در پایان بازی امشب آلومینیوم ـ استقلال در اراک، پس از این که سیدحسین حسینی کاپیتان استقلال، یک جیمی‌جامپ زن را برای لحظاتی در آغوش گرفت، یکی از پلیس‌های حاضر در ورزشگاه اراک به سمت او رفت و او را به گوشه ای هدایت کرد که این کار یک درگیری خفیف ایجاد کرد. این حرکت هوادار زن و پاسخ عجیب دروازه‌بان استقلال می‌تواند ضربه بزرگی به حق ورود بانوان به ورزشگاه‌های کشور که به تازگی داده شده، وارد کند و بسیاری از زنان و دختران نجیب را از رفتن به استادیوم و دیدن بازی تیم محبوب خود، محروم سازد.

حرکت عضو تیم انتظامی بازی با حمایت سایر نیرو‌های پلیس و تلاش اعضای تیم استقلال برای جدا کردن این زن از دروازه‌بان تیم‌شان همراه شد. در ادامه مهرداد محمدی، خالدآبادی گلر ذخیره استقلال و چند عضو دیگر باشگاه تهرانی با نیرو‌های انتظامی استان مرکزی درگیر شدند که صحنه‌های نامطلوبی بر جای گذاشت. تماشاگران استقلالی حاضر در ورزشگاه به این اقدام نیرو‌های انتظامی، با شعار زننده واکنش نشان دادند. هنوز مشخص نیست این زن از چه راهی به داخل محوطه زمین بازی پریده و خود را به داخل چمن رسانده است.  

یکی از اعتراضات زنان در فوتبال ایران طی چند ماه اخیر که به ورزشگاه‌ها راه پیدا کرده‌اند، جایگاه دور از زمین و بعضا در طبقات دوم استادیوم‌ها بوده است؛ کاری که در چند استان و البته ورزشگاه آزادی انجام شد و با برخی درخواست‌ها مبنی بر اختصاص صندلی‌های بهتر به بانوان همراه شد، اما حالا می‌بینیم برخی نگرانی‌ها در خصوص بروز چنین اتفاقاتی که باعث واکنش نهاد‌های دینی و هیات‌های مختلف مذهبی می‌شود، بیراه نبوده است.

از سوی دیگر، گفته می‌شد در صورت پیاده شدن مطلوب طرح ورود زنان به ورزشگاه ها، حتما درباره حضور خانوادگی تماشاگران نیز تصمیماتی اتخاذ خواهد شد. اصلا بعید نیست، همین حرکت خارج از عرف دختر جیمی‌جامپ و واکنش عجیب و غافلگیرکننده دروازه‌‌بان استقلال که بی‌تجربه هم نیست، موجب فشار بخشی از حاکمیت و عقبگرد احتمالی در حق ورود زنان ایرانی به ورزشگاه‌ها در مسابقات داخلی و لیگ شود.

در اینباره خبرگزاری فارس نوشت: روز گذشته در جریان بازی استقلال و آلومینیوم اراک جیمی جامپ دختر بی حجاب و واکنش دوازه بان استقلال مورد توجه رسانه‌ها قرار گرفت. از مدت‌ها قبل عده‌ای در دفاع از حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی استدلال می‌کردند که حضور بانوان می‌تواند فضای بعضا غیر فرهنگی استادیوم‌ها را اصلاح کند و مانع فحاشی‌ها و اقدامات غیر فرهنگی دیگر شود. اگرچه در روز‌های ابتدایی حضور بانوان تاثیرات این چنینی داشته، اما با گذشت زمان نه تنها وضعیت استادیوم‌ها اصلاح نشد بلکه برخی از افراد خاص به مصداق همرنگ جماعت شدن گوی سبقت را در مسائل غیر فرهنگی از مردان ربودند.

این امر ناخواسته محرومیت جدیدی را برای بانوان علاقه‌مند به فوتبال برای حضور در استادیوم‌ها ایجاد می‌کند چرا که به دلیل فضای غیرفرهنگی، بسیاری از خانم‌های علاقه‌مند حاضر به حضور در استادیوم‌ها نمی‌شوند و محیط ورزشگاه رفته رفته به جولانگاه افرادی با شرایط خاص محدود می‌شود. اما نکته مهمتر در جریان بازی دیروز تضعیف پلیس در جریان ممانعت از جیمی جامپ زن بی حجاب بود. به طوری که دروازه بان استقلال با بغل کردن این فرد، به همراه برخی دیگر از همراهانش در حمایت از او شروع به حمله به پلیس کردند؛ اقدامی جوگیرانه که در فضای مجازی به تک چرخ زدن جوانک‌ها در جلوی مدارس دخترانه تشبیه شد.
 

سرایت قبح شکنی

ظاهرا در آغوش گرفتن مردها توسط برخی خانم‌ها سریالی شده؛ وقتی نوید محمدزاده همسرش را جلوی دروبین در آغوش گرفت و... برخی افراد گفتند همسرش بوده اشکالی ندارد و این حرفها؛ حالا غیر همسران هم اضافه شدند؛ این نشان دهنده سرایت داشتن امور قبیح است که با تخلفات دیگر تفاوت دارد. یعنی برخی گناهان #سرایت پذیری دارند و برخی دیگر نه؛ موضوعات اخلاقی از جمله سرایت ‌پذیرها هستند که به سرعت جامعه را آلوده می‌کند؛ اگر بی‌توجهی صورت بپذیرد باید منتظر بدتر شدن این وضع هم باشیم. این همان چیزی است که برخی افراد در داخل و خارج کشور دنبال آن هستند.

قبح شکنی توسط چهره ها یک امر عادی نیست. آنها خود را در حصار امنی می‌بینند که جرأت پیدا می کنند هر کاری که خواستند انجام دهند. ما به تبلیغات سلبریتی ها برای کوروش کمپانی و... حساسیم و فوری آن را پیگیری می کنیم ولی برای قبح شکنی کسی از آنها سوال هم نمی کند. البته ما قانون سفت و سختی هم در موضوعات مختلف اخلاقی و اجتماعی نداریم. به عکسِ کشورهای غربی که در مسائل اخلاقی قوانین‌شان(بنا بر عرفشان) از ما بیشتر است و جدی هم گرفته می‌شود!

در کشورهای غربی در آغوش گرفتن و بوسیدن هم قاعده و قانون خودش را دارد. مثلا تا فرد اجازه ندهد کسی نمی تواند او را در آغوش بگیرد، یعنی وقتی که طرف می خواهد ابراز محبت کند، در حالت عادی که مطمئنا اجازه می خواهد. ضمن آنکه اجازه ابراز محبت به این شکل و در آغوش گرفتن هم قوانین و قواعد خودش را دارد. متاسفانه در کشور ما به واسطه برخی افراط و تفریط ها قوانین درستی در موضوعات اخلاقی نداریم. 

حالا فکر کردید مذهبی‌ها از این کارها نمی‌کنند؟؟؟ وضعیت قشر مذهبی بهتر نیست. این قشر هم گرفتار بی‌اخلاقی‌هایی خودشان هستند. مثلا بارها در تبلیغات کانالهای مذهبی دیدم که نوع تبلیغ‌شان جنسیتی است اما خفیف‌تر و بدتر از آن دروغگویی برای جذب ممبر! مثلا اگر می‌خواهید فیلم تعرض به یک دختر، رفتار زشت فلانی با یک دختر، کشف حجاب فلان خانم سیاسی، فلان مسئول در مقابل خبرنگار با دامن کوتاه و... را ببینید بیایید داخل کانال ما و این حرف‌ها؛

برخی مدعیان برای جذب ممبر در ایتا به سمت تبلیغات دروغ و جنسیتی  می‌ روند و جالب اینکه ملت هم می‌ بینند که طرف دروغ می‌ گوید اما باز هم عضو کانال آنها می‌ شوند. این دردش بیشتر است؛ سبک زندگی و سبک رفتار ما در فضای مجازی شیطانی است و مذهبی غیرمذهبی هم ندارد...

افرادی هستند که سنتی غلط را ایجاد می کنند و آگاهانه جامعه را به فساد و گناه ترغیب می کنند. این افراد هم خودشان از گناهشان در عذاب هستند و هم گناه دیگران را به دوش کشیده و برای آن عذاب می شوند. خداوند در قرآن می فرماید: «لِیحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ کامِلَةً یوْمَ الْقِیامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِینَ یضِلُّونَهُمْ بِغَیرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ ما یزِرُونَ؛ آنها باید روز قیامت، (هم) بار گناهان خود را به طور کامل بر دوش کشند؛ و هم سهمی از گناهان کسانی که به خاطر جهل، گمراهشان می سازند! بدانید آنها بار سنگین بدی بر دوش می کشند!»(نحل/25)
 

سرایت آلودگی یعنی چه؟

طبق بیان قرآن و روایات اسلامی، گناه می‌ توانند تأثیرات منفی بر تک تک افراد و آحاد جامعه داشته باشد. از طرفی خود گناه مذموم است و از طرفی به دلیل سرایت پذیر بودن گناه به دیگران مورد نهی قرار گرفته است. اسلام راهکارهایی را برای مقابله با این پدیده ارائه داده است که شامل تأکید بر اهمیت توبه و استغفار، پرهیز از گناهان کبیره و صغیره و تشویق به انجام اعمال نیک و ترویج فضایل اخلاقی در جامعه می‌شود. 

همچنین، تأکید بر مسئولیت‌پذیری اجتماعی و وظیفه‌شناسی در قرآن و سنت وجود دارد که به افراد کمک می‌کند تا از گسترش گناهان در جامعه جلوگیری کنند. برخی گناهان و تخلفات اجتماعی به دلیل کیفیت و جذابتی ظاهری که دارند، می‌توانند به دیگران سرایت کنند و آن‌ها را نیز آلوده سازند بدون اینکه متوجه این آلودگی شوند. این گناهان شامل مواردی مانند تکبر و خودستایی، تهمت و غیبت و فخرفروشی و تخلفات اخلاقی و جنسی و... می‌شود.

این رفتارها می‌توانند الگوهای منفی را در جامعه ترویج دهند و به تدریج به‌عنوان رفتارهای پذیرفته شده در جامعه جا بیفتند و تبدیل به عادت و عرف شوند. به عنوان مثال، تهمت زدن به دیگران، که یکی از گناهان کبیره محسوب می‌شود، می‌تواند آثار مخربی بر روابط اجتماعی و اعتماد میان افراد داشته باشد و به تضعیف پیوندهای اجتماعی منجر شود.

گناهان سرایت پذیر می‌توانند ایجاد فضای رقابتی منفی کنند، باعث صدمه روحی، روانی و جسمی بر دیگران شوند، پایمال کردن حقوق و دریده شدن پرده عفت و غیرت را عادی کنند و بی‌احترامی متقابل بین افراد را ترویج دهند. اسلام برای مقابله با این گناهان اجتماعی، تأکید زیادی بر اهمیت تربیت اخلاقی، پرهیز از رفتارهای منفی و ترویج فضایل اخلاقی در جامعه دارد. از این‌رو، توصیه می‌شود که افراد با الگوگیری از اخلاق نیکو و رفتارهای سازنده، به ایجاد جامعه‌ای مثبت و پویا کمک کنند.

اگر کسانی بنیان گذار عمل نیک و بدی باشند، در نتائج آن شریک خواهد بود و در این خصوص احادیث فراوانی مربوط به «سنت حسنه» و «سنت سیئه» از طرق شیعه و اهل تسنن وارد شده است. به عنوان الگوگیری پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرموده اند: «مَنْ سَنَ سُنَّةً حَسَنَةً، فَلَهُ أَجْرُهَا وَ أَجْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلی یوْمِ الْقِیامَةِ مِنْ غَیرِ أَنْ ینْقَصَ مِنْ أُجُورِهِمْ شَیءٌ؛ هرکس سنّت و قانون نیکی را بنیان گذارد پاداشش از آن اوست و نیز از ثواب همه آنان که تا روز قیامت بدان عمل می کنند بهره می برد بی آن که از ثواب خود آنان چیزی کاسته شود».

و در روایت دیگری فرموده اند: «مَنْ سَنَ سُنَّةً سَیئَةً کانَ عَلَیهِ وِزْرُهَا وَ وِزْرُ مَنْ عَمِلَ بِهَا إِلَی یوْمِ الْقِیامَة؛ هرکس روش ناپسندی از خود به جای بگذارد، گناه آن و گناه کسی که به آن عمل نموده تا روز قیامت برای او خواهد بود.»(الفصول المختارة، ص136)

بنابر آنچه گفته شد می توان نتیجه گرفت که گناهانی که به صورت فردی و پنهانی انجام می شود بیشتر دامن گیر خود گناهکار است و امر به معروف و نهی از منکر در آن برجسته نیست. اما گناهانی که در اجتماع صورت می پذیرد همه افرد در پیامدهای آن شریکند، همان طور که پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره فرموده است: «إِنَّ الْمَعْصِیةَ إِذَا عَمِلَ بِهَا الْعَبْدُ سِرّاً لَمْ تَضُرَّ إِلَّا عَامِلَهَا، وَ إِذَا عَمِلَ بِهَا عَلَانِیةً وَ لَمْ یغَیرْ عَلَیهِ أَضَرَّتْ بِالْعَامَّةِ؛ تردیدی نیست که اگر بنده ای در پنهان (از اوامر و نواهی حق) نافرمانی کند، پیامد و زیان آن تنها گریبان گیر خود او خواهد شد. ولی اگر آشکارا چنین کار ناشایسته ای را انجام دهد و مورد سرزنش مردم قرار نگیرد، آثار سوء ناشی از آن، دامن گیر عموم مردم و زیان آن فراگیر خواهد شد.»(قرب الإسناد، ص55)

در اسلام، پرهیز از گناهان از اهمیت بالایی برخوردار است و نکات متعددی برای جلوگیری از ارتکاب به گناهان ارائه شده است.برخی از این نکات عبارتند از:

آگاهی و دانش: آموزش و افزایش آگاهی در مورد عواقب گناهان و فواید پرهیز از آن‌ها.
تقویت ایمان: تقویت پایه‌های ایمانی و ارتباط قلبی با خداوند از طریق عبادات مانند نماز، دعا، و مطالعه قرآن.
توبه و استغفار: داشتن حالت انابه و تضرع دائمی و توبه از گناهان.
تصمیم جدی بر ترک گناه: اتخاذ تصمیم قاطع برای ترک گناه و طلب کمک از خداوند.
عاقبت‌اندیشی: فکر کردن به عواقب گناهان و تأثیرات منفی آن‌ها بر زندگی دنیوی و اخروی.

این نکات می‌توانند به افراد کمک کنند تا از گناهان دوری کنند و زندگی‌ای مطابق با ارزش‌های اسلامی داشته باشند. همچنین، اسلام تأکید زیادی بر شناخت ارزش و کرامت انسانی دارد و اینکه هر فرد باید به این کرامت احترام بگذارد و از ارتکاب به رفتارهایی که به این کرامت آسیب می‌زنند، پرهیز کند.
 
سرایت پذیری گناهان در میان افراد و در جامعه می‌ تواند به مشکلات و ضررهای جدی منجر شود. در اسلام، راهکارهایی برای مقابله با این مشکل ارائه شده است. اسلام با تأکید بر اخلاق و تقوا، توجه بسیاری به اصلاح خود و جامعه دارد.

برخی از راهکارهای اسلامی برای مقابله با سرایت گناهان:
1. آگاهی و آموزش: اسلام تأکید دارد که دانش و آگاهی درباره احکام و اخلاق اسلامی برای جامعه بسیار ضروری است. افراد باید درمورد گناهان و عواقب آنها آگاه شوند و به طور مداوم در فهم و عمل به اصول اخلاقی آموزش داده شوند.

2. تربیت اخلاقی: تربیت اخلاقی در اسلام بسیار اهمیت دارد. از جمله اصول تربیت اخلاقی در اسلام، توجه به تقوا و اجتناب از گناهان است. افراد باید با تربیت اخلاقی مناسب، عادات و رفتارهای خود را اصلاح کنند و از ارتکاب گناهان پرهیز کنند.
 
3. اعمال عدالت: عدالت و انصاف در جامعه اسلامی بسیار مهم است. اسلام تأکید دارد که عدالت در تمامی امور جامعه باید حاکم باشد. اعمال عدالت و اجتناب از نابرابری و سوءاستفاده از قدرت، به کاهش سرایت گناهان در جامعه کمک می‌کند.
 
4. تشویق به انجام اعمال صالحه: اسلام توصیه می‌کند که افراد به انجام اعمال صالحه و خیریه تشویق شوند. انجام اعمال صالحه و برگزیده، کمک به کاهش گناهان و ارتکاب اعمال ناپسند است.
 
5. پاسداری از حرمت و شرافت فردی: اسلام تأکید دارد که هر فرد حق حرمت و شرافت فردی را دارد و هیچ کس نمی‌تواند حقوق و حریم شخصی دیگری را نقض کند. پاسداری از حرمت و شرافت فردی، در کاهش سرایت گناهان بسیار مؤثر است.
 
با اعمال این راهکارها، اسلام تلاش می‌کند تا به ارتقای اخلاق و کاهش سرایت گناهان در جامعه کمک کند.  

در ادامه به برخی از این راهکارها اشاره می‌کنم:
1. تقوا و توبه: اسلام تأکید دارد که افراد باید تقوا و پرهیزگاری را در زندگی خود جاودانه کنند. توبه و بازگشت به خداوند، در صورت ارتکاب گناهان، راهی برای اصلاح خود و جلوگیری از سرایت گناهان است.
 
2. تبلیغ و ارائه اصول اخلاقی: اسلام توصیه می‌کند که اصول اخلاقی و ارزش‌های اسلامی به جامعه تبلیغ شوند. این تبلیغات می‌تواند از طریق بیان و تبلیغ احکام دینی، سخنرانی‌ها، کتب و منابع دینی و سایر رسانه‌ها صورت گیرد.
 
3. تربیت و آموزش: اسلام تأکید دارد که تربیت و آموزش صحیح از سنین کودکی به جامعه کمک می‌کند تا اخلاق و ارزش‌های اسلامی در فرد جوان‌سازی شود. آموزش اخلاقی، مسئولیت‌پذیری و احترام به حقوق دیگران را ترویج می‌کند.
 
4. عدالت اجتماعی: اسلام تاکید دارد که عدالت اجتماعی در جامعه باید حاکم باشد. تساوی در حقوق و محرومیت از هرگونه تبعیض و نابرابری، به کاهش سرایت گناهان در جامعه کمک می‌کند.
 
5. مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی: اسلام توجه به توسعه مهارت‌های اجتماعی و اخلاقی در افراد دارد. این مهارت‌ها شامل ارتباطات موثر، حل تعارضات، همکاری و احترام به دیگران است. تقویت این مهارت‌ها، می‌تواند به جلوگیری از سرایت گناهان در جامعه کمک کند.
 
6. الگوگیری از انبیا و ائمه: اسلام توصیه می‌کند که از زندگی و سیره انبیا و ائمه معصومین(علیهم السلام) استفاده شود. نمونه‌گیری از این اشخاص صالح و پیروان راه آنان، می‌تواند ما را از گناه و معصیت و ایجاد یک سنت غلط یا الگودهی غلط به دیگران نجات دهد. 
 
برخی از گناهان و تخلفات اجتماعی که می‌توانند به سرایت در یک جامعه منجر شوند و آنان را آلوده کنند عبارتند از:
1. ارتکاب جرم و خشونت: ارتکاب جرم‌ها و خشونت در جامعه سبب می‌شود که دیگر افراد نیز به این رفتارها ترغیب شوند و در نتیجه سرایت گناهان رخ دهد.

2. فساد: فساد در سطوح مختلف اجتماعی، از جمله فساد اداری و مالی، می‌تواند به سرایت گناهان در جامعه منجر شود. افراد ممکن است تحت تأثیر این فساد قرار گیرند و خود نیز در ارتکاب تخلفات شرکت کنند.
 
3. تبلیغات غلط و بدعت: تبلیغات غلط و بدعت در جامعه می‌تواند افراد را به ارتکاب گناهان و تخلفات اجتماعی تشویق کند. این تبلیغات ممکن است ارزش‌ها و اصول اخلاقی را تضعیف کرده و موجب گسترش سرایت گناهان گردند.
 
4. انحرافات اخلاقی: انحرافات اخلاقی مانند دروغگویی، سرقت، رشوه‌دهی، زنا و معاشرت نامشروع می‌توانند به سرایت گناهان در جامعه منجر شوند. افراد تحت تأثیر این انحرافات اخلاقی ممکن است خود نیز در ارتکاب این تخلفات شرکت کنند.
 
5. مصرف مواد مخدر: مصرف مواد مخدر و اعتیاد می‌تواند به سرایت گناهان و تخلفات اجتماعی به ویژه جرایم مرتبط با مواد مخدر منجر شود. افراد تحت تأثیر اعتیاد ممکن است برای تأمین مواد مخدر خود به جرم و جنایت روی آورند.
 
6. تهاجم به حقوق دیگران: تهاجم به حقوق دیگران مانند تجاوز به حریم شخصی، توهین و تهدید می‌تواند به سرایت گناهان در جامعه منجر شود. افراد ممکن است تحت تأثیر این تهاجم‌ها قرار گیرند و خود نیز به این رفتارها روی آورند.
 
به طور کلی، هر گناه یا تخلفی که باعث تضعیف ارزش‌ها و اصول اخلاقی در جامعه شود و افراد را به ارتکاب آن ترغیب کند، می‌تواند به سرایت گناه چه گناه و تخلف اجتماعی است که می تواند به دیگر افراد یک جامعه سرایت کند و آنان را نیز آلوده گرداند؟ به عنوان یک شخصیت معقول و عاقل، معتقدیم که برخی از گناهان و تخلفات اجتماعی می توانند به دیگران سرایت کنند و جامعه را آلوده سازند.

این شامل موارد زیر می شود:
1. تبلیغات نادرست و غلط: تبلیغاتی که ارزش های اخلاقی را نادیده می گیرد و به افراد انگیزه می دهد که رفتارهای نااخلاقی و غیرقانونی را پذیرفته و انجام دهند. این تبلیغات می توانند افراد را به ارتکاب جرم و تخلف وادار کنند.
 
2. فساد: وجود فساد در جامعه می تواند افراد را تحریک کند تا در رشوه دادن، سوء استفاده از منابع عمومی و سایر فعالیت های غیرقانونی شرکت کنند. این فساد می تواند به سرایت گناهان و تخلفات اجتماعی در جامعه منجر شود.
 
3. خشونت و تهاجم: ارتکاب خشونت و تهاجم به دیگران، شامل تجاوز، ضرب و جرح و تهدید، می تواند به شومی و آلوده کردن جامعه منجر شود. افراد تحت تأثیر این خشونت و تهاجم ممکن است خود نیز به این رفتارها روی آورند.
 
4. نژادپرستی و تبعیض: انتشار نژادپرستی و تبعیض نژادی می تواند به سرایت گناهان و تخلفات اجتماعی در جامعه منجر شود. این باعث تشدید تنش ها و ناسازگاری های اجتماعی می شود و آلودگی در جامعه را افزایش می دهد.
 
5. فروش و مصرف مواد مخدر: فروش و مصرف مواد مخدر می تواند به اعتیاد و سوء مصرف منجر شود و افراد را به جرم و جنایت تحریک کند. این تخلفات می توانند به سرایت گناهان و تخلفات اجتماعی در جامعه منجر شوند. 
 
یکی از آثار شوم ترک امر به معروف و نهی از منکر شریک بودن در گناه گناهکار می باشد. امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «مَنْ لَهُ جَارٌ وَ یعْمَلُ بِالْمَعَاصِی فَلَمْ ینْهَهُ فَهُوَ شَرِیکه؛ هر کس همسایه ای دارد که اهل معصیت است و او را نهی نمی کند، در گناه او شریک است.»(ارشاد القلوب، ج 1، ص183)