مهدی مومنی در گفتگو با خبرنگار ورزشی راسخون، اظهار داشت: بعد از 10، 15 سال بازی در لیگ برتر پیشنهادی ندارم. نمی دانم چرا باید چنین شرایطی برای من پیش بیاید. به هرحال اتفاقی است افتاده و مدیربرنامه هایم در حال مذاکره و تیم پیدا کردن است. نیم فصل اول فصل پیش در تیم ماشین سازی بودم. تیمی که اصلا خوب بسته نشده بود و در کنار آن مشکلاتی داشت که واقعا تیم های لیگ دسته دومی هم نداشتند. وقتی دیدم شرایط بد است، نیم فصل جدا شدم و به تیم شاهین بوشهر رفتم. سال قبل شهرداری برای شاهین هزینه کرد و نتایج خوبی هم گرفتیم. متاسفانه در لیگ یک اسپانسر خوب نیست که به کمک تیم ها بیاید و آنها را حمایت کند. امسال هم شهرداری خودش را کنار کشیده و شاهین به حال خودش رها شده است. مسئولان استانی هم فعلا پیش نیامده اند. شاید امتیازش را واگذار کنند و شاید هم دقیقه 90 بخواهند تیم داری کنند. با این شیوه واقعا تیم نمی تواند نتیجه بگیرد و فقط باید در لیگ یک شرکت کند. آن هم با هزار مشکل ریز و درشت. من که در ماشین سازی بودم و تیم در لیگ برتر بود، آن وضع ما بود. حالا اینجا که جای خودش را دارد.
 
ماشین سازی را رها کردند تا سقوط کند
وی افزود: زنوزی همزمان مالکیت تراکتور و ماشین سازی را برعهده داشت. دیدید که آخر سر چه بلایی سر تراکتور آمد. او با انتخاب هایش در تراکتور به مشکل خورد و ماشین سازی را رها کرد. وقتی تیمی رها شود مشخص است که سرنوشتی جز سقوط نخواهد داشت. اگر مشکل تیم ما فقط فنی بود، می شد با تعویض مربی و جایگزین کردن چند بازیکن، نتایج را برگرداند و در لیگ برتر می ماندیم. اما مشکل جای دیگری بود. هم تیم بد بسته شده بود و هم کسی به مشکلات تیم رسیدگی نمی کرد. زمین تمرین نداشتیم. از لحاظ مالی و تغذیه ای در مضیقه بودیم. تیمی وقتی این همه مشکل داشته باشد، بازیکن دلسرد می شود. واقعا نمی خواستند برای دو تیم هزینه کنند. به نظرم می خواستند ماشین سازی بیافتد تا از شرش خلاص شوند و تیمداری نکنند. حالا نمی دانم چطور قرار است در لیگ یک کار را دنبال کنند ولی واقعا مشکلاتی در فوتبال پیش می آید که دست بازیکن نیست. وقتی تیمی افت کند در آن بازیکنان هم خراب می شوند و افت می کنند.
 
قبول دارم افت کردم
هافبک اسبق نفت آبادان تصریح کرد: قبول دارم در یکی دو فصل اخیر افت کردم. به تیم هایی رفتم که مشکلات فراوانی داشتند و وقتی بازیکن در چنین شرایطی قرار بگیرد، قطعا خودش هم افت می کند. نفت آبادان فوق العاده داشت پیش می رفت اما به یکباره همه چیز از هم پاشید و تیم در سرازیری قرار گرفت. اتفاقاتی افتاد که اگر نیم فصل آن آن نتایج خوب را نمی گرفتیم، شاید در نیم فصل دوم سقوط می کردیم. من هم بعد از نفت پیشنهادات محدودی داشتم. در بحث انتخاب تیم، فقط این بازیکن نیست که مقصر است. وقتی پیشنهاد زیادی ندارید، مجبورید برای بازی کردن بالاخره تیمی را انتخاب کنید. یک زمانی است که بازیکن از چند مربی پیشنهاد دریافت می کند و شرایط را می سنجد و تصمیم می گیرد. وقتی پیشنهاد برخی مربیان را رد می کنید، سالهای بعد دیگر بیرون باشی هم تو را نمی خواهند و می گویند چون مثلا سال قبل پیشنهادم را نپذیرفتی. همین موارد باعث می شود بازیکن از چشم مربیان می افتد. شراط من هم طوری بود که نتوانستم عملکرد خوبی داشته باشم. وقتی بازیکنی شرایط تیمش خوب باشد، خودش هم پیشرفت می کند و راحت جابجا می شود. اما وقتی عملکرد یک بازیکن متوسط هم باشد شاید دیگر تیم پیدا کردن برایش سخت شود. شانس من هم طوری شد که در یکی دو فصل اخیر تیم هایی بودم که مشکلات فراوان داشتند. تیم های من نتیجه نگرفتند و افت کردم. وقتی یک بازیکن معمولی در تیم خوب باشد، همه به به و چه چه می کنند و روی دست او را می برند.
 
بازیکنان با کیفیت باید پول خوب بگیرند
مهدی مومنی در خصوص رقم قرارداد بازیکنان در فصل نقل و انتقالات گفت: مبالغی که می شنویم و بازیکنان می گیرند، واقعا با این شرایط اقتصادی که پول ما بی ارزش شده، مبلغ بالایی نیست. در لیگ برتر فقط در هر تیمی شاید 5، 6 بازیکن چنین قراردادهایی ببندند. خیلی از بازیکنان ممکن است قراردادهای خوبی ببندند اما مهم پول گرفتن است. می بینید که اکثر باشگاه ها این قدر پول نمی دهند که بازیکن مجبور به شکایت می شود. بعضی از بازیکنان واقعا حقشان است که پول خوب بگیرند. این تعداد هم انگشت شمارند. البته که اگر بازیکنی قرارداد بالا می بندد، یک طرف قرارداد مدیریت باشگاه هم است. وقتی رقابت تیم های بالانشین برای جذب یک بازیکن بالا می گیرد، قیمت بازیکن هم خود به خود افزایش می یابد. بالاخره هر تیمی که در کورس است و سودای قهرمانی دارد، برایش بودجه ای در نظر می گیرند و هرتیمی دوست دارد بهترین استفاده را از آن بکند. شاید قرارداد چند میلیاردی اسمش سنگین باشد اما در عمل پولی نیست. بازیکنان لیگ یکی به جز چند تیم که خوب قرارداد می بندند، بقیه واقعا اسمشان بازیکن است و قراردادشان هزینه ی رفت و آمدشان نمی شود. اگر از لحاظ امکانات و سخت افزاری بخواهید بگیرید، واقعا فوتبال ما عقب افتاده است. تیم های صنعتی فقط پول خرج می کنند و امکانات خیلی خوب دارند. بزرگتر از پرسپولیس و استقلال که نداریم. این دو تیم مدام از بی امکاناتی و بی پولی می نالند. وقتی بازیکن در شرایط بد بازی کند، دلسرد می شود و کارایی اش از بین می رود.
 
تیم های ایرانی مقابل رقبای عربی خود معجزه می کنند
وی خاطرنشان کرد: تیم های لیگ برتری در نقل و انتقالات بهتر عمل می کنند. بازیکنان جوان و خوبی را برخی تیم ها جذب کردند. سپاهان و پرسپولیس جاهایی که ضعف داشتند را برطرف کردند. در 3، 4 سال اخیر پرسپولیس نشان داده که از لحاظ کیفیت و قهرمانی واقعا به شخصیت بالایی رسیده است و در هر بازی می جنگند. اما امسال تیم هایی مثل سپاهان، گل گهر، مس رفسنجان هم تیم هایشان را خیلی تقویت کرده اند. کیفیت خوبی دارند و سال سختی در پیش است. تیم های صنعتی خیلی خرج کرده اند. 4، 5 تیم واقعا خیلی خوب هستند. به نظرم از الان قابل پیش بینی نیست که چه تیمی مدعی است. اما همیشه در لیگ ایران می شود حدس هایی در مورد مدعیان زد. برخی تیم ها تحت هرشرایطی می شود روی آنها حساب کرد چون پشتوانه ی مردمی دارند و همیشه انتظار از آنها بالاست. امیدوارم رفته رفته مشکلات سخت افزاری فوتبال ما حل شود. چون از لحاظ استعداد فوتبالی همیشه خوب هستیم. می بینید که تیم های عربی با همه ی امکاناتی که دارند و پولهایی که خرج می کنند، اما تیم های ما آنها را با دست خالی شکست می دهند. بزرگترین مشکلی که الان تیم های آسیایی ما با آنها روبرو هستند، بازی کردن در زمین حریفانشان است. اگر این امکان وجود داشت که پرسپولیس می توانست در آسیا از رقبای خودش میزبانی کند، خیلی از بازی ها این قدر به دردسر نمی افتاد. واقعا مقابل این تیم های آسیایی که هزینه ی چند تیم ایرانی را فقط برای خرید یک بازیکن انجام می دهند، نتیجه گرفتن سخت است و تیم های ایرانی معجزه می کنند.