برادران لیلا؛ این فیلم ایرانی نیست

این نقد در رد واقعیت های جامعه نیست می خواهد بگوید واقعیت های جامعه چطور باید ترسیم شود؟ با مته به خشخاش گذاشتن و افزودن دروغ هایی که نیست یا با ارائه راه صحیح که به بقای جامعه منجر شود؟ در یک جمله باید «برادران لیلا» را توصیف کرد، «این فیلم ایرانی نیست»؛ این فیلم بی ارزش است چون هیچ نگاه روشن و روزنه امیدی را ترسیم نمی کند. القای ناامیدی و افزایش ترس و سرگردانی راهی است که این فیلمسازان پیش گرفته اند.

هیچ فیلمسازی در جهان اینچنین فیلم نمی سازد زیرا ارزش وطن و هنر را می داند و سعی دارد با هنرش مردم کشورش را مترقی کند و مشکلات آنها را کم کند اما سالوس ها برای گرفتن جایزه از غربی ها حاضرند خود را به هر نوع دریوزگی دچار کنند اما اسمشان در لیست جایزه بگیرها بیاید... فیلمساز میخواهد بگوید شرایط بد است و چون شرایط بد است پس باید خودت آن را از نو بسازی اما این طرح فیلمساز درست تبیین نمی شود به دلیل آنکه برای فهماندن بدی شرایط آنقدر آش را شور می کند که دیگر هیچ امیدی برای از نو ساختن باقی نمی ماند. مخاطب می گوید اگر شرایط این است پس تنها راه خودکشی جامعه است نه تلاش برای درمان... اینکه بتوانی روح و انگیزه ایجاد کنی هنر است وگرنه فقط روایتگر داستانی باشی که به خمودی جامعه بیانجامد کار سختی نیست...!!!
 
چرا همین فیلمسازان نباید در به وجود آمدن شرایط موجود جامعه مقصر باشند؟ مگر صدسال سینما و فرهنگ کشور دست این افراد نبوده؟ قشری که غیر خودشان را میان خودشان راه ندادند و بسته ترین صنف بودند. اتفاقاتی که در جامعه رقم می خورد به عوامل متعددی بستگی دارد که یکی از آنها می تواند حضور افراد مریض در عرصه فرهنگ باشد. عواملی که سال ها در ایران مجریانی داشته و این مجریان اکنون به جای پاسخگویی نسبت به خطاها و ظلم های فرهنگی شان در جایگاه پرسشگر نشسته اند! فیلمسازانی که ادعا دارند پنجاه سال فیلم می سازند ولی یک روز به این فکر نکرده اند که فیلم هایشان چه دردی از مردم دوا کرده است و چه گره ای را توانسته باز کند؟ راه حل فعلی آنها این است که در این فیلم دیدیم. سیلی لیلا به صورت پدرش، این هم از کار فرهنگی این لجن فکران مدعی انسانیت...
 
آنها دلخوش کردند به برداشت سیاسی فیلم شان که مثلا نسل حاضر باید به نسل قبلی خود سیلی بزند و از روی او رد شود و مانند عروس خانواده پایش را روی سفره بگذارد که همان عرف و سنت و آداب و رسوم است، روی تمام آنها پا بگذارد. سازندگان و بازیگران نمی دانند که طبق برنامه شیطانی و لشکرش در غرب فیلم ساخته اند برای نابودی ایران، اگر هم بدانند برایشان مهم نیست زیرا اصلا درکی از آن ندارند و از نظر فکری نمی توانند تا این حد بالا بیایند!
 
مطمئنا ضدایرانی ترین فیلم تاریخ سینمای ایران همین فیلم است. البته به مدد این فیلمسازان «فعلا»؛ این فیلم جاده صاف کن فرهنگ غربی LGBT پرور است. عبور از همه داشته ها و ساخته های نسل قبل و افتادن در آغوش فرهنگی که در غرب برای تو آماده کردند. لگد زدن زیر همه چیز و از بین بردن همه داشته ها. فرهنگی که خود غربی ها را به نابودی کشیده توسط ایرانی های احمق وارد ایران می شود با عبور از تمدن و فرهنگ و اینکه این فرهنگ مردم محور و زن ستیز و پدر سالارانه باید تبدیل به فرهنگ نو شود. خب جایگزینش چیست؟ چیزی نداریم جز فرهنگ خارجی. تفکر میرزا ملکم خانی که به «زن زندگی آزادی» هم سرایت کرد.

تطبیق پدر خانواده با شخصیت اول نظام(که در فضای مجازی فریادش می زنند) هم در همان ذهن های مریضی شکل گرفته که فیلمی چون برادران لیلا را به طبع درآورده؛ ایران ستیزانی مانند اصغر فرهادی و سعید روستایی و امثالهم نمی دانند و نمی توانند منتقد اجتماعی باشند چون تمام وجودشان را سیاهی و آلودگی گرفته است. آنها مریض هستند چون می خواهند تقصیرشان را به گردن دیگران بیاندازند یا به مردم یاد می دهند که هر کس احساس بدبختی می کند باید دنبال مقصری جز خودش بگردد.
 
در مقابل اما از نسل انقلابی کسی نیست که در مقابل این فرهنگ و تفکر فیلی بسازد و عالمانه به بررسی نقش سیاه نماها بپردازد و اشکالات فرهنگی را طرح و برنامه ای غیر شعاری و کارا برای آن ارائه دهد. در حالی سینمای جهان اگر فیلم های ضد انسان تولید می کند در مقابلش فیلم سازانی هستند که روایت واقعی تر را ترسیم کنند و مردم را با هر دو طیف فکری مواجه کنند و بگویند نتیجه آن فکر سیاه این زندگی سیاه است و نتیجه این فکر درست زندگی بهتری قرار دارد. به عبارتی در سینمای غرب مخیری در انتخاب دو روش ولی در ایران الا و لابد وضع همین است، تماما سیاه و هیچ نقطه خاکستری وجود ندارد... 
 

داستان فیلم

داستان فیلم برادران لیلا درباره آسیب های اقتصادی ناشی از التهابات بازار طلا بوده و درباره پدری است که مقدار زیادی سکه را برای روزهای مبادا خریداری و مخفی کرده است و فقط لیلا دختر این پیرمرد از مخفیگاه سکه ها خبر دارد. فیلم «برادران لیلا» بر محوریت دختری به نام لیلا با بازی ترانه علیدوستی و چهار برادرش است که هر کدام از آن‌ها شکل و شخصیت متفاوتی دارند. در ابتدای فیلم، یکی از برادران لیلا به نام علیرضا با بازی نوید محمدزاده از شغل کارگری خودش اخراج می‌شود. در سکانسی، با یورش پلیس ضدشورش به یک کارخانه، تعداد زیادی از کارگران فرار می‌کنند و در همین حین نیز ما متوجه می‌شویم که رئیس شرکت تمام درآمدها را اختلاس کرده است.
 
سه برادر دیگر لیلا نیز شامل منوچهر با بازی پیمان معادی، فرهاد با بازی محمد علی‌محمدی و پرویز با بازی فرهاد اصلانی است. منوچهر فردی آسیب‌پذیر است؛ فرهاد به شغل راننده تاکسی مشغول است که بدنسازی نیز انجام می‌دهد و پرویز نیز سرایداری چاق و اهل خانواده است. پدر آن‌ها نیز اسماعیل با بازی سعید پورصمیمی است که می‌خواهد بچه‌هایش و همچنین خانواده و طایفه‌اش به او احترام بگذارند، به خصوص پس از اینکه پدرسالار پیر این خاندان از دنیا می‌رود و همین باعث می‌شود تا اسماعیل خودش را فرد مناسبی برای جایگاه او ببیند.
 
از سوی دیگر، لیلا تنها کسی است که در این خانواده درآمدی واقعی دارد و همین منجر به شکل گیری داستانی می‌شود که در آن، تمام افراد و اعضای خانواده مدام در حال کنش و واکنش با یکدیگر هستند. همه می‌خواهند پیشرفت کنند اما برای انجام این کار باید به طور اجتناب‌ناپذیری روی شخص دیگری پا بگذارند، حال آن فرد می‌خواهد برادر و خواهر یا پدر و همسایه باشد؛ علاوه بر این، در این دنیای نادرست بدون متوسل شدن به فریبکاری نمی‌توان به جایی رسید.
 
فیلم سینمایی برادران لیلا با حضور نوید محمدزاده و پیمان معادی و ترانه علیدوستی و فرهاد اصلانی به جشنواره فیلم کن ۲۰۲۲ راه پیدا کرده است. روستایی که علاقه زیادی به بازیگرانی همچون نوید محمدزاده و پیمان بادی و فرهاد اصلانی دارد در اکثر فیلم های خود از این بازیگران استفاده کرده است.
 

راه یابی به جشنواره کن 2022

آغاز پیش تولید برادران لیلا. با برگشت پیمان معادی به ایران و پیوستن او به گروه بازیگران، دور خوانی فیلمنامه «برادران لیلا» آغاز شده و دیگر مراحل پیش تولید این فیلم، چون گریم و لباس هم آغاز شده است. / 15 شهریور 1400 «برادران لیلا» به بخش اصلی جشنواره کن راه یافت! | با اعلام فهرست فیلم‌ های هفتاد و پنجمین جشنواره فیلم کن، این فیلم به عنوان یکی از فیلم‌ های بخش اصلی در جشنواره به نمایش درمی‌ آید.
 

فیلم «برادران لیلا» همانند رمانی بزرگ و قرن نوزدهمی نوشته زولا یا دیکنز احساس می‌شود که در داستانی سه ساعته متراکم شده است. این فیلم داستان پنج خواهر و برادر را دنبال می‌کند که سعی دارند در وضعیت اقتصادی دشوار زندگی خود را مدیریت کنند.

«برادران لیلا» اجازه اکران ندارد/ چرا هیچکس از شنیدن این خبر ناراحت نشد؟

در روزهای پایانی فروردین ۱۴۰۱ بود که خبر رسید فیلم «برادران لیلا» یکی از فیلم‌های بخش اصلی مسابقه جشنواره کن است و قرار است در کنار فیلمسازان مطرح دنیا نام سعید روستایی هم دیده شود. از همان روز تا به امروز همواره نام این فیلم با حاشیه‌های متعددی گره خورده است. حاشیه‌های که محور اصلی آن را خود عوامل فیلم ایجاد کرده‌اند.
 
فیلم سینمایی «برادران لیلا» که طولانی‌ترین اثر حاضر در جشنواره کن بود در بین آثار حاضر در جشنواره هیچ رتبه معتبری کسب نکرد و منتقدان هم استقبالی سرد از آن داشتند. این فیلم که اثر سوم سعید روستایی است بازیگران صاحب نامی دارد که همان‌ها نقش اصلی را در به حاشیه بردن فیلم بازی کردند و سهمگین‌ترین ضربه‌ها را بر پیکر بی‌جان«برادران لیلا» وارد کردند. چند روز مانده به آغاز جشنواره کن اخباری منتشر شد دال بر اینکه این فیلم بدون داشتن پروانه نمایش در جشنواره کن حاضر شده است و هیچ کدام از متصدیان وزارت ارشاد هم فیلم را ندیده‌اند. در واقع این فیلم نماینده خودخوانده ایران در جشنواره کن بوده است و این موضوع بزرگ‌ترین اشتباه سعید روستایی جوان بود.
 
ترانه علیدوستی، نوید محمدزاده، سعید پورصمیمی، فرهاد اصلانی، پیمان معادی، محمد علیمحمدی، نیره محمدی و مهدی حسینی‌نیا بازیگران این فیلم را تشکیل داده‌اند و کمپانی فرانسوی «Wild Bunch» نیز بخش بین‌المللی این فیلم را بر عهده داشته است. بازیگرانی که از همان ابتدا به نظر می‌رسید آستین بالا زده‌اند تا اثری که در آن بازی کرده‌اند را به خاک سیاه بنشانند. جنجال‌های جنبش«می تو» و  حضور همزمان ترانه علیدوستی در کنار یکی از بازیگران مرد فیلم که مورد اتهام آزار جنسی است، اولین ضربه را بر پیکره فیلم وارد کرد.
 
کافی است آنچه در نشست رسانه‌ای فیلم «برادران لیلا» گذشت را مرور کنیم تا آشکار شود، چطور و طی چه فرآیندی بازیگران اصلی فیلم تبدیل به بازیگران اصلی به حاشیه بردن فیلم شدند. حرف‌های ترانه علیدوستی و پیمان معادی را به خاطر بیاوریم تا روشن شود که چطور خود پتک به دست گرفته و بر پیکره اثری که در آن حاضر بودند وارد کردند. ترانه علیدوستی از این حرف زد که در ایران از اول صبح که از خواب بیدار می‌شود تا شب که به خانه برمی‌گردد در حال مبارزه است؛ اما جواب قانع کننده‌ای به چرایی حضورش در سریال شهرزاد و پول هنگفتی که از آن پروژه پر حرف و حدیث دریافت کرده بود نداد.
 
بعد نوبت به معادی رسید تا در نقش اقتصاد دادن، کشور را در وضعیت جنگی ترسیم کند و  با این جمله که«در ایران اگر یخچال خانه‌ات خراب شود، بعد از تعمیرش طبقه اجتماعی‌ات تغییر می‌کند» تئوری پردازی کرد و این دو هیچکدام به این موضوع اشاره نکردند که تحریم‌های ظالمانه آمریکا و شرکا چه بلایی سر مردم کشورشان آورده است. انگار نه انگار کشور ناعدالانه دهه‌ها درگیر تحریم بوده است و طی سال‌های اخیر سخت‌ترین تحریم‌های تاریخ  را تجربه کرده است.
 
ضربه بعدی به پیکره فیلم به رفتار ناهنجار، ضد فرهنگی و خلاف عرف  نوید محمدزاده و همسرش برمی‌گردد. محمدزاده که احتمالا  این صحنه‌پردازی برایش میلیاردها تومان آب خورده است، فراموش کرده بود که مردم کشورش داغدار آبادن هستند. این رفتار زننده در فضای مجازی بسیار نکوهش شد و برخی آن را در ملأعام درست نمی‌دانستند و برخی هم به دلیل همزمانی این اتفاق با ایام سوگواری ملت ایران به خاطر فاجعه متروپل، حرکت جنجالی این زوج را بی‌تفاوتی به شرایط کشور می‌دانستند و منتقد وقت نشناسی آن‌ها بودند.
 
به این‌ها اضافه کنید جنجال خانم (ک ر) و سعید پورصمیمی را، وقتی این بازیگر قدیمی با دیدن تصویر پور صمیمی در قاب عکاسان جشنواره کن، به یکباره به خاطر آورد که سال‌ها قبل مورد تعرض او قرار گرفته است.  در تحلیل نهایی ضربه‌های اصلی بر پیکره فیلم «برادران لیلا» از طرف خود بازیگران فیلم نواخته شده است و از این رو است که امروز وقتی به صورت رسمی خبر صادر نشدن پروانه برای آن مطرح شد هیچکس ناراحت نشد.
 

درباره عقب ماندگی "برادران لیلا"

آنقدر درباره برادران لیلا حاشیه درست شده است که وقتی در حال دانلودش هستیم فکر میکنیم قرار است یک پدیده سینمایی را ببینیم اما آنقدر درباره برادران لیلا حاشیه درست شده است که وقتی در حال دانلودش هستیم فکر میکنیم قرار است یک پدیده سینمایی را ببینیم اما هر چه از شروع فیلم بیشتر میگذرد؛ بیشتر نسبت به پس رفت سعید روستایی و ایده عقب افتاده اش تاسف می خوری.

به گزارش «خبرنامه دانشجویان ایران» یادداشت از میکائیل دیانی*// آنقدر درباره برادران لیلا حاشیه درست شده است که وقتی در حال دانلودش هستیم فکر میکنیم قرار است یک پدیده سینمایی را ببینیم اما هر چه از شروع فیلم بیشتر میگذرد؛ بیشتر نسبت به پس رفت سعید روستایی و ایده عقب افتاده اش تاسف می خوری فیلمنامه ای که ملغمهای از همه قصه‌های فیلمهای قبلی اوست با مرکزیت اولین فیلم کوتاه حرف‌های او شاید فیلم کوتاه «مراسم» یا «از طرف آنها را ندیده باشید؛ فیلمی که ایده مرکزی آن به پیرنگ برادران لیلا منتقل شده اما در نچسب ترین حالت ممکن است.

فیلمنامه مملو از باگ است که هر لحظه مخاطب میتواند با خود بگوید چرا آنقدر احمقانه جلو می رود؟! تعطیلی کارخانه توسط نیروهای حفاظتش چرا آنقدر غیرواقعی است؟! و ناباورپذیر بزرگ خاندانی و انتصابش به این شکل امروز در کجا دیده میشود؟! اگر بایرام میداند آقا اسماعیل در بساط ندارد و قارداش علی داراست چرا از ابتدا ریسک می کند و سراغ آقا اسماعیل میآید؟! اگر لیلا میداند پدرش خالی میبندد؛ چرا زودتر موضوع را طرح نمی کند و جلوی بدبختی خانواده را نمیگیرد؟ چرا منوچهر گذرنامه ندارد و هی دنبال پاسپورت فرهاد است؟ چرا یک مفهوم در یک صحنه با بیست جنس دیالوگ مختلف بیان میشود؟! آیا حدفاصل دلار سه تا سی هزارتومنی یک ماه بود؟! و کلی باگ دیگر داستانی فارغ از اینکه فیلمنامه باگهای متعدد دارد.

فیلم به لحاظ مضمونی ضد پدر؛ ضد خانواده و ضد ایران است؛ شاید در هیچ فیلم ژانر فلاکت دیگر شما نمی بینید که برای جلو بردن داستان پدر را که ستون خانه و خانواده است؛ بی حیثیت کنند؛ به هر حال یک خط قرمزی برای حریم خانه قائلند؛ در سینمای هر کجا حتی در نهایت دنائت و ،پلشتی باز پدر یا مادر را به عنوان تکیه گاه خانواده حفظ میکنند که امکان رجوعی به امید؛ اصلاح و آینده باشد؛ اما اینکه تمام فیلم علیه پدر و مادر جلو رود و دست آخر سیلی به صورت پدر بخورد از آن اتفاقات است که انگار فقط اینجا دیده اید؛ دیده ای که میتوان اسم آن را حریم شکنی گذاشت کما اینکه نگاه روستایی به طبقه اجتماعی این خانواده که سمبل و نمادی از خانواده ایرانی است اگزجره و مخلوطی از سفاهت؛ خباثت کثافت و دنائت است و بیش از آنکه در قالب یک رئالیسم اجتماعی باشد؛ یک اثر نمادین گل درشت غیرواقعی است؛ چنانچه مستضعفین جامعه ایرانی هم بی آبرو نیستند اما روستایی نه تنها بی آبرو بلکه آنها را هم بی حیثیت می کند.

فیلم به جهت ساخت هم اثر عقب مانده ای است به گونه ای که در تمام طول فیلم با خود می گویی آیا واقعا فیلمبردار فیلم تومن بهمنش است؟! بسیار کش دار و خسته کننده و گاها خارج از مدیوم سینما در بافتاری تله فیلمی و تلویزیونی که حتما عقب گردی جدی برای سعید روستایی به حساب میآید. / میکائیل دیانی؛ روزنامه‌نگار و مستندساز
 

پروانه نمایش فیلم«برادران لیلا»صادر نمی‌شود

به گزارش فارس، به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، اداره نظارت بر عرضه و نمایش فیلم سازمان سینمایی با صدور اطلاعیه‌ای اعلام کرد: پروانه نمایش فیلم سینمایی «برادران لیلا» به کارگردانی سعید روستایی به دلیل تخلفات و سرپیچی از مقررات صادر نمی‌شود. جالب اینجاست بعد از انتشار این خبر در فضای مجازی، افکار عمومی خیلی واکنش شدیدی نسبت به این خبر نشان نداد. به نظر می‌رسد رفتار بازیگران این فیلم در حاشیه جشنواره کن باعث شده است که خیلی از مخاطبان از عدم صدور اجازه اکران این فیلم چندان ناراحت نباشند.
 
متن اطلاعیه اداره کل نظارت بر عرضه و نمایش فیلم به این شرح است: «فیلم سینمایی برادران لیلا به کارگردانی سعید روستایی بدون طی کردن تشریفات و روند قانونی برای جشنواره فیلم کن ارسال شده بود. از آن جایی که این فیلم بدون اخذ پروانه نمایش و بی توجه به مقررات و‌ برخلاف آئین نامه حضور آثار در محافل و جشنواره های بین المللی که طبق (ماده پنج آیین نامه نظارت بر نمایش فیلم ، اسلاید ، ویدیو و صدور پروانه نمایش آنها) و علیرغم تاکید مسئولین سازمان سینمایی مبنی بر ضرورت تبعیت از قوانین و مقررات، به جشنواره کن ارسال شده بود معاونت ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی با هدف مساعدت، تسهیل و تصحیح حضور و حل مشکل فیلم از تهیه کننده و کارگردان آن خواست تا طی جلساتی وضعیت و شرایط فیلم و فرایند آن را بررسی نمایند.
 
با همکاری تهیه کنندگان فیلم،  برادران لیلا در سازمان سینمایی مورد بازبینی قرار گرفت و در راستای کمک به فیلم با ملحوظ داشتن اهمیت حضور بین المللی محصولی از سینمای ایران، تصمیم و توافق بر این شد تهیه کننده و کارگردان برای دریافت پروانه نمایش جهت ارائه نسخه نهایی در جشنواره کن ، موارد و اصلاحات لازم را که بخشی از آنها حتی در فیلمنامه مصوب شورای پروانه ساخت نیز وجود نداشته اعمال نمایند که این مهم حتی در یک مورد از موارد اعلامی محقق نشد. برغم تاکید و تذکرات لازم برای رعایت قانون و با علم و آگاهی تهیه کننده و کارگردان نسبت به تبعات هرگونه تخلف ، متاسفانه فیلم مذکور بدون هیچگونه همکاری و انجام اصلاحاتی در جشنواره کن به نمایش در آمد.
 
چنانکه عوامل اصلی فیلم با اصرار و ابرام بر ادامه مسیر اشتباه نشان دادند که اکران فیلم در جشنواره کن را بر نمایش در سالن‌های سینما و مخاطبان داخلی ترجیح می‌دهند. از این رو، فیلم برادران لیلا به تاسی از اصل قانون گرایی، استانداردسازی و عدالت محوری و به دلیل تخلفات آگاهانه و رفتار مغایر با قوانین و مقرراتی چون: شرکت در جشنواره های خارجی بدون عبور از مجرای قانونی و اخذ پروانه نمایش، سرپیچی از مقررات و اصرار بر ارائه نسخه اصلاح نشده برغم تعهدات صورت گرفته و استمرار بر تخلف و مداومت بر آن حتی بعد از جشنواره کن و شرکت در جشنواره مونیخ و در نهایت اعلام رسمی کارگردان محترم مبنی بر عدم پذیرش اصلاح فیلم ، این فیلم تا اطلاع ثانوی و تا رفع موانع ایجاد شده، صلاحیت اخذ پروانه نمایش را نخواهد داشت.»