پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) تنها انسانی است که صفات و ویژگی‌های مخصوص به خود را دارد که هیچ انسانی از آن بهره‌مند نیست، تاجایی که پیامبران اولوالعزم هم نمی‌توانند تصور کنند که در این مقام قرار گیرند. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) شخص اول خلقت است و اولین مخلوقی است که در برابر خداوند تسلیم شد و خود را مطیع بی‌چون و چرای فرمان او قرار داد. اولین ویژگی پیامبر(صلی الله علیه و آله) «اول المسلمین» است که بیشتر مفسران آن را به ایشان اختصاص داده‌اند.

خداوند به پیامبرش دستور می‌دهد که بگو: «من اولین مسلمانم». «لاَ شَرِیکَ لَهُ وَبِذَلِکَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَولُ الْمُسْلِمِینَ»؛ همتایى براى او نیست و به همین مأمور شده‏ام و من نخستین مسلمانم.(انعام/163) علامه طباطبایی معتقد است، جمله «و أَنَا أَولُ المُسلِمِینَ» دلالت بر این دارد که مقصود از «اول»، اولویت به حسب درجه است، نه اولویت به حسب زمان؛ زیرا قبل از پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) نیز مسلمانانی بوده‌اند، به شهادت حکایت قرآن از قول نوح(علیه السلام)(یونس/72)؛ همچنین از قول ابراهیم(علیه السلام)(بقره/131)؛ نیز از قول او و فرزندش(بقره/ 128)؛ یا درباره لوط(علیه السلام) (ذاریات/36) و از ملکه کشور سبأ(نمل/42).

علامه این اولویت را اولویت در رتبه خوانده‌اند و نه زمانی و تاریخی، اما منافاتی با اولویت زمانی هم ندارد؛ زیرا به قطع پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) از نظر زمانی و تاریخی نیز بر تمام مخلوقات اولویت دارند؛ زیرا اعتراف به یگانگی‌ خداوند از سوی پیامبر(صلی الله علیه و آله) می‌تواند به زمان خلقت ایشان برگردد و نه بعثت‌شان در چهل سالگی. فیض کاشانی نیز معتقد است: «إِنهُ أَولُ مَن أَجَابَ فِی المِیثَاقِ»؛ حضرت نخستین کسی است که در عالم ذر و گرفتن عهد و میثاق، لبیک گفته است.

پس اسلام آن حضرت مقدم بر اسلام همه خلایق است.(فیض کاشانی، ج2، ص654) همه پیامبران الهی از خداوند خواسته‌اند که خودشان و ذریه‌شان را از مسلمانان قرار دهد «وَ اجْعَلْنا مُسْلِمَیْنِ لَک وَ مِنْ ذُرِیَتِنا أُمَه مُسْلِمَه لَک» که مطیع خداوند باشند و از طرفی پیرو اول مسلمان خلقت پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) که آیاتش در بیان علامه طباطبایی آمد. مطمئناً پیامبران الهی در این درخواست به‌دنبال راه و روش رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله) بودند که بهترین روش و منش در عالم است.

دیگر ویژگی پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) این است که کوثر تنها به او عطا شده است. کوثر به‌معنای خیر و برکت فراوان است که خداوند در آیه اول سوره کوثر می‌فرماید: «إِنا أَعْطَیْنَاکَ الْکَوْثَرَ»؛ ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم.(کوثر/1) یکی از روشن‌ترین مصادیق کوثر وجود مبارک حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) است.

این خیر و برکت نه‌تنها به دلیل ادامه نسل پیامبر(صلی الله علیه و آله) است؛ چون نسل و ذریه پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) به‌وسیله همین فرزند گرامی‌ در جهان انتشار یافت، بلکه آیین و تمام ارزش‌های اسلام را حفظ و به آیندگان ابلاغ کرده‌اند. خیر و برکت اصلی نور افشانی اسلام از جانب حضرت زهرا(سلام الله علیها) است و الطاف بی‌کرانی که خداوند به واسطه محبت به ایشان در زندگی دنیوی و اخروی انسان‌ها قرار داده است. کوثر که نام نهری در بهشت است و مدام در جریان بوده و بهشتیان را متنعم می‌کند، هم‌نام با حضرتی است که محبتش در جریان است و همه عالم را روزی و رشد می‌دهد.