شاید این تیتر کمی عجیب باشد، اما نکاتی که به ذهنم رسید، بررسی‌هایی که کردم و تحلیلی که از شرایط داشتم چیزی جز این را تصدیق نکرد؛ 28 شهریور، سالروز راندن ابلیس از نزدیکی مرزهای اهورایی ایران است، ابلیس‌ها و شیاطین مزدور اجنبی که در طول سال‌های گذشته با تجمع در شمال عراق و در سایه حمایت‌های خانواده دزد و فاسد مسعود بارزانی علیه ملت ایران تفنگ کشیده، کمر به قتل و ویرانی بستند، خیانت کرده و جنایت را در برابر اقدامات بی‌شرمانه خود شرمنده کردند. 

یک سال پس از حملات سنگین هوایی، موشکی، توپخانه‌ای و پهپادی نیروهای جان‌برکف مسلح کشور به لانه ابلیس در شمال عراق قرار است همه خلع سلاح شده و به کمپ‌هایی در شمال غرب این کشور رانده شوند. این رویدادی مهم و تاریخ‌ساز است و نشانه‌ای از اقتدار و قدرت ایرانِ عزیز. تروریست‌های کومله و دمکرات که در خواب‌های مالیخولیایی و پریشان خود با دلارهای سعودی و اماراتی و سازماندهی صهیونیست‌ها و اعضای ناتو و پشتیبانی نزدیک و همه جانبه خانواده دزد و خیانت‌پیشه بارزانی می‌خواستند ایران را به آشوب بکشند.

در طول چند ماه گذشته و باوجود وعده‌ها و قول‌هایی که مقامات دولتی عراق و همچنین دیکتاتورهای بارزانی در شمال عراق به ایران دادند، این تروریست‌ها نه تنها از آنجا رانده نشده، بلکه بر اساس اطلاعات دقیق و صحیح با سازماندهی مجدد قرار بود برای آشوب‌سازی در سالمرگ آن دختر دوباره به میدان بیایند. صدها میلیون دلار سرمایه‌گذاری و سال‌ها آموزش و پشتیبانی قرار نبود فقط با چند شلیک در اشنویه و نقده و مهاباد به پایان برسد بلکه قرار بود این تروریست‌ها که صدها نفر از آن‌ها در سراسر کشور بازداشت شده بودند بار دیگر شانس خود را امتحان کنند.

این مساله باعث شد تا سطح هشدارهای ایران بالا رفته و در دیدارهای مختلف میان مقامات ارشد عراقی به آن‌ها گوشزد شود که اگر تا قبل از مهرماه این تروریست‌ها پس از خلع سلاح از مرزهای ایران دور نشده باشند، ورود ایران به مناطق شمالی عراق قطعی است. باوجود این هشدارها، دولت عراق تحت فشار امریکا و فرستاده سازمان ملل در عراق که در واقع جاسوس ناتو در این کشور است، تلاش‌های بسیاری کردند که ضرب‌العجل به بهانه‌های مختلف به تاخیر افتاده و به بهانه نبود زیرساخت‌های لازم و مشکلات فنی و لجستیک مثلا برای آذرماه یا دی‌ماه انجام شود.

هر چند به صورت رسمی مسوولان کشور در این مورد خبری منتشر نکردند، اما یکی از اصلی‌ترین ماموریت‌های جین پلاسخارت در سفر دو ماه پیش به تهران، پیگیری همین مساله بود تا شاید ایران را راضی کنند که از ضر‌ب‌الاجل 28 شهریورماه کوتاه بیاید. اما پلاسخارت متوجه شد که این تصمیم نه در سطح سیاسی و حتی در سطح دولت که در سطح حاکمیت اتخاذ شده و رایزنی‌های وی در تهران هم هیچ خروجی نخواهد داشت. به همین دلیل پس از بازگشت از تهران در دیدار با سفرای انگلیس و امریکا به آن‌ها یادآور شد که باید به خواسته ایران تن داد، چرا که او از زبان مسئولان ایرانی شنیده بود که عزم ایران برای انهدام لانه ابلیس بسیار جدی است.

در واقع، حامیان تروریست‌های چندملیتی بی‌وطن لانه کرده در شمال عراق به این نتیجه رسیدند که اگر به ضر‌ب‌الاجل ایران تن ندهند این بار ممکن است بسیاری از عناصری که در این سال‌ها آموزش داده‌اند در جنگ با نیروهای ایرانی از دست بدهند و از سوی دیگر، جامعه عراق نیز که به شدت به این مساله حساس شده، نه تنها خواستار خلع سلاح و راندن این تروریست‌ها از شمال عراق شود، بلکه تقاضای اخراج آن‌ها از این کشور را هم کنند که برای کشورهای اروپایی و امریکا مصیبتی بزرگ بود چرا که این جماعت جز اوباش‌گری و خرابکاری در غرب هیچ کارنامه درخشانی ندارند و حضورشان در کشورهیای غربی برابر بود با افزایش جرم و جنایت.

در حالی که هزاران تروریست در شمال عراق جمع شده بودند تا وارد ایران شوند، اما حالا قرار بود نیروهای ایرانی وارد شمال غراق شوند. استعداد در نظر گرفته شده برای ورود به عراق نیز به گونه‌ای بود که بتواند تمام زیرساخت‌های ساخته شده تا عمق 50 کیلومتری را نابود کند. این تاسیسات در طول چند سال گذشته با هزینه بسیار گزاف و سنگین ساخته شده بود و نابودی آن قابل جبران نبود. صدها تونل، زاغه مهمات، کمپ آموزشی، مقرهای فرماندهی و ارتباطات، مسیرهای مخفی و... در صورت ورود ایران به شمال عراق همگی نابود می‌شدند. به همین دلیل حامیان این تروریست‌ها خود دست به کار شده و با پیشنهاد خلع سلاح و راندن آن‌ها به غرب عراق، تلاش کردند تا این تاسیسات و استحکامات حفظ شود.

راندن تروریست‌ها از مرزها آن هم با زور سلاح و قدرت دیپلماسی بخش بزرگی از برنامه دشمنان این آب و خاک برای آتش‌افروزی دوباره در ملک ایران را نابود کرد. قرار بود در سال جاری در چند نقطه آتش‌افروزی شود اما همانگونه که در تابستان گذشته نقطه اصلی و تنها نقطه امید دشمنان از هوا و زمین هدف قرار گرفت، حالا هم با قدرت هر چه تمام‌تر برنامه‌های دشمن به حاشیه می‌رود تا دست آن‌ها به خاک ایران نرسد. این اتفاقی بسیار مهم است، تروریست‌هایی که در این سال‌ها در مناطق مختلف ایران لانه کرده بودند و فتنه‌گری می‌کردند حالا جز زبان دراز، چیزی ندارند. 

اما این پایان کار ابلیس نخواهد بود، تروریست‌هایی که سال‌ها پرورده شده، آموزش دیده و خیانت جزئی از ذات خبیث‌شان است شاید امروز از مرزهای ایران رانده شدند، اما فرداروز اگر حادثه‌ای روی داد چه باید کرد. از سوی دیگر، راندن این تروریست‌ها از مرز ایران به نظر می‌رسد مقدمه‌ای است بر یک رویداد بسیار مهم‌تر و آن نیز نابودی تشکیلات بارزانی‌ها در شمال عراق است. با حضور نیروهای مسلح عراق در مرز با ایران، روندی جدید شروع خواهد شد. /کریم جعفری