ورود به واکاوی شخصیت فردی، غیر از دوره هشت‌ساله پرمسئله دولت‌های هشتم و نهم که نظام دیوانسالاری کشور کاملا دگرگون شد، به‌شدت آسیب دید و فصل جدیدی در حکمرانی در کشور رقم زده شد، فهرست نه‌چندان طولانی وزرای خارجه پس از انقلاب از کریم سنجابی در دولت بازرگان تا ابراهیم یزدی، میرحسین موسوی، علی‌اکبر ولایتی، سیدکمال خرازی، علی‌اکبر صالحی و جواد ظریف نمایانگر حساسیت نظام در سپردن مهم‌ترین وزارت به کسانی است که از جایگاه نسبتا رفیعی در نظام سیاسی و کارنامه‌ای قابل‌قبول و به دور از نقاط مبهم در زندگی شخصی و پیشینه خانوادگی برخوردار بوده‌اند.

طرفه آنکه در فهرست طولانی وزرای خارجه از زمان تأسیس وزارت خارجه در دوره فتحعلی‌شاه تا پایان سلطنت پهلوی دوم نیز به نام‌های شاخصی مانند ابوالحسن شیرازی (ایلچی کبیر)، حسین سپهسالار (مشیر الدوله)، میزرا سعید خان موتمن‌الملک، وزیر خارجه مورد وثوق نخست‌وزیر لایق و نامدار میرزا تقی‌خان فراهانی (امیرکبیر) محمد مصدق، محمد‌علی فروغی، احمد قوام، علی‌اصغر حکمت، عباسعلی خلعتبری و‌... که عهده‌دار این وزارتخانه بودند، بر‌می‌خوریم. بر کسی پوشیده نیست و اهل فن بر این نکته معترف‌اند که اقتصاد و توسعه کشور در گرو رویکرد‌های سیاست خارجی که باید با طراحی آن در شورای عالی امنیت ملی، توسط وزارت خارجه به اجرا گذاشته شود، گره خورده و به تعبیر بهتر اقتصاد و توسعه کشور گروگان سیاست خارجی است. وزیر خارجه در دوران ۴۲‌ساله گذشته، نقش برجسته‌ای در نظام تصمیم‌گیری در عرصه مناسبات خارجی کشور داشته و در شرایط حساس و شاید تعیین‌کننده کنونی، شخصیت، پیشینه و جایگاه وزیر خارجه در ساختار نظام، شناخت و احاطه او به سازوکار نظام بین‌الملل برای پیشبرد اهداف ملی و توسعه‌ای از اهمیت بیشتری برخوردار است.

کاملا بر این نکته واقفم که در کشور، جایگاه تصمیم‌گیری در انتخاب وزیر خارجه فراتر از ریاست قوه مجریه است، ولی چنانچه قبلا در این ستون نوشتم، رئیس‌جمهور می‌تواند در این روند نقش برجسته‌ای داشته باشد؛ بنابراین امید آن می‌رود که جناب رئیسی با احاطه‌ای که بر اوضاع کشور دارد و لحاظ‌کردن شرایط ویژه در عرصه بین‌المللی، سکان کشتی سیاست خارجی در دنیای پرتلاطم را به دست کسی بسپارد که سابقه‌ای قابل‌قبول در ساختار سیاسی کشور داشته باشد، از مقبولیت لازم در سازمان حرفه‌ای وزارت خارجه برخوردار باشد و در کنار این خصوصیت‌ها، شخصیتی با اعتماد‌به‌نفس، صبوری و کنترل احساسات در شرایط دشوار، اعتقاد راسخ به کشور و شناخت لازم از ماهیت نظام بین‌الملل از قدرت بازیگری هوشمندانه در پیشبرد روابط دوجانبه و بین‌المللی برخوردار باشد. برخورداری از سابقه در ساختار سیاسی برای وزیر خارجه از آن جهت اهمیت دارد که در‌واقع وزارت خارجه موتور پیشران نظام در تعامل با جهان است و به‌طور طبیعی مدیریت آن را در کابینه‌ای متشکل از نخبگان سیاسی عهده‌دار است.

ناگفته پیداست به مصداق «ذات نایافته از هستی‌بخش ...» پیشبرد اهداف نظام در خارج برای وزیر خارجه‌ای که فاقد کاریزما و مقبولیت لازم در میان دیگر اعضای کابینه است، اگرچه «آسان نمود اول»، ولی در عرصه عمل او را با مشکل‌های فراوانی مواجه خواهد کرد. سابقه چهار دهه گذشته نشان داده که جایگاه رفیع و متکی به حمایت رئوس نظام، برخورداری از دانش سیاسی در عرصه تخصصی، علو طبع و سعه‌صدر در روابط اداری، اجتماعی و اعتدال در عرصه شخصیتی سهم مهمی در موفقیت یا ناکامی وزیر خارجه داشته است. قصد ورود به جزئیات و اسرار مگو را ندارم، ولی وزیری که بسان گنجشکی در مقابل تحکم عقاب‌گونه رئیس‌جمهور، برای حفظ موقعیت و منصب خاضع است، نمی‌تواند حافظ منافع کشور در مقابل گرگ‌های درنده نظام بین‌الملل باشد. وزیر خارجه همچنین باید در سازمان حرفه‌ای و تخصصی دستگاه تحت امرش از پذیرش و مقبولیت همدلانه و نه اجباری اداری برخوردار باشد.

می‌توان با بخش‌نامه‌ها، عزل‌و‌نصب‌ها و اعطای پست‌های کلیدی سازمان را به اطاعت وادار کرد، ولی چنانچه در آموزه‌های دینی و معرفتی نیز بار‌ها توصیه شده، حکومت بر دل‌ها کاری است کارستان که خروجی آن همدلی ساختاری و کارآمدی حداکثری در سازمان اداری است. شناخت ماهیت نظام بین‌الملل و توانمندی در مدیریت مذاکرات در روابط دوجانبه و حضور فعال و تأثیرگذار در مجامع بین‌المللی، از ضرورت‌های انکار‌ناپذیر در مدیریت دستگاه دیپلماسی کشور است. اگر فرصت و (البته اجازه) بازگویی خاطرات دیپلمات‌های وزارت خارجه فراهم باشد، همکاران نگارنده مطالب بسیاری در این عرصه به‌ویژه در مقاطع حساس برای بازگویی و روشنگری در دالان‌های تودرتوی دیپلماسی چهار دهه کشور در سینه دارند و با دلیل و برهان و ذکر شواهد خواهند گفت که کدامیک از وزرای خارجه از توانمندی حرفه‌ای برای نمایندگی نظام و به تعبیر حدیث شریف «زین» کشور و نه «شین» آن باشند (کونُوا لَنا زَیْناً وَ لا تَکونُوا عَلَیْنا شَیْناً).

بر آن نیستم که با ذکر نام، سطح بحث را به مصادیقی که شخصا شاهد آن بودم، تقلیل دهم، ولی نمی‌توان تفاوت وزیر خارجه‌ای که اصرار او به سخنرانی به زبان غیر‌مادری موجب وهن (اگر نگوییم تمسخر) حضار قرار می‌گیرد با کسی که در منصب معاون وزیر خارجه با درخشش شخصیتی و تأثیر‌گذاری حرفه‌ای به ستاره اجلاسی بین‌المللی در شهر دربان آفریقای جنوبی تبدیل شده و ریاست یکی از پنل‌ها در سطح وزارت به او سپرده می‌شود، یا کسی که به تعبیر ولایتی در مناظره‌های ۱۳۹۲، به‌جای مذاکره خطابه می‌خواند با شخصیتی که وزیر خارجه آمریکا و سه متحد اروپایی‌اش را یک‌تنه حریف بوده و به اعتراف ترامپ، کلاه سر جان کری می‌گذارد، نادیده گرفت. انتخاب مدیریت‌های کلیدی نیز از مهم‌ترین مسئولیت‌های وزیر خارجه منتخبی است که در‌واقع سرداران اصلی دیپلماسی کشور در ستاد (داخل) و میدان (سفارتخانه‌ها) خواهند بود.

به شهادت چهار دهه گذشته و اذعان و شهادت همکاران با سابقه در وزارت خارجه، وزیری که خود از «کفایت و بزرگی» لازم برخوردار است، در سپردن مسئولیت‌ها به افرادی که در کنار صلاحیت حرفه‌ای برای بیان دیدگاه کارشناسی که ممکن است با نظرات وزیر و حتی مسئولان اصلی نظام در تعارض باشند، از جسارت برخوردارند، بیمناک نخواهد بود و بالعکس وزیری که خود را در میان جمعی حرفه‌ای و صاحب صلاحیت، کوچک احساس می‌کند در بذل و بخشش برای واگذاری پست‌های کلیدی به افراد کوچک‌تر از خود درنگ نخواهد کرد. در‌این‌باره باز‌هم سخن خواهم گفت، باذنه و منه.
 

اخبار ویژه سه شنبه ۱۵ تیر


روزنامه کیهان
هشدار دیرهنگام دبیر سابق ستاد هماهنگی اقتصادی دولت
دبیر سابق ستاد هماهنگی اقتصادی در دولت روحانی در اظهارات دیرهنگام، نسبت به رشد بی‌سابقه نقدینگی هشدار داد. مسعود نیلی در گفتگو با نشریه تجارت فردا بدون این که به سهم و نقش خود در سوء مدیریت دولت اشاره کند، اظهار داشت: تجربه نشان می‌دهد که روسای جمهور در ماه‌های پایانی فعالیت خود و برای بالا بردن نمرات کارنامه‌شان نیز تمایل بیشتر به خرج کردن دارند. معمولا اصرار دارند که پروژه‌های عمرانی در زمان خودشان به اتمام برسد پس باید منابع بیشتری را در یک سال آخر اختصاص دهند و در هزینه‌های رفاهی هم مانند حقوق و دستمزد همین کار را می‌کنند کافی است نگاهی به بودجه ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ بیندازید و ببینید چه میزان حقوق کارکنان دولت، اعضای هیات علمی، بازنشستگان و... افزایش پیدا کرده، بنابراین فصل مشترک سال هشتم رئیس جمهور قبلی و سال اول رئیس جمهور جدید انبساط بودجه است.

این فصل مشترک، سال مالی است که تقریبا شش ماه اول آن را رئیس جمهور قبلی و شش ماه بعدی را رئیس جمهور جدید با ویژگی‌هایی که اشاره کردم مدیریت می‌کند. در واقع سالی که نیمه اولش پایان حضور یک رئیس جمهور و نیمه دومش آغاز به کار رئیس جمهور بعدی است. خطرناک‌ترین دوره برای بودجه است؛ سالی مانند همین سال ۱۴۰۰ همان‌طور که می‌بینیم رشد مخارج قانون بودجه در سال ۱۴۰۰ قابل توجه است در حالی که برای بخش‌های درآمدی بودجه اتفاق جدیدی رخ نداده است؛ ما همچنان از نظر صادرات نفت مشکل داریم، مساله توافق هسته‌ای حل نشده و سال ۱۴۰۰ یک فصل را پشت سر گذاشته؛ در حالی که در بودجه دو میلیون و ۳۰۰ هزار بشکه صادرات نفت دیده شده است. در نیمه دوم سال هم رئیس جمهور جدید روی کار می‌آید که باید سریع به دنبال خرج کردن برود در حالی که منابعی ایجاد نشده. اینجاست که نگرانی‌ها مطرح می‌شود که انبساط بودجه‌ای به انبساط پولی بینجامد.

من بسیار تاکید دارم که درک شرایط کنونی از منظر «آنچه نباید کرد» اهمیت بالاتری دارد. من در موضعی نیستم که بخواهم پیشنهادی بدهم که چه کار بکند، اما فکر می‌کنم اگر مراقبت صورت نگیرد. رشد نقدینگی می‌تواند پیامد‌های بسیار نامطلوبی برای ما در برداشته باشد. رشد نقدینگی در سال ۹۹ بسیار بالا بوده و تداوم این رشد در سال ۱۴۰۰ خطرناک خواهد بود؛ علاوه بر این آمار رشد حجم پول بسیار قابل تامل و البته نگران کننده است نماگر‌های اقتصادی بانک مرکزی نشان می‌دهد که در سه سال متوالی ۹۸، ۹۷ و ۹۹ رشد حجم پول بالای ۴۰ درصد بوده، یعنی مؤکدا باید نسبت به هر سیاستی که به نوعی تحریک پولی در آن نهفته است، محتاطانه برخورد کرد. نمی‌خواهم بگویم حتما اتفاقات بدی خواهد افتاد، اما بهتر است سیاستگذار جانب احتیاط را بگیرد.

نیلی گفت: متاسفانه بعضی‌ها ترویج می‌کنند که رشد نقدینگی خودش مهم نیست و مهم این است که نقدینگی کجا برود؛ این صحبت بسیار خطرناکی است. وقتی نقدینگی با نرخ ۳۰ تا ۴۰ درصد رشد می‌کند، حالا ۴ درصد هم رشد ایجاد شود بقیه این سیل نقدینگی به تورم تبدیل می‌شود و فشار را بر مردم دو چندان می‌کند منظور از «اصلاحات ساختاری در اقتصاد» این است که ما بتوانیم عدم تعادل‌های اقتصاد کلان را به صورت پایدار کاهش دهیم و سپس به طور نسبتا کامل، تحت کنترل درآوریم. اصلا اصلاحات ساختاری در واکنش به عدم تعادل‌های پایدار اقتصاد کلان صورت می‌گیرد. منظور از عدم تعادل‌های اقتصاد کلان مواردی، چون کسری بودجه، ناترازی نظام بانکی یا کسری تراز پرداخت‌های غیر نفتی و... است. یادآور می‌شود نقدینگی در دولت روحانی از رقم ۴۳۰ هزار میلیارد تومان به ۳۷۰۰ هزار میلیارد تومان شده که افزایش بیش از ۷ برابری را نشان می‌دهد.

ایرانی‌ها مستعدتر از آن هستند که بشود از برنامه هسته‌ای محروم‌شان کرد
تحلیلگر ارشد آمریکایی می‌گوید: دولت ایالات متحده باید توهم براندازی جمهوری اسلامی را دور بیندازد و واقع‌بینانه در قبال ایران برخورد کند. توماس فریدمن ضمن یادداشتی در نیویورک‌تایمز خاطرنشان کرد: من از تلاش بایدن برای احیای برجام حمایت می‌کنم و همین‌طور از عملیات پنهان اسرائیل برای خرابکاری در توانایی ایران برای ساخت بمب هسته‌ای، حال این توافق هرچه می‌خواهد باشد. فریدمن امید داشته است که فشار اقتصادی، ایران را ترغیب به تغییر توافق هسته‌ای کند.

ایران بزرگتر از آن است که بشود به آن حمله کرد، نظام سیاسی‌اش بیش از آنی در حصار است که بشود از بیرون کشور سرنگونش کرد، انگیزه‌هایش برای مواجهه با کشور (اسرائیل)، بیش از آنی خطرناک است که بتوان آن‌ها را نادیده گرفت و مردمش مستعدتر از آن هستند که بتوان آن‌ها را برای همیشه از توانمندی هسته‌ای برکنار داشت. وی با ناامیدی از اعمال سیاست‌های براندازانه به سران آمریکا توصیه کرد هر مقدار که می‌توانند به توافق با ایران فکر کنند نه تغییر نظام در ایران. در تعامل با ایران، شما چیزی را انجام می‌دهید که می‌توانید، هرجا که بتوانید و هرطور که بشود، اما با این درک که اولا هیچ دستاورد کاملی نخواهید داشت و دوم اینکه رژیم اسلامی تغییر نخواهد کرد.

در جنگ ۲۰۰۶ لبنان، حزب‌الله مجبور بود برای آسیب زدن به یک هدف اسرائیلی، بیست راکت بی‌کیفیت و بدون قابلیت هدایت شوندگی را شلیک کند. اما امروز با موشک‌های دوربردتر و با قابلیت هدایت جی پی اس که ایران در اختیار حزب‌الله گذاشته، این گروه می‌تواند برای زدن ۲۰ هدف در اسرائیل- از رآکتور هسته‌ای گرفته تا فرودگاه، بندر، نیروگاه برق، کارخانجات فناوری پیشرفته و پایگاه‌های نظامی- تنها ۲۰ موشک شلیک کند و احتمالا به همه آن‌ها هم آسیب برساند.  بایدن و کشور‌های عرب باید به سراغ روس‌ها و اسد بروند و به آن‌ها پیشنهاد دهند که نیرو‌های ایرانی را از سوریه بیرون کنید و ما سه برابر کمک مالی ایران را به سوریه می‌دهیم و به‌طور پنهانی توافق می‌کنیم که اسد (هرچند جنایتکار جنگی است)، بتواند در قدرت بماند.

ارتش اسرائیل هم از این توافق حمایت خواهد کرد چرا که شکستن پل زمینی سوریه که ایران از آن برای تدارک راکت‌های حزب‌الله استفاده می‌کند، یک عامل تغییردهنده در بازی است. یادآور می‌شود فتنه داعش در عراق و سوریه، محصول دولت دموکرات اوباما بود برای براندازی متحدان ایران. اما در عمل به تقویت متحدان ایران و از جمله بشار اسد در سوریه ختم شد.

ایران: ناهماهنگی و ناکارآمدی باید در دولت جدید جبران شود
اصلاح نظام اداری که رئیس‌جمهور بر آن تأکید کرده و در اولویت کاری خود قرار داد، می‌تواند در کارآمدی دولت بسیار اثرگذار باشد. روزنامه ایران ضمن انتشار این مطلب به نقل از کامران ندری استاد دانشگاه نوشت: با اصلاح نظام اداری، فعالیت‌های اقتصادی گسترش می‌یابد و موانع پیشبرد فعالیت‌های اقتصادی کم می‌شود. اصلاح نظام اداری ضمن اینکه می‌تواند موانع تولید را مرتفع کند، می‌تواند کمک کند تا میزان فساد به‌خصوص فساد‌های کوچک و ریز را که در سیستم و دستگاه اداری وجود دارد تا حد قابل ملاحظه‌ای کاهش دهد.

دومین ویژگی دولت کارآمد، شفافیت است. بر این اساس تقسیم کار‌ها در دولت باید، شفاف و مشخص باشد و همه بدانند چه کسی، مسئول چه کاری است و اینکه دستگاه‌های اجرایی نتوانند مسائل و مشکلاتی را که در اقتصاد وجود دارد به گردن هم بیندازند. اینکه می‌بینید خیلی از دستگاه‌ها پاسخگو نیستند و فرافکنی می‌کنند این بخشی‌اش برمی‌گردد به آنکه شفافیت لازم در شرح وظایف و ماموریت‌های آن‌ها وجود ندارد. بدین جهت اگر چالش و مشکلی در عرصه اقتصاد به وجود می‌آید همه باید بدانیم که کدام دستگاه باید پاسخگو باشد. متاسفانه در دولت‌های قبل خط‌کشی واضح و شفافی در مسئولیت و وظایف دستگاه‌های مختلف وجود نداشت. امیدواریم در دولت جدید این مشکل حل شود. دستگاه‌ها نباید دیگری (دستگاه) را مقصر اعلام کنند؛ این مسئله باید تمام شود. در هیچ کدام از دولت‌ها، دستگاه‌ها پاسخگوی مشکلات جاری نبودند.

به عنوان مثال اگر نرخ تورم بالا است، دستگاه مربوطه باید توضیح دهد و صادقانه بگوید که به چه دلیل در کنترل تورم موفق عمل نکرده است. با صداقت کامل به مردم توضیح دهد. برنامه‌های دولت هرچقدر خوب و علمی طراحی شده باشد، اما اگر پشتوانه مردمی نداشته باشد و اعتماد لازم، نسبت به دولت در مردم نباشد، برنامه‌ها موفقیت‌آمیز نخواهد بود. البته پاسخگویی باید بوی صداقت بدهد نه اینکه بوی فریبکاری بدهد. توصیه می‌کنم که پاسخگویی صادقانه در مسئولان وجود داشته باشد و مدیران خود را ملزم بدانند که بی‌پرده مسائل و مشکلاتی را که مردم با آن مواجه هستند برای مردم توضیح دهند. قاعدتا این رویکرد می‌تواند کمک کند که دولت سیزدهم سریع‌تر و با هزینه کمتری به اهداف خود دسترسی پیدا کند. یک نظام اداری چالاک و چابک با حداقل میزان فساد شرط لازم برای موفقیت دولت‌ها است و همچنین نظام اداری باید در همه زمینه‌ها شفافیت زیادی داشته باشد و البته پاسخگو هم باشد.

اینکه شما می‌بینید در دولت‌های مختلف نزاع‌های درون دستگاهی اتفاق می‌افتد و دستگاه‌های مختلف همدیگر را متهم به کم کاری و سیاست‌گذاری نادرست می‌کنند، نشان‌دهنده تیم ناهماهنگ است که قادر به رفع مشکل هم نیستند؛ لذا هماهنگی همه دستگاه‌ها ضرورت دارد و آن‌ها باید به نقش و وظیفه خودشان واقف باشند و مسئولیت تصمیماتی را که گرفتند، برعهده بگیرند. در دولت کارآمد شکست یک دستگاه شکست کل کابینه است. یعنی کل کابینه مسئولیت آن را باید بر عهده بگیرد.

جهان صنعت: نرخ تورم ۷۱ درصد است نه ۴۳ درصد
یک روزنامه اقتصادی حامی دولت نوشت نرخ تورم واقعی ۷۱ درصد است. جهان صنعت از قول یک کارشناس نوشت: آخرین برآورد‌های مرکز آمار نشان می‌دهد که متوسط نرخ تورم در پایان خرداد ماه سال‌جاری به ۴۳ درصد رسیده که رکورد ۲۲ ماهه تورمی را شکسته است. بررسی آمار تورمی اقلام مصرفی که از سوی مرکز آمار محاسبه شده نیز نشان می‌دهد که خانوار‌های کشور همه انواع کالا‌ها را با قیمت‌های چندبرابری تهیه و مصرف کرده‌اند؛ بنابراین قدرت خرید خانوار‌ها زیر آوار گرانی و افزایش تورم پنهان شده و جامعه متحمل افزایش وسیع قیمت‌ها شده است. با این حال برخی محاسبات انجام‌شده نشان می‌دهد که نرخ تورم واقعی بالاتر از ارقام اعلامی از سوی مرکز آمار است، چه آنکه نهاد‌های دولتی در محاسبات خود برخی از تحولات واقعی بازار‌ها را مدنظر قرار نمی‌دهند. نرخ تورم واقعی خردادماه سال‌جاری ۷۱ درصد است و این نرخ با واقعی‌سازی آمار‌های اعلامی و تطبیق دادن آن با واقعیت‌های بازار محاسبه شده است. با در نظر گرفتن این نرخ اعلامی به این نتیجه می‌رسیم که نرخ اعلامی از سوی مرکز آمار ۲۸ درصد کمتر از تورم واقعی بازار‌های کالایی است.

برآورد‌هایی که مرکز آمار از نرخ تورم اعلام می‌کند خطای محاسباتی زیادی دارد. ما برای اینکه بتوانیم به نرخ واقعی و درستی از تغییرات نرخ تورم برسیم با استفاده از متدولوژی‌های مرکز آمار و بانک مرکزی و همچنین با واقعی‌سازی و اصلاح قیمت‌ها به آمار‌های دیگری از نرخ تورم دست یافته‌ایم. مرکز آمار اعلام کرده نرخ اجاره مسکن در پایان خرداد نسبت به مدت مشابه سال گذشته رشد ۲۸ درصدی داشته است این در حالی است که این رقم حتی در شهرستان‌ها به ۴۰ تا ۵۰ درصد می‌رسد. از آنجا که بیشتر هزینه اجاره مسکن در تهران پرداخت می‌شود باید بپذیریم که تورم این بخش در سطح تهران بسیار بالاتر از شهر‌های کشور باشد. این آمار از آن جهت قابل استناد نیست که قیمت مسکن به طور متوسط نسبت به سال گذشته دو برابر شده و بنابراین نمی‌توان رشد ۲۸ درصدی تورم اجاره مسکن را تایید کرد. از آنجا که بخش مسکن سهم ۳۵ درصدی در محاسبه نرخ تورم دارد بنابراین تورم اعلامی برای این بخش نمی‌تواند درست باشد.

مرکز آمار همچنین اعلام کرده که قیمت پوشاک و کفش ۳/۷ برابر شده، اما ما در واقعیت می‌بینیم که قیمت این اقلام مصرفی ۵ برابر شده است. این احتمال وجود دارد که مرکز آمار به پوشاک با کیفیت پایین در محاسبه نرخ تورم استناد کرده باشد. ما همه می‌بینیم که کیفیت پوشاکی که امروز در بازار دیده می‌شود نسبت به پنج سال گذشته به میزان زیادی تنزل پیدا کرده و شاید این یکی از دلایلی است که مرکز آمار نرخ تورم این پوشاک و کفش را کمتر از افزایش واقعی قیمت این اقلام محاسبه کرده است.

امکان ساخت یک میلیون مسکن در سال وجود دارد
سایت اصلاح‌طلب جماران از قول یک کارشناس اقتصادی نوشت: وعده‌های رئیس‌جمهور منتخب درباره ساخت یک میلیون مسکن در سال طی ۴ سال اول دوره اول دولت خود امکان پذیر است. جماران، از قول سید امیر منصوری، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و فارغ‌التحصیل از دانشگاه سوربن نوشت: جمع‌بندی ما از دو دوره عملکرد دولت فعلی در حوزه مسکن این است که بگوییم این‌ها بی‌عمل بودند چه در حوزه سخت‌افزاری که ساخت‌وساز است و چه در حوزه نرم‌افزاری که مدیریت بازار مسکن است که متأسفانه این‌ها همیشه هم برای توجیه بی‌عملی خود دلایلی داشتند که دلیل موجهی برای عمل نکردن به وظایفشان نیست.

منصوری با بیان اینکه آخرین کار دولت در حوزه مسکن، پروژه ساخت مسکن ملی و سامانه مالیات بر واحد‌های خالی است که با همکاری مجلس اجرا شد، خاطرنشان کرد: آن دو اقدام هم مانند سایر موارد دچار بی‌عملی بود. منصوری افزود: ما با یک انباشت بزرگی از تقاضا در بازار مسکن رو‌به‌رو هستیم. در این ۸ سال به علت فرصت‌سوزی‌ها ما با تقاضا‌های جدید و فرسودگی واحد‌ها مواجه شدیم که از ۲ تا ۴ میلیون واحد در آمار‌های مختلف تقاضا به‌وجود آمده است.

این استاد دانشگاه در تشریح اینکه دولت آینده چگونه می‌تواند به ساخت انبوه مسکن برسد گفت: برای تأثیرگذاری بر بازار مسکن که موضوع اجتماعی بسیار مهمی است ناگزیریم که یک راه‌حل ویژه‌ای پیدا کنیم. این راه‌حل از یک‌سو به منابعی که به آن اختصاص پیدا می‌کند وابسته است و از سوی دیگر باید شاهد تجدید نظری در برنامه ساخت مسکن باشد. وی گفت مسئولین امر باید بدانند پروسه زیرساخت شهرک‌های جدید به‌عنوان شهری کامل دیده شود تا بلافاصله بعد از واگذاری مطالبات دیگری پیش نیاید لذا دولت جدید باید به دو حوزه امکانات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری در این حوزه دقت کند.

منصوری با بیان اینکه تکنولوژی ساخت یک میلیون مسکن در سال در کشور قابل به‌کارگیری است، گفت: آن‌هایی که می‌خواهند متصدی امور مسکن شوند بدانند که ابزار این کار در کشور وجود دارد تا راندمان کمی و کیفی دولت بالا برود لذا باید عزم آن وجود داشته باشد که از آن استفاده شود و روش‌های سنتی ساخت مسکن به‌کار گرفته نشود همچنین کارشناسانی که این کار را می‌توانند انجام دهند به کار گرفته شوند. ساخت صنعتی مسکن چندین روش ترکیبی دارد که یک مورد آن تولید صنعتی اجزا ساختمان از کابینت و در و پنجره تا سرویس بهداشتی و... است. اگر فهم و دانش استفاده از روش صنعتی تولید ساختمان وجود داشته باشد، کار شدنی است.

منصوری در پاسخ به این سؤال که دولت درخصوص نحوه فروش مسکن و بازپرداخت تسهیلات متقاضیان چگونه باید رفتار کند، گفت: همان‌طور که پیش‌تر گفته بودم باید منبع بزرگ مالی به این کار اختصاص دهند که از نظام بانکی ما خارج نشده باشند چراکه اگر این منابع قرار باشد از بانک تامین شود، ساخت مسکن اجتماعی برای دهک‌های فقیر شدنی نیست.

دولت باید برای ساخت یک میلیون واحد مسکن در سال تمهیداتی باید بیندیشد که با صنعتی‌سازی ساخت و کم کردن هزینه‌های سربار نهاد‌های دولتی مانند عوارض، نوسازی، شهرداری، آب، برق و هزینه ثبت اسناد و... را واقعی و حذف کند چرا که ۲۰ درصد هزینه تمام شده مسکن به این موارد برمی‌گردد. وقتی هزینه‌ها از تسهیلات کم شد، دولت باید از سود متعارف اصل وام صرف نظر کند چراکه دولت قبلی صد‌ها هزار میلیارد تومان از سرمایه مردم را به جیب زد. در این صورت است که مردم می‌توانند تسهیلات را بگیرند و پرداخت کنند.

روزنامه وطن امروز
جریان‌های انقلاب باید دولت را برای جهش کشور یاری دهند
عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به استقبال رئیس‌جمهور منتخب از شعار «جهاد بزرگ برای جهش ایران» اظهار داشت: هماهنگی ظرفیت‌های مردمی، پشتوانه شکل‌گیری جهاد بزرگ است. در همین راستا، فعال کردن مردم و تعریف مجموعه کار‌های واقعی با تقسیم کار، شما را به سمت نتیجه رهنمون می‌کند.

سعید جلیلی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در دیدار مجازی با جمعی از فعالان و جوانان انقلابی استان سیستان‌و‌بلوچستان، ضمن تاکید بر اهمیت شناسایی اولویت‌های اصلی و تبدیل شدن آن‌ها به اولویت‌های ملی گفت: همراه با شناخت آسیب‌ها و تهدید‌ها باید فرصت‌ها را شناخت و برای آن‌ها برنامه داشت. وی با بیان اینکه هدف از گفتمان دولت سایه، مشارکت مردم در امور کشور و سایه انداختن نظرات نخبگان و تشکل‌ها بر سر مسؤولان برای تایید، تصحیح و تکمیل موضوعات است، تصریح کرد: شناخت اولویت‌ها و توجه لازم به آن‌ها مهم‌ترین کمک به دولت است. مسائل وقتی با کمترین هزینه و در زمان خود حل خواهد شد که از زمان پیشی بگیرید. جلیلی تاکید کرد: تمام جریان‌های انقلاب باید با تقسیم کار در درون یک جبهه، دولت را برای جهش کشور یاری دهند. عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام با اشاره به اینکه لازمه کار گفتمانی، امید و پویایی است، گفت: نفس حضور جوانان دغدغه‌مند در میدان، بسیار ارزشمند است. این حرکت اجتماعی باید با استمرار و امیدواری، همگانی شود.

فرمانده اسبق نیروی دریایی اسرائیل: تقابل دریایی با ایران به سود اسرائیل نیست
فرمانده پیشین نیروی دریایی رژیم صهیونیستی تاکید کرد جنگ دریایی این رژیم با ایران به سود اسرائیل نخواهد بود. به گزارش ایسنا به نقل از خبرگزاری سما، «الیعزر مروم» فرمانده پیشین نیروی دریایی رژیم صهیونیستی نسبت به پیامد‌های تداوم جنگ دریایی با ایران هشدار داد. وی گفت: این جنگ به سود ما نیست، زیرا فعالیت‌های اقتصادی و امنیتی اسرائیل در دریا از چین تا هند می‌رسد و ۹۷ درصد تجارت خارجی اسرائیل وابسته به فعالیت‌های دریایی است و ما امکانات لازم را برای محافظت از تمام کشتی‌هایی که در این زمینه فعالیت دارند، نداریم.

مقام پیشین رژیم صهیونیستی همچنین تاکید کرد: اسرائیل در سال‌های گذشته یک جنگ دریایی مخفی با ایران به راه انداخته و کشتی‌هایی که برای سوریه نفت می‌فرستادند را مورد هدف قرار داده است. وی خاطرنشان کرد: فخرفروشی مسؤولان اسرائیل و درز اطلاعات درباره دست داشتن اسرائیل در این حملات باعث شد مهم‌ترین رکن این نوع جنگ‌ها که همان محرمانه بودن آن است از دست برود و ایران به این حملات پاسخ دهد.

وی همچنین تاکید کرد: تغییر دولت آمریکا عملیات اسرائیل علیه ایران را برملا کرد، بویژه اینکه دولت جو بایدن تداوم حملات دریایی علیه ایران را نمی‌پذیرد، بنابراین روزنامه نیویورک‌تایمز و دیگر رسانه‌ها بدون هیچ تاخیری مسؤولیت اسرائیل در این نوع عملیات را افشا می‌کنند. روز شنبه یک کشتی تجاری در اقیانوس هند که مالکیت آن تا چندی پیش متعلق به یک شرکت صهیونیستی بوده و بتازگی مالکیت آن به شرکتی انگلیسی منتقل شده است، هدف حمله قرار گرفت. روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی با استناد به سخنان برخی مقامات امنیتی رژیم صهیونیستی مدعی شد این کشتی احتمالا توسط یک هواپیمای بدون سرنشین ایرانی یا کماندو‌های ایران هدف حمله قرار گرفته است. این روزنامه آمریکایی در ادامه گزارش خود مدعی شد: به نظر می‌رسد این حمله، جدیدترین اقدام تلافی‌جویانه در سایه نزاع منطقه‌ای ایران و اسرائیل باشد.

سخنگوی وزارت خارجه چین: تحریم‌های آمریکا ریشه اصلی بحران هسته‌ای ایران است
سخنگوی وزارت خارجه چین خروج یکجانبه آمریکا از برجام و اعمال فشار حداکثری علیه ایران را دلیل اصلی مشکلات هسته‌ای کنونی دانست. هوا، چون نینگ روز گذشته در رشته توئیتی نوشت: حیاتی‌ترین مساله درباره مساله هسته‌ای ایران، بازگشت هرچه زودتر آمریکا به توافق جامع اقدام مشترک (برجام) است. وی در توئیت دیگری نوشت: خروج یکجانبه آمریکا از برجام و فشار حداکثری‌اش علیه ایران ریشه اصلی بحران هسته‌ای کنونی ایران است. سخنگوی وزارت خارجه چین در توئیت دیگری افزود: طبیعتا آمریکا باید اشتباهات خود را اصلاح کند. این کشور برای آغاز باید تحریم‌های غیرقانونی و یکجانبه خود علیه ایران و طرف‌های ثالث را به طور کامل و غیرقابل بازگشت رفع کند تا ایران ترغیب شود در مسیر مشابه گام بردارد و مذاکرات به نتیجه برسد.

رژیم صهیونیستی یک زن فلسطینی را به جاسوسی برای ایران متهم کرد
دادگاه مرکزی رژیم صهیونیستی یک زن فلسطینی را با ادعای همکاری با سپاه پاسداران و حزب‌الله لبنان به ۲ سال و نیم حبس محکوم کرد. به گزارش ایسنا به نقل از اسپوتنیک عربی، رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند دادگاه مرکزی این رژیم یک شهروند زن فلسطینی را به اتهام همکاری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و حزب‌الله لبنان به ۲ سال و نیم حبس محکوم کرد.

رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند: این زن فلسطینی که «یاسمین جابر» نام دارد، سال گذشته در کتابخانه ملی اسرائیل بازداشت شده است. آن‌ها همچنین مدعی شدند یاسمین جابر طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ چندین بار به لبنان سفر کرده و با شخصیت‌های حزب‌الله دیدار کرده است. بر اساس این گزارش، یاسمین جابر یک زن فلسطینی ساکن قدس شرقی است و در کتابخانه رژیم صهیونیستی در دانشگاه عبری مشغول کار بوده است.

روزنامه خراسان
ثبت گرانی ۷۰ درصدی روی بسته‌بندی ماکارونی
تسنیم - با توجه به اعلام واحد‌های تولیدی قیمت ماکارونی به صورت رسمی تا ۷۰ درصد افزایش یافته است. البته کارخانجات ماکارونی طی هفته‌های اخیر اعلام کرده بودند امسال قطعاً قیمت ماکارونی افزایش خواهد یافت البته هرچه تعیین قیمت دیرتر انجام شود تولیدکنندگان با مشکل جدی تری در امر تولید مواجه خواهند شد.

بیسکویت‌های ۱.۵ میلیون تومانی در راه ایران!
ایسنا – دبیر کل بنکداران مواد غذایی ضمن اشاره به این که بیسکویت‌های وارداتی یک میلیونی در کشور مورد استقبال قرار گرفته است، خبر از ورود بیسکویت‌های یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی به کشور را داد. قاسمعلی حسنی اظهار کرد: به دلیل فروش فوق العاده این تنقلات و استقبال بالای بخشی از افراد جامعه از این اقلام، بیسکویت‌های یک میلیون تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار تومانی آلمانی، سوئیسی، فرانسوی و انگلیسی در راه است.

افزایش ۳۰ درصدی تولید پس از برخورد با عرضه پوشاک قاچاق
فارس – مدیر کل دفتر پیشگیری از قاچاق کالا و ارز گفت: از آن جا که شاهد بودیم در گمرکات مسافری مصوبه میزان واردات پوشاک همراه با مسافر تا سقف ۸۰ دلار به خوبی اجرا نمی‌شود، بنابراین بخشنامه‌ای برای نظارت بیشتر بر اجرای مصوبه مذکور به گمرکات ابلاغ شده است. امیرمحمد پرهام‌فر اظهار کرد: به اذعان تولیدکنندگان پوشاک داخلی از زمان اجرای طرح مبارزه با پوشاک قاچاق در سطح عرضه، ۳۰ درصد تولید داخلی افزایش یافته است.

موافقت صندوق توسعه با امهال بدهی ۱۸۴ طرح ارزی
مهر - صندوق توسعه ملی به منظور حمایت هرچه بیشتر از فعالان اقتصادی در دوران تحریم با امهال بدهی ۱۸۴ طرح ارزی از مجموع ۳۱۸ طرح تأمین مالی شده، موافقت کرده است. این امهال‌ها که مربوط به دوره‌های ساخت، تنفس و بازپرداخت است با هدف حمایت از سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی و با توجه به مشکلات ارزی ناشی از تحریم‌ها که منتج به بهره‌برداری نشدن برخی واحد‌ها یا امکان صادرات نداشتن محصول به منظور بازپرداخت ارزی تسهیلات شده، صورت گرفته است.

شکایت نمایندگان از رئیس‌جمهور، وزیر اقتصاد و سازمان مالیاتی
فارس - عضو هیئت رئیسه مجلس از شکایت جمعی از نمایندگان از رئیس جمهور، وزیر اقتصاد و رئیس سازمان امور مالیاتی خبر داد. حاجی دلیگانی گفت: جمعی از نمایندگان در قالب ماده ۲۳۴ آیین نامه داخلی مجلس از رئیس جمهور، وزیر اقتصاد و رئیس سازمان امور مالیاتی شکایت کردند. وی افزود: از جمله محور‌های این شکایت استنکاف از اجرای ماده (۳) قانون پایانه‌های فروشگاهی و سامانه مؤدیان است.

روزنامه ایران
شکایت قاضی‌زاده هاشمی از سلیمی نمین
خبر اول اینکه، مشاور حقوقی امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی با تأکید بر اینکه ادعا‌های مطرح شده درباره نقش یک پیشگو در کاندیداتوری قاضی‌زاده کذب محض است، تصریح کرد: سلیمی نمین باید بابت ادعایی که کرده است، عذرخواهی کند. به گزارش خبرآنلاین، محسن حبیبی تنها، حقوقدان و مشاور سید امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی گفت: ادعا‌های مطرح شده در مورد پیش‌بینی‌های یک پیشگو جهت پیروزی سیدامیرحسین قاضی‌زاده هاشمی در انتخابات ریاست‌جمهوری، کذب محض است و اطلاع نداریم که فرد مدعی به چه دلیلی، با چه عنوانی و براساس چه اطلاعاتی این موارد را مطرح کرده است؛ لذا صحبت‌های او کذب محض است و قاضی‌زاده هاشمی نه درگذشته و نه اکنون در این فضا‌ها قرار نگرفته و نخواهد گرفت. مشاورحقوقی قاضی‌زاده هاشمی افزود: در حقیقت دکتر قاضی‌زاده هاشمی با این قبیل موارد کاری ندارد. وکلای حاضر در تیم حقوقی دکتر قاضی‌زاده هاشمی به وکالت از او، شکایتی از آقای سلیمی نمین را تقدیم مراجع قضایی کرده‌اند و تا انتهای رسیدگی به شکایت مطروحه، این قضیه را پیگیری می‌کنیم.

استقبال عراق از توافق ایران و امریکا
خبر دیگر اینکه، نخست‌وزیر عراق در گفتگو با یک روزنامه ایتالیایی گفت: توافق میان ایران و امریکا بسیار حائز اهمیت و برای منطقه نیز سرنوشت سازاست، من بر این باورم که این توافق قابل تحقق است. موفقیت‌آمیز بودن مذاکرات وین، تأثیر مثبتی بر منطقه خواهد داشت و همچنین در راستای ثبات عراق نیز خواهد بود. به گزارش جماران، مصطفی الکاظمی افزود: ما از امریکایی‌ها و ایرانی‌ها خواستیم از تسویه حساب در عراق دوری کنند، ما از سال‌ها پیش میدان و عرصه‌ای برای تقابل و درگیری بوده‌ایم، ما باید راه گفت‌وگوی سیاسی را برای حل اختلافات انتخاب کنیم، در این صورت همه از نتیجه و ثمره آرامش و کاهش تنش بهره‌مند خواهند شد.

رژیم صهیونیستی یک زن را به جاسوسی برای ایران متهم کرد
دست آخر اینکه، رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند که دادگاه مرکزی این رژیم یک شهروند زن فلسطینی را به اتهام همکاری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران و حزب‌الله لبنان به دو سال و نیم حبس محکوم کرده است. به گزارش ایسنا به نقل از اسپوتنیک عربی، این زن فلسطینی که یاسمین جابر نام دارد سال گذشته در کتابخانه ملی اسرائیل بازداشت شده است. آن‌ها همچنین مدعی شدند که یاسمین جابر طی سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸ چندین بار به لبنان سفر کرده و با شخصیت‌های حزب‌الله دیدار کرده است.

روزنامه شرق
ذخایر دارو در لبنان رو به اتمام است
اتحادیه واردکنندگان داروی لبنان از کمبود شدید دارو در این کشور خبر داد و گفت که لبنان توانایی تأمین مایحتاج دارویی بسیاری از بیماران خود را ندارد. در بیانیه رسمی این اتحادیه آمده که این مشکل با توقف کامل واردات از بیش از یک ماه پیش ایجاد شده و خواسته شده که اقدامی فوری برای حل این مشکل انجام شود. به صورت معمول «بانک لبنان» ارز لازم برای واردات دارو را تأمین می‌کند؛ اما این بانک اعلام کرده که به علت کاهش شدید ذخایر خود امکان تأمین ارز لازم را ندارد. قیمت رسمی ارز در لبنان همچنان ۱۵۱۵ لیره است؛ اما در بازار آزاد به ۱۸ هزار لیره رسیده است. این بیانیه افزود که تنها راه‌حل مشکل ادامه سیاست‌های حمایتی از بخش دارو با موافقت رئیس‌جمهور است.

ادامه بحران برق در عراق زنگ خطری برای تظاهرات مردمی
برای چندمین روز متوالی تظاهرات شبانه در شهر‌های مرکزی و جنوبی عراق در اعتراض به قطعی مکرر و طولانی‌مدت برق هم‌زمان با دمای طاقت‌فرسای تابستان این کشور ادامه دارد. به گزارش میدل‌ایست نیوز، در این میان عوامل بسیاری منجر به بروز دوباره بحران برق در عراق شده است که می‌توان به حملات گاه و بی‌گاه عناصر گروه تروریستی داعش به خطوط و دکل‌های انتقال نیروی برق و کاهش واردات برق و گاز از ایران، در کنار فساد شدید اداری و عدم اجرای پروژه‌های زیرساختی در چند دهه اخیر اشاره کرد که این کشور را گرفتار مشکل برق کرده است؛ هرچند بعد از ۲۰۰۳ تاکنون براساس برآورد‌های غیر‌رسمی بیش از ۸۰ میلیارد دلار در این عرصه هزینه کرده است؛ اما آنچه مایه نگرانی مسئولان و گروه‌های سیاسی حاکم عراق شده، این است که این بحران دوباره منجر به بروز اعتراضات مردمی گسترده و خارج‌شدن اوضاع از کنترل شود و برخی هشدار داده‌اند که بروز احتمالی این اعتراضات می‌تواند دلیلی برای تعویق زمان برگزاری انتخابات زودهنگام در این کشور شود. در همین زمینه یک مقام عالی‌رتبه در دولت عراق که نخواست نامش ذکر شود، به العربی الجدید گفت: رهبران سیاسی عراق بر دولت فشار می‌آورند تا هر طوری شده مانع از بدتر‌شدن بحران شود، به‌دلیل اینکه از بروز مجدد تظاهرات گسترده مردمی بیم دارند.