قاسم حدادی فر در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون، در خصوص پایان لیگ بیستم و بقاء ذوب آهن در هفته ی پایانی اظهار داشت: واقعا فصل کابوس واری را پشت سر گذاشتیم. در عمر فوتبالی ام این طور استرس، نگرانی و فشار را تجربه نکرده بودم. واقعا فاجعه بار و وحشتناک بود. روی تمام بازیکنان ما فشار زیادی بود و به شخصه وقتی ماندن ما در لیگ قطعی شد، انگار سبک شدم و نفس راحتی کشیدم. هر طور بود تیم ما در لیگ برتر ماند. امیدوارم از همین امروز مسئولان باشگاه فکری به حال شرایط تیم کنند. باید مشکلات تیم واکاوی و پیدا شود تا بتوانند راه حلی برای آن پیدا کنند. امیدوارم دیگر فصل آینده این اتفاقات نیفتد. متاسفانه 2 سال است که تیم در منطقه ی خطر است و هفته های پایانی موفق به بقاء می شویم. واقعا خدا به ما رحم کرد. نمی دانم به دل چه کسی نگاه کرد و تیم ما را نگه داشت. هر اتفاقی ممکن بود بیافتد. خدا را شکر می کنم که این فصل سخت تمام شد و حالا می توانیم برای فصل آینده با برنامه ی بهتر پیش برویم تا دیگر از این اتفاقات برای تیم ما رخ ندهد.
 
ذوب آهن بزرگترین ضربه را از جدایی بازیکنان کلیدی اش خورد
وی عمده ی مشکلات تیم فوتبال ذوب آهن را از دست دادن بازیکنان اصلی و شاکله ی تیم عنوان کرد و افزود: بدون رودربایستی باید بگویم که مشکل اصلی تیم ما از تغییرات زیاد نشات می گیرد. وقتی تیمی بازیکنان اصلی و شاکله اش را از دست بدهد، زمان می برد تا بازیکنان جدید جا بیافتند. متاسفانه در طول این یکی دو فصل 15، 16 بازیکن کلیدی از تیم ما رفتند. جدایی شان هم این قدر راحت و آسان بود که هیچ عایدی برای باشگاه نداشت. بازیکن امروز سر تمرین بود و فردا به راحتی قراردادش را فسخ می کرد. بازیکنانی رفتند که نیمکت نشین نبودند و جزو نفرات اصلی بودند. از دست دادن بازیکنان کلیدی به این راحتی واقعا جای تعجب دارد و بزرگترین ضربه را به تیم ما زد. از شرایط مدیریتی باشگاه اطلاعاتی ندارم اما واقعا نمی دانم چطور قرارداد بسته بودند که بازیکنان به راحتی و بدون پرداخت پولی از تیم جدا شدند.
 
سقوط به لیگ دسته یک بیخ گوش ما بود
کاپیتان تیم فوتبال ذوب آهن که امسال بخش زیادی از بازی ها را به دلیل مصدومیت از دست داد، در خصوص اینکه آیا شرایط بد تیم باعث بوجودآمدن مصدومیتش شده است؟ تصریح کرد: قطعا بی تاثیر نبوده. 2 سال درگیر این شرایط سخت تیمی بودم که از بچگی عاشقش هستم. در این تیم رشد کردم و شناخته شدم. اصلا دوست نداشتم این روزها را ببینم که تیم محبوبم برای سقوط نکردن می جنگد. سخت است وقتی در تیمی باشی که چند سال قبل در آسیا حرف برای گفتن داشت و حالا به روزی افتاده که دارد به لیگ پائین سقوط می کند. این شرایط فشار و استرس زیادی به من وارد کرد. تیم ما البته از اتفاقات داوری هم خیلی ضربه خورد. در خیلی از بازی ها فوتبال خوبی بازی می کردیم اما نتیجه حاصل نمی شد. از 11 بازیکن فیکس ما 8، 9 بازیکن جدا شدند و زمان می برد تا نفرات جدید بتوانند جایگزین شوند. سقوط به لیگ یک بیخ گوش ما بود و واقعا باید از الان به فکر فصل آینده باشند. هر کاری لازم است باید برای بستن یک تیم قدرتمند انجام دهند. ما یک عذرخواهی واقعی به هوادارانمان و کارگران نجیب و زحمت کش کارخانه بدهکاریم. من خودم وقتی سوت پایان بازی زده شد و تیم ما در لیگ برتر ماند، اصلا از شرمندگی، نمی توانستم خوشحالی کنم و سرم را پائین انداختم و رفتم. واقعا امسال خیلی اذیت شدم. خیلی درگیری ذهنی و جسمی داشتم که چرا تیمم به این روز افتاده است. کاری هم نمی توانستم بکنم. انشالله بتوانم یک فصل دیگر بازی کنم و این خاطرات تلخ پاک شود.
 
فدراسیون برای فصل جدید"وار" را راه اندازی کند
قاسم حدادی فر با اشاره به لیگ بیستم گفت: امسال واقعا لیگ به درازا کشید و خیلی فرسایشی بود. این شرایط برای همه به خصوص بازیکنان سخت بود و به همه فشار آمد. این شرایط باعث می شود بازیکنان و تیم ها از لحاظ بدنی و هماهنگی به هم بریزند. طولانی شدن لیگ بیستم باعث شد تا مثل سال های قبل آن جذابیت و شور و هیجانی که برای لیگ ها وجود داشت، نباشد. مسئولان فدراسیون و سازمان لیگ امیدوارم برنامه ریزی بهتری برای فصل آینده داشته باشند. مهمترین مسئله ای که باید برای لیگ آینده مورد بررسی قرار بگیرد، آوردن سیستم "وار" است. تا این حرف و حدیث ها پیش نیاید. امسال اکثر تیم ها روی داوری اعتراض داشتند و این باعث می شود کیفیت مسابقات پائین بیاید. امیدوارم هر طور شده بتوانند این سیستم را به لیگ ما اضافه کنند.
 
پرسپولیس شایسته ی قهرمانی بود و امیدوارم لذت ببرند
وی در خصوص قهرمانی پرسپولیس خاطرنشان کرد: از همان ابتدای فصل گفتم که سپاهان و پرسپولیس مدعیان اصلی قهرمانی هستند و هرتیمی که بتواند ثباتش را حفظ کند و کمتر نوسان داشته باشد، قهرمان می شود. پرسپولیس و سپاهان فصل فوق العاده ای را پشت سرگذاشتند و توانستند خودشان را بالا نگه دارند. استقلال هم خیلی خوب فوتبال بازی کرد و به خصوص در نیم فصل دوم احیا شد. جا دارد به آنها هم تبریک بگویم. پرسپولیس و سپاهان بهترین تیم های لیگ بودند و تا هفته ی آخر هم شانه به شانه پیش رفتند. پرسپولیس اما ثبات خاصی دارد و واقعا شایسته ی قهرمانی بودند. حتما وقتی تیمی 5 سال پشت سرهم قهرمان می شود، شایستگی آن را داشته است. به آنها تبریک می گویم و امیدوارم از قهرمانی شان لذت ببرند. من نمی خواهم راجع به مسائل دیگر و اینکه مسائل دیگری در قهرمانی رسپولیس دخیل بوده، صحبت کنم چون در حیطه وظایف من نیست. اما وقتی تیمی 5 سال بدون نوسان بوده و توانسته قهرمان شود، این نشان از قدرت فنی اش دارد. امیدوارم بتوانند در آسیا هم بدرخشند و به موفقیت برسند.
 
از بچگی ذوب آهن محبوبم است
کاپیتان ذوب آهن در پاسخ به این سوال که چرا هیچ وقت به پیشنهادت پرسپولیس و استقلال جواب مثبت نداده است؟ افزود: واقعا از بچگی تمام فکرم ذوب آهن بود و دوست داشتم موفقیت فوتبال اصفهان را ببینم. خوشحالم که امسال سپاهان توانست مدعی باشد. چند سال بود که فوتبال اصفهان نتوانسته بود موفقیتی داشته باشد. امیدوارم که خیلی زود تیم محبوبم ذوب آهن هم به شرایط خوبش برگردد و افتخارآفرینی کند.
 
از خوشحالی خلعتبری ناراحت شدنم
قاسم حدادی فر در پایان گفت: در یکی دو هفته ی اخیر خیلی ها باعث دلگرمی ما شدند. از همه ی مردم اصفهان و هواداران سپاهان باید تشکر کنم که ناراحت وضعیت ذوب آهن بودند. از سپاهانی ها، از مربی خوبشان محرم نویدکیا، سروش رفیعی، دانیال اسماعیلی فر، سیدمحمدرضا حسینی و نژادمهدی که از وضعیت ذوب آهن ناراحت بودند و بعد از پیروزی شان، شخصیت بالای خودشان را نشان دادند. اما باید از محمدرضا خلعتبری گلایه کنم که بعد از برد سپاهان، مشت های خودش را گره کرد و خوشحالی می کرد. من روی سکو بودم و از دیدن خوشحالی اش واقعا تعجب کردم. از این حرکتش اصلا خوشم نیامد و واقعا ناراحت شدم. خیلی از بازیکنان ما از مشت های گره کرده اش ناراحت شدند. او در این تیم رشد کرد و باشگاه هرچند کوچک حق کوچکی برگردنش دارد و نباید این طور خوشحالی اش را نشان می داد.باشگاه ذوب آهن و ما غیراز احترام و خوبی چیزی در حق این آقا نکرده بودیم که این طور خوشحالی کرد. بالاخره این طور مواقع غیرت و تعصب بازیکنان مشخص می شود. این جور جاها شخصیت و بزرگ منشی آدم معلوم می شود.  او اگر با کسی مشکلی هم داشت نباید این طور خوشحالی می کرد. او در همین ذوب آهن فعلی چندین دوست و همبازی صمیمی داشت و کارش اصلا خوب نبود.