آیا به فکرتان می‌رسد که مردن بتواند مشکل ساز باشد؟ بله درست خواندید! برخی از مکان‌ها در سراسر جهان مردم را از مردن منع می‌کنند زیرا غیرقانونی است. در این مطلب قصد داریم ۴ نقطه از دنیا که مردن در آن ممنوع است را با هم بررسی کنیم.

مرگ قطعا اجتناب‌ناپذیر است و چیزی است که هیچ کس نمی‌تواند جلوی آن را بگیرد. اما باور نمی‌کنید مکان‌هایی روی زمین وجود دارد که مرگ در آن‌ها غیرقانونی است. این بدان معناست که مردم از مردن در چنین مکان‌هایی منع می‌شوند.

ممنوعیت مردن به یک پدیده اجتماعی سیاسی اطلاق می‌شود که در آن قانونی تصویب می‌شود مبنی بر غیرقانونی بودن مردن، معمولاً به طور خاص در یک بخش سیاسی خاص یا در یک ساختمان خاص.

در سرتاسر دنیا مکان‌هایی وجود دارد که افراد را به دلایل خاصی از مرگ منع می‌کنند. عجیب به نظر می‌رسد اما این مقاله چنین مکان‌هایی را فهرست می کند و دلایلی را ارائه می‌دهد که چرا مرگ در آن نقاط جهان جرم است.

در ادامه با ما همراه باشید تا با این مکان‌های بسیار عجیب بیشتر آشنا شوید. اگر در پایان قصد سفر به هر کدام از این نقاط دنیا را داشتید، برای خرید بلیت هواپیما می‌توانید به سفرمارکت مراجعه کنید.
 

لانجارون در اسپانیا

لانجارون شهری در اسپانیا است که در کتاب‌های تاریخ نیز به عنوان مکانی که در آن مردن غیرقانونی است، آمده است. در سال ۱۹۹۹، شهردار شهر لانجرون مرگ را ممنوع کرد، زیرا گورستان محلی بیش از حد پر بود و ارواح مردگان نمی‌توانستند در آرامش آرام بگیرند. شهر لانجارون در استان گرانادا در جنوب اسپانیا واقع شده است.

گزارش‌ها حاکی از آن است که اقدام شهردار برای ممنوعیت مرگ و میر در شهر تا حدی به عنوان یک شوخی و بخشی به عنوان یک حرکت سیاسی برای جلب توجه به دلیل آن ممنوعیت انجام شده است.

اما این ممنوعیت واقعی شد و به جمعیت ۴۰۰۰ نفری توصیه شد تا زمان ساخت قبرستان جدید سالم بمانند. انگار به نظر می‌رسد که هر کسی می‌تواند کنترل کند که چه زمانی بمیرد! در غیر این صورت چگونه به مردم توصیه می‌کنند تا زمانی که یک قبرستان جدید ساخته شود سالم بمانند؟

شهر آبگرم لانجارون در منطقه خیره کننده آلپوجاراس، در دامنه‌های جنوبی سیرا نوادا، در استان گرانادا واقع شده است. این منطقه از زیبایی طبیعی ویژه‌ای برخوردار است. اینجا یک مقصد فوق العاده برای کسانی است با هدف یک استراحت واقعی.

لانجارون همچنین توسط سازمان بهداشت جهانی به عنوان یکی از مکان‌هایی با بیشترین طول عمر در جهان شناخته شده است. مطمئناً آب‌های بسیار با کیفیتی دارد که هم غنی از مواد معدنی و دارویی هستند و هم برای تولید یکی از پرفروش‌ترین برندهای آب بطری در اسپانیا استفاده می‌شوند. اگرچه لانجارون یک استراحتگاه روستایی کامل را فراهم می‌کند، این شهر در نزدیکی شهر تاریخی گرانادا، کوستا تروپیکال و کوستا دل سول قرار دارد، به این معنی که می‌توانید در طول اقامت خود به کاخ زیبای الحمرا و همچنین ساحل بروید. آن هم در یک روز!

لانجارون حدودا ۴۰۰۰ ساکن دارد و در مسیر قدیمی جاده ابریشم به ایران قرار دارد. حمام‌های آب گرم در این شهر وجود دارند که می‌توانید در آن‌ها از طیف وسیعی از درمان‌های مختلف نیز لذت ببرید.

در این شهر امکانات رفاهی به خوبی برای بازدیدکنندگان فراهم شده است، شهر دارای مجموعه‌ای از سوپرمارکت‌ها، مغازه‌ها، بارها و رستوران‌های عالی است و شهرداری اطلاعات مفیدی در مورد شهر و منطقه ارائه می‌دهد که می‌توانید به زبان انگلیسی درخواست کنید.

در نزدیکی شهر، خرابه‌های یک قلعه قدیمی مورها قرار دارد که در زمان اشغال مورها یک چشم‌انداز مهم بود و بعدها در حمله ناپلئون مورد استفاده قرار گرفت.

مناظر خیره کننده کوهستانی و هوای تازه این شهر را به یک مقصد عالی برای کسانی تبدیل کرده است که به دنبال تعطیلات در فضای باز هستند. مسیرهای پیاده‌روی خوبی نیز در این شهر وجود دارد. به علاوه شما برای اسکی و فعالیت‌های آلپاین در سیرا نوادا موقعیت خوبی دارید. مجموعه خوبی از رستوران‌ها در شهر وجود دارند، از تاپاس بارهای محلی گرفته تا رستوران‌های کوچک فرانسوی.

انتخاب زیاد است. غذاهای لاس آلپوجاراس خوشمزه و خانگی هستند. برای صرف غذا، ژامبون و پنیرهای خشک شده کوهستانی و نوشیدنی‌های غنی شده را نیز امتحان کنید. لانجارون که به خاطر هوای تازه، صاف و ارتفاع زیادش معروف است، از ماه‌های تابستانی فوق‌العاده و درخشان و زمستان خنک‌تر، اغلب همراه با برف لذت می‌برد.
 

لوندو در فرانسه

 


لوندو، شهری زیبا در جنوب شرقی فرانسه، مکان دیگری است که به دلیل کمبود فضا در قبرستان، مرگ را ممنوع کرده است. این شهر به خاطر سواحل شگفت انگیز و مناظر کارت پستالی معروف است. قانون منع مرگ افراد در داخل شهر در سال ۲۰۰۰ تصویب شد. این به این دلیل بود که ظرفیت گورستان در شهر پر شده بود. 

لوندو در سواحل دریای مدیترانه رو به جزیره طلایی واقع شده است. نزدیک‌ترین شهرهای این روستا در فاصله ۲۰ کیلومتری جاده هستند. این نام برگرفته از گل اسطوخودوس است که گل بسیار رایج این منطقه است. این روستا دقیقاً در محلی قرار دارد که در سال ۱۹۳۹ کتاب معروف «یک بلبل در میدان برکلی آواز خواند» نوشته شده است.

لوندو در فصل تابستان دارای آب و هوای معتدل و مدیترانه‌ای است و بیشترین بارندگی در فصل زمستان نسبت به تابستان‌ها رخ می‌دهد. میانگین دما در در این روستا ۱۳ سانتی گراد است.

حداکثر میانگین دما در ماه جولای در حدود ۲۰ درجه سانتی گراد است. به همین دلیل از آن به عنوان گرم ترین ماه در تمام طول سال یاد می‌شود. از طرفی حداقل میانگین دمای این روستا در دی ماه حدود ۸/۳ درجه سانتی گراد است و به همین دلیل از آن به عنوان سردترین ماه سال یاد می‌شود. این روستا توسط یونانیان سکونتگاه آلکونیس کشف شد.

این مکان از دیرباز در مارینا وجود داشته است و اطراف آن معمولاً توسط دزدان دریایی و سایر نیروها ویران شده است. در سال ۱۸۳۱، این روستا دارای ۱۴۶ سکنه با ریشه‌های کاتالان و جنوئی بود.

در سال ۱۸۸۰، بندر توسط ساکنان برای کاهش تلاش آن‌ها برای آوردن ماهی از دریای غنی مدیترانه ساخته شد. جالب است بدانید در سال ۱۹۴۲، ۸ نوامبر، نیروهای متفقین در طول جنگ جهانی دوم در پاسخ به نیروهای آلمانی در مراکش و الجزایر، در ایتالیای جنوبی و لوندو فرود آمدند. برای سفر به این شهر و بازدید از آن، می‌توانید بلیط هواپیما فرانسه را با مراجعه به سفر مارکت خریداری کنید.
 

لونگیربین در نروژ


 

 
لونگیربین یک شهر کوچک در نروژ است که به دلیل شب‌های سفید یا آفتاب نیمه شب بسیار محبوب است، یعنی دوره‌ای از سال که خورشید هرگز در شهر غروب نمی‌‎کند. این شهر همچنین برای استخراج زغال سنگ و عدم مرگ محبوب است. این شهر که بسیار نزدیک به دایره قطب شمال قرار دارد، هوای بسیار سردی را تجربه می‌کند که معمولاً به دمای انجماد می‌رسد.

این امر باعث ایجاد انجماد دائمی (خاک دائما یخ زده) می‌شود که از تجزیه اجساد مرده جلوگیری می‌کند و این به نوبه خود احتمال انتشار بیماری‌های قابل انتقال به افراد زنده را افزایش می‌دهد. بنابراین، واقعاً مرگ در این شهر غیرقانونی نیست، اما به سادگی هیچ گزینه‌ای برای دفن در آنجا وجود ندارد و ساکنان بیمار لاعلاج به اسلو پرواز می‌کنند تا آخرین روزهای زندگی خود را سپری کنند.

این تصور عمومی وجود دارد که مرگ در لونگیربین غیرقانونی است، اما آنچه که وجود دارد این است که مردن و دفن شدن در شهر خلاف قانون است. قانون در واقع مخالف دفن شدن در شهر است تا مردم منتظر مرگ خویشاوند خود نباشند. اگر کسی به مرگ نزدیک شود، او را به سرزمین اصلی و دیگر مناطق نروژ می‌برند که در آن چنین قانونی وجود ندارد. هرچند معقول به نظر می‌رسد.

لونگیربین، مرکز اداری سوالبارد، یک کلان شهر کوچک نروژی با ۲۴۰۰ ساکن از تقریباً ۵۳ کشور مختلف است. در این شهر کوچک قطب شمال، علاقه‌مندان به طبیعت زندگی می‌کنند که تحت شرایط آب و هوایی سخت و مناطق وحشی قطب شمال هستند. لونگیربین دروازه‌ای برای تجربه‌های مبتنی بر طبیعت و نقطه شروع بیشتر ماجراجویی‌ها است. این بیابان قطبی تقریباً از مرکز شهر شروع می‌شود و هرگز به پایان نمی‌رسد!

با سرزندگی، حال و هوای بین‌المللی و مردمی گرم در محیطی شگفت‌انگیز، این شهر محیطی شگفت‌انگیز دارد. موقعیت مرکزی لونگیربین در قطب شمال از نظر ژئوپلیتیکی نیز به بزرگ‌تر از آنچه که هست تلقی می‌شود.

علاوه بر این، طیف وسیعی از خدمات ارائه شده به ساکنان و مهمانان با طیف گسترده‌ای از مغازه‌ها، رستوران‌ها و بارها، همراه با پیشنهادات فرهنگی متنوع، به طور شگفت انگیزی گسترده است. شاید برای برخی عجیب باشد که یک شهرک بسیار دور در شمال کره زمین، شکلات‌سازی و گلخانه مخصوص به خود را دارد که مردم را با گیاهان تازه و سبزیجات تامین می‌کند، اما همین‌طور است! برای خرید بلیط هواپیما نروژ می‌توانید به سفرمارکت مراجعه کنید.

بیریتیبا میریم در برزیل




بیریتیبا میریم شهری آرام در ایالت سائوپائولو، برزیل است. این شهر فقط گنجایش ۵۰۰۰۰ قبر را دارد. این امر ازدحام بیش از حد دخمه‌ها (اتاق سنگی که برای نگهداری متوفی استفاده می‌شد) را به همراه داشت که مردم مجبور به اشتراک گذاشتن آن‌ها شدند.

این امر باعث شد که شهردار شهر در سال ۲۰۰۵ با ارائه یک لایحه عمومی برای غیرقانونی کردن مرگ مردم دست به اقدامی افراطی بزند. هنگامی که این لایحه به قانون تبدیل شد، هرکسی که می‌مرد این قانون را زیر پا می‌گذاشت و بستگانش برای پرداخت جریمه یا حتی گذراندن زمان زندان به عنوان مجازات هدف قرار می‌گرفتند تا بتوانند فضای بیشتری برای سنگ قبرها ایجاد کنند! با بلیط هواپیما سائوپائولو می‌توانید به این شهر سفر کرده و از آن دیدن کنید.
 

چرا این کشورها مرگ را در مناطق ذکرشده ممنوع کرده‌اند؟

ممنوعیت مردن یک پدیده اجتماعی سیاسی و تابو است که در آن قانونی تصویب می‌شود که مردن را معمولاً به طور خاص در یک بخش سیاسی خاص یا در یک ساختمان خاص غیرقانونی می‌داند. اولین مورد ممنوعیت مرگ در قرن پنجم قبل از میلاد در جزیره یونانی دلوس رخ داده است.

مرگ در دلوس به دلایل مذهبی ممنوع بود. امروزه در بیشتر موارد، منع مرگ، پاسخی طنز به عدم تصویب دولت برای گسترش قبرستان‌های شهرداری است. در اسپانیا، یک شهر مرگ را ممنوع کرده است. در فرانسه، چندین شهرک وجود داشته است که مرگ ممنوع بوده است. در حالی که در بیریتبا میریم در برزیل، تلاشی برای منع مرگ در سال ۲۰۰۵ صورت گرفت. شایعه‌ای نادرست نیز برای ثبت مرگ و میر در کاخ‌های سلطنتی در بریتانیا، به دلایل متفاوت وجود دارد.

همچنین جزیره ایتسوکوشیما در ژاپن یک مکان مقدس در اعتقادات شینتو در نظر گرفته می‌شود و مکان معبد معروفی است که یک میراث جهانی یونسکو است. پاکی در پرستش شینتو بسیار اهمیت دارد و به همین دلیل، کشیشان عبادتگاه سعی کرده‌اند جزیره را از آلودگی مرگ دور نگه دارند.

بلافاصله پس از نبرد میاجیما در سال ۱۵۵۵، تنها نبردی که در جزیره رخ داد، فرمانده پیروز اجساد سربازان کشته شده را به سرزمین اصلی برد و دستور داد که کل میدان نبرد از خون ریخته شده پاک شود. تا جایی که ساختمان‌ها را شسته و خاک غرق در خون را از جزیره خارج کردند.

حفظ خلوص زیارتگاه ایتسوکوشیما به قدری مهم است که از سال ۱۸۷۸، هیچ مرگ یا تولدی در نزدیکی عبادتگاه مجاز نبوده است. تا به امروز، قرار است زنان باردار با نزدیک شدن به روز زایمان به سرزمین اصلی پناه ببرند، مانند بیماران لاعلاج یا سالمندانی که مرگ آن‌ها قریب الوقوع شده است. دفن در این جزیره نیز همچنان ممنوع است. همانطور که در این مثال دیده شد، ممنوعیت مرگ می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.

به عنوان مثالی دیگر، داستانی که گاهی در بریتانیا گزارش می‌شود بیان می‌کند که مردن افراد عادی در کاخ سلطنتی، مانند کاخ وست مینستر، ممنوع است. به این دلیل که هر کسی که در یک کاخ سلطنتی بمیرد، از نظر فنی مستحق برگزاری مراسم تشییع جنازه دولتی است. البته ثابت شده است که این موضوع شایعه است.

همچنین برخلاف تصور رایج، مردن در شهر لونگیربین نروژ غیرقانونی نیست. به سادگی هیچ گزینه‌ای برای دفن در آنجا وجود ندارد و ساکنان بیمار لاعلاج به اسلو منتقل می‌شوند تا آخرین روزهای زندگی خود را سپری کنند.

این به این دلیل است که اجساد اعضای شهر که در طول همه‌گیری آنفولانزای ۱۹۱۸ جان خود را از دست داده‌اند، به دلیل یخ‌زدگی دائمی تجزیه نشده است و نگرانی‌هایی وجود دارد که اجساد هنوز دارای سویه‌های فعال ویروس هستند؛ در نتیجه دولت نمی‌خواهد گزینه‌های دیگری برای نگرانی وجود داشته باشند.