با تو ستاره می‌شوم

روزهای پایانی دهه دوم مرداد۱۴۰۳بدون شک در تاریخ ورزش ایران ماندگار خواهد شد. در شرایطی که المپیک پاریس به روزهای پایانی خودش نزدیک می‌شود، ورزشکاران کاروان ایران در روزهای گذشته نتایجی به‌دست آوردند که شور و شعف فراوانی در میان مردم ایران به‌وجود آورد اما در کنار مدالهای این اخلاق و رفتار پهلوانی ورزشکاران بود که بیشتر به چشم آمد.

به قول معروف چراغ اول راامین میرزازاده روشن کردو در حالی که انتظار داشتیم دیگر کشتی‌گیران تیم ملی به مدال‌های بعدی کاروان ایران برسند، مبینا نعمت‌زاده ۱۹ساله با کسب مدال برنز کاری کرد که نامش تا مدت‌ها در تاریخ ورزش این کشور ماندگار شود. البته این مقدمه‌ای بر افتخار بزرگی بود که در ادامه ناهید کیانی آن را تکمیل کرد. بانوی تکواندوکار تیم ملی گرچه دستش به مدال طلا نرسید، امامدال نقره اوورسیدنش به فینال کلی رکورد و تاریخ‌سازی برای او به ارمغان آورد. در ادامه محمد هادی ساروی، سعید اسماعیلی و علیرضا مهمدی با کسب دو مدال طلا و یک نقره، کارنامه پرباری برای کشتی فرنگی ایران رقم زدند.

تاریخ‌سازی در ۱۹سالگی 
بدون شک یکی از مهم‌ترین و شیرین‌ترین لحظات کاروان ایران در المپیک پاریس که تا مدت‌ها در خاطره‌ها می‌ماند، مدال برنز مبینا نعمت‌زاده است. تکواندوکار۱۹ساله وزن منهای۴۹ کیلوگرم که با این مدال ارزشمند به دومین بانوی مدال‌آور تاریخ ورزش ایران در تاریخ المپیک تبدیل شد. او در بازی رده‌بندی توانست ورزشکار عربستانی را با نتیجه ۲ بر یک شکست دهد؛ ورزشکاری که در کارنامه‌اش برنز قهرمانی جهان درسال۲۰۲۲و طلای آسیا درسال ۲۰۲۴ را دارد.نعمت‌زاده پیش از این مبارزه نیز در دو مسابقه اول خود مقابل حریفانی از لسوتو و اسپانیا به پیروزی دست یافته بود و در نیمه نهایی برابر حریفی از چین شکست خورد. با توجه به سن کمی که این بانوی ورزشکار دارد، می‌توان تا سال‌ها به افتخار‌آفرینی او برای ورزش ایران امیدوار بود. 
 

تاریخ‌سازی دختر تکواندوی ایران با کسب مدال نقره در المپیک

 

ناهید کیمیاگر
ازعرش تا فرش که می‌گویند همین است؛ اما این زمین خوردن و دوباره بلند شدن برای ناهید کیانی به اندازه یک عمر گذشت.چهار سال قبل در توکیو، وقتی مقابل کیمیا علیزاده شکست خورد حتی کسی تا فرودگاه به استقبالش نرفت! چرا؟ چون ناکام ماند و مقابل دختری که از ایران مهاجرت کرد باخته بود. چهار سال بعد اما همه چیز تغییر کرد. اوشد دختر ایران با کلی افتخار. اگر برایش در فرودگاه فرش قرمز پهن کردند تعجب نکنید. فشار، استرس و بار روانی زیاد. اوبغض فروخورده‌ای داشت که چهار سال همراهش بود. بدون شک پنج ثانیه آخر مبارزه‌اش با کیمیا علیزاده در نخستین بازی برایش سنگین‌ترین روزهای زندگی‌اش بود. باخت دوباره در المپیک، باخت دوباره به کیمیا و ورق زدن همه خاطراتی که از توکیو تا پاریس همراهش بود. پنج ثانیه بعد اما...! دوست نداشت بازنده باشد. دوست نداشت دوباره قیاسش کنند با کیمیایی که زیر پرچم کشور دیگری ورزش می‌کند. نمی‌خواست یکی مدام بالای سرش باشد و سایه‌اش همیشه همراهش؛ این‌که او بت تکواندوی ایران است، اولین مدال را گرفته و هر جایی هم که رفته ایرانی‌ها را برده؛ اما همین مبینا نعمت‌زاده مدالی که کیمیا گرفته بود را گرفت؛ همین ناهید کیانی هم انتقامش در توکیو را گرفت و… عکس‌هایش را ببینید؛ فریاد می‌زند و فریاد؛ او داشت بغضی چهار ساله را خالی می‌کرد؛ بغضی که فشار یک ایران رویش بود و فقط وقتی از آن خلاص می‌شد که مقابل کیمیا به پیروزی می‌رسید و رسید؛ 

از جهنم به بهشت!
فقط خود ناهید، خانواده‌اش و آنهایی که از نزدیک او را می‌شناسند می‌دانند که چه خون دل‌هایی خورد تا به اینجا، به المپیک و مدال نقره تاریخی‌اش برسد. المپیک قبل و درست در همین روزها همه او را از یاد برده بودند. همه از رقیب و رفیق سابقش می‌گفتند که جلای وطن کرده بود و زیر پرچم غریبه‌ها می‌جنگید و کسی از او نامی نمی‌برد. گویی با شکست در یک نبرد نابرابر جرمی نابخشودنی مرتکب شده بود و مستوجب تنبیه. همه رهایش کردند و تنهایش گذاشتند. گویی اصلا وجود خارجی نداشته.

حتی رئیس فدراسیون کهنه‌کاری که خود یکی از متهمان این شکست بود و تیم سه نفره‌اش با سرافکندگی کامل به ایران بازگشته بود، اما ظاهرا تاوان این ناکامی بزرگ و همه این شکست را باید ناهید می‌داد. فشار خردکننده‌ای که شانه‌های نحیف ناهید تاب تحمل آن را نداشت و لاجرم بازنده از مبارزه‌ای حیثیتی بیرون آمد. ستاره‌ای که باخت و همه ناگهان رهایش کردند و فراموش شد. مصاحبه آن زمانش را بخوانید:«انگار قتل کرده بودم که همه ناگهان تنهایم گذاشتند و رفتند.» چرخه روزگار چرخید و چرخید و ناهید وکیمیا را دوباره رودرروی هم قرار داد. آن باخت و رفتارهای بد، برایش یک انگیزه مضاعف بود تا برگردد و دوباره خودش را ثابت کند. آمد و ثابت کرد. ابتدا با نقره گرنداسلم و قهرمانی آسیا و در ادامه مدال خوشرنگ طلای جهانی.

با این وجود حساب ناهید هنوز صاف نشده بود. زخم ناسور و کهنه المپیک توکیو هنوز برایش تازه بود و درد داشت. او باید حسابش را با المپیک یکجا صاف می‌کرد. این بار قصه متفاوت‌تر از سه سال قبل بود. ناهید کیمیاگری را از گرندپالا استارت زد و تا دل تاریخ پیش رفت تا نامش برای همیشه بر تارک صفحات قطور ورزش ایران سنجاق شود. او به جایی رسید که تا امروز هیچ‌کس حتی از نزدیکی آن هم رد نشده بود. رویایی که کسی حتی آن را در خواب هم نمی‌دید اما ناهید آن را تعبیر کرد و بدل به اولین ستاره شد. ستاره‌ای که همه رکوردها، همه سدها، همه غیرممکن‌ها و همه اولین‌ها را یکجا به نام خود زد تا بدل به یک اسم یگانه در ورزش ایران شود. ابرستاره‌ای که حالا ناهید ورزش ایران است؛ برای همیشه و برای یک عمر.
 

رکوردهای ناهید کیانی 

اولین تکواندوکار زن تاریخ ایران که به فینال المپیک صعود کرد و به مدال نقره رسید.
اولین ورزشکار زن تاریخ ایران در المپیک که به فینال صعود کرد.
اولین ورزشکار زن تاریخ ایران که مدالی بالاتر از برنز به دست آورد.
ناهید کیانی به پرافتخار‌ترین ورزشکار زن تاریخ ایران در المپیک تبدیل شد.
 

تاریخ‌سازی کشتی فرنگی در پاریس

جای یک مدال طلای المپیک در ویترین افتخارات شخصی حسن رنگرز خالی است، اما طلاهایی که شاگردانش در پاریس گرفتند خستگی سال‌ها تلاش شبانه‌روزی او درکشتی فرنگی را به در کرد. بالا و پایین پریدن‌هایش کنار تشک فقط عشق بود و بس. انگار که خودش روی تشک دارد بار‌انداز می‌زند و انگار که خودش دارد رقبا را یکی یکی می‌برد. بغضش را زمانی که پرچم ایران در زمان اهدای مدال بالا رفت ببینید؛ بغض ایران بود. رنگرز و شاگردانش نشد که مدال‌های لندن را تکرار کنند، اما تاریخ‌ساز شدند و حالا عنوان قهرمانی در المپیک پاریس را به نام خودشان سند زده‌اند. یک ایران به کشتی فرنگی می‌بالد که بالاتر از خیلی رشته‌ها؛ پرچم ایران را در قلب اروپا بالا بردند. خدا قوت پهلوان‌ها.دو طلا،یک نقره و یک برنز. این برای نخستین بار است که فرنگی ایران با کسب چهار مدال درالمپیک تاریخ‌ساز می‌شودوبهترین عملکرد خودش در بین تیم‌های حاضر را به جای می‌گذارد. البته که همه منتظر بودند همچون المپیک لندن تیم حسن رنگرزهم‌ بتواندهمچون محمد بنا درکسب طلا هت‌تریک کند،اما این اتفاق رخ نداد.برای تیم ایران سعید اسماعیلی دروزن۶۷ کیلوگرم ومحمدهادی ساروی دروزن۹۷کیلوگرم به مدال طلا،علیرضا مهمدی در وزن ۸۷ کیلوگرم به مدال نقره و امین میرزازاده در وزن ۱۳۰ کیلوگرم به مدال برنز دست یافتند.همچنین مهدی محسن‌نژاد در وزن ۶۰ کیلوگرم پنجم شد و امین کاویانی‌نژاد نیز در وزن ۷۷ کیلوگرم در جایگاه هشتم قرار گرفت. /مرتضی رضایی
 

نظر کاربران شبکه های اجتماعی


















































 
کاروان افتخار؛ روز درخشان ورزش ایران در پاریس با طلای اسماعیلی و تاریخ‌سازی ناهید کیانی
دستی که طلا را از حسن یزدانی گرفت
سیزده و چهاردهمین (پنجشنبه و جمعه) روز از سی‌وسومین دوره بازی‌های المپیک برای ورزش ایران در شرایطی پشت‌سر گذاشته شد که ملی‌پوشان کشورمان در رشته‌های کشتی فرنگی و تکواندو موفق به کسب ۴ مدال طلا و نقره شدند. رقابت ورزشکاران ایران در سیزدهمین روز از المپیک سی‌وسوم روز پنجشنبه با رشته‌های کشتی فرنگی، تکواندو و صخره‌نوردی پیگیری شد که طی آن کشتی فرنگی صاحب ۲ مدال طلا و نقره شد و تکواندو هم با تاریخ‌سازی ناهید کیانی به مدال نقره رسید. در کشتی آزاد هم دیروز حسن یزدانی موفق به کسب مدال نقره شد.

ناهید کیانی با مدال نقره تاریخ‌ساز شد
ناهید کیانی که با ۳ پیروزی متوالی راهی مبارزه نهایی شده بود، شامگاه پنجشنبه برای کسب مدال طلا به مصاف «کیم یو جین» از کره‌جنوبی رفت. کیانی راند اول را ۵ بر یک واگذار کرد و در راند دوم هم‌ ۹ به صفر باخت و به این ترتیب با شکست ۲ بر صفر در فینال به عنوان نایب‌قهرمانی دست یافت. کیانی در مبارزه نخست خود ۲ بر یک برابر کیمیا علیزاده، عضو تیم‌ ملی بلغارستان صاحب برتری شد. در این مبارزه کیانی راند نخست مبارزه را ۱۰ بر ۷ واگذار کرد ولی در ۲ راند بعدی ۶ بر ۵ و ۷ بر ۷ (برتری با رأی داوران) پیروز شد و در نهایت ۲ بر یک مبارزه را به سود خود خاتمه داد. کیانی با این برد انتقام شکست در توکیو را گرفت و نشان داد هر که در وطن ماند و تلاش کرد، دست آخر در بلندمدت ثمره زحماتش را می‌گیرد.

وی سپس «شیما تومی» از تونس را نیز ۲ بر یک شکست داد. کیانی در این مبارزه بعد از برتری ۵ بر ۲ در راند نخست، راند دوم را ۳ بر صفر واگذار کرد و در راند پایانی ۳ بر ۲ پیروز و راهی مرحله نیمه‌نهایی شد. نماینده شایسته تکواندوی ایران در این مرحله برابر «لاتیتیا اون» از لبنان در ۲ راند متوالی و با نتایج ۱۰ بر ۳ و ۱۰ بر صفر صاحب برتری شد و به دیدار پایانی صعود کرد. در این وزن «پارک اسکایلر» از کانادا و علیزاده از بلغارستان به نشان برنز دست پیدا کردند. ناهید کیانی با قبول شکست در مبارزه پایانی به مدال نقره رسید. او حالا خوشرنگ‌ترین و بهترین مدال تاریخ ورزش بانوان ایران در همه ادوار المپیک را دارد.

مهمدی به مدال نقره رسید
در رقابت‌های کشتی فرنگی، در وزن ۸۷ کیلوگرم علیرضا مهمدی در فینال به مصاف «سمن نوویکوف» دارنده مدال برنز جهان از بلغارستان رفت که این دیدار با نتیجه ۷ بر صفر به سود حریف به پایان رسید. مهمدی در دور نخست در یک کشتی بسیار زیبا و با نتیجه ۹ بر صفر «کارلوس مونوز جارامیلو» از کلمبیا را مغلوب کرد. وی در دور بعد و در مرحله یک‌چهارم نهایی با نتیجه ۱۰ بر یک «آرکادیوز کولینیچ» از لهستان را از پیش‌رو برداشت و به مرحله نیمه‌نهایی راه یافت. مهمدی در این مرحله در یک کشتی سخت با نتیجه ۳ - ۳ از سد «ژان بلنیوک» قهرمان جهان و المپیک از اوکراین گذشت.

دومین طلای کشتی فرنگی به اسماعیلی رسید
در رقابت‌های کشتی فرنگی بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس، سعید اسماعیلی با پیروزی در فینال ۶۷ کیلو به مدال طلا دست یافت. در وزن ۶۷ کیلوگرم که ۱۶ نفر حضور داشتند، سعید اسماعیلی در دور نخست با نتیجه ۱۰ بر صفر مقابل «اسحاق قایو» از الجزایر به پیروزی رسید. وی‌ در دور بعد هم با نتیجه قاطع 9 بر صفر «لوئیس اورتا سانچز» قهرمان جهان و المپیک از کوبا را شکست داد و راهی نیمه‌نهایی شد. اسماعیلی در این مرحله هم در یک کشتی زیبا و پرافت و خیز مقابل «اسلاویک گالستیان» از ارمنستان به برتری رسید و گام به فینال گذاشت. این نتیجه در حالی رقم خورد که اسماعیلی در تایم اول مسابقه در حالی که با نتیجه ۵ بر ۲ از حریفش پیش بود، ضربه شد اما با اعتراض بموقع و تیزبینی حسن رنگرز داوران نتیجه را بازگرداندند و رای به نفع نماینده کشورمان دادند. اسماعیلی در فینال به مصاف «پرویز نصیب‌اف» از اوکراین رفت و با نتیجه ۶ بر ۵ از سد حریفش گذشت و دومین مدال طلا را برای کاروان ایران به ارمغان آورد.

دومین نقره المپیک حسن یزدانی
در رقابت‌های ۲ وزن اول مسابقات کشتی آزاد بازی‌های المپیک پاریس، حسن یزدانی نماینده وزن ۸۶ کیلوگرم کشورمان با پیروزی در مرحله نیمه‌نهایی به فینال رسید. در وزن ۸۶ کیلوگرم حسن یزدانی در مبارزه نخست با نتیجه ۱۰ بر صفر مقابل «الکساندر لاورنس» از استرالیا به پیروزی رسید. وی در دور بعد هم با نتیجه ۹ بر ۴  از سد «داورن کوراگلیف» قهرمان روسی‌الاصل اروپا از یونان گذشت و راهی یک‌چهارم نهایی شد. یزدانی در این مرحله با نتیجه ۷ بر یک مقابل «مایلز امینه» دارنده مدال‌های برنز جهان و المپیک از سن‌مارینو به پیروزی دست یافت و فینالیست شد. یزدانی برای کسب مدال طلا با «ماگومد رمضانوف» از بلغارستان دیدار کرد که با شکست برابر این کشتی‌گیر به دومین مدال نقره المپیک رسید.   


رضا علیپور به مدال سنگ‌نوردی نرسید
در مسابقات سنگ‌نوردی بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس و در بخش سرعت، رضا علیپور سریع‌ترین مرد عمودی کشورمان که پیش از این به جمع ۸ سنگ‌نورد برتر المپیک راه یافته بود، در مرحله پایانی به مصاف امیر مایموراتوف از قزاقستان رفت و زمان ۵ ثانیه و ۵۷ صدم ثانیه را به خود اختصاص داد و به جمع ۴ سنگ‌نورد برتر رسید. علیپور در مصاف با سنگ‌نورد اندونزی زمان ۴ ثانیه و ۸۴ را ثبت کرد که رکوردی درخشان  بود اما حریفش زمان ۴ ثانیه و ۷۸ را ثبت کرد. علیپور برای مدال برنز به مصاف «واتسون» سنگ‌نورد آمریکا رفت و زمان ۴ ثانیه و ۸۸ صدم ثانیه را ثبت کرد و از مدال برنز بازماند. حریف آمریکایی ۴ ثانیه و ۷۴ صدم ثانیه را ثبت کرد و برنز گرفت. رضا علیپور عملکرد قابل قبولی در المپیک داشت.

شاهکار مهران برخورداری
کاپیتان تیم‌ ملی تکواندوی ایران با پیروزی 1-2 مقابل حریف کره‌ای در یک بازی کاملا فشرده، مدال خود را قطعی کرد. مهران برخورداری، جدیدترین ستاره ورزش ایران در المپیک پاریس است. نماینده تیم‌ ملی تکواندوی ایران در وزن ۸۰- کیلوگرم بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس، در مرحله نیمه‌نهایی به مصاف «سئو گیون وو» از کره‌جنوبی رفت. برخورداری که در رقابت‌های گرنداسلم این کره‌ای را شکست داده بود، مجدد موفق به شکست او شد. در راند نخست این مبارزه برخورداری با نتیجه ۴ به ۲ مغلوب حریف کره‌ای خود شد. در راند دوم اما برخورداری موفق به کسب برتری ۱۳ بر ۹ شد. در ادامه این مبارزه و در راند سوم هم برخورداری به برتری ۱۲ بر ۸ رسید و به این ترتیب با پیروزی ۲ بر یک در مجموع این مبارزه، فینالیست شد.

این یک مسابقه بسیار حساس و فشرده و نفسگیر بود که حتی در 2 دهم ثانیه به پایان هم احتمال تغییر نتیجه آن وجود داشت. حریف کره‌ای در این مسابقه حساس برای جبران امتیازات عقب افتاده در لحظات آخر به مهران یورش می‌برد اما کاپیتان ۲۴ ساله تکواندوی ایران با عملکرد بی‌نظیر پس از شکست دادن 3 رقیب سرسخت و رنکینگ‌دار جهان در فینال حضور خواهد داشت و برای کسب خوشرنگ‌ترین مدال تلاش خواهد کرد. برخورداری در جایی قدم خواهد زد که تنها ۳ بار شاهد رخ دادن آن بودیم: یک بار توسط محمدباقر معتمد در المپیک لندن و ۲ بار توسط هادی ساعی پرافتخارترین ورزشکار المپیکی ایران. 

زارع در فینال فوق‌سنگین
ستاره سنگین‌وزن تیم ملی کشتی با یک کشتی فکورانه طاها آکگل ترکیه‌ای و باتجربه را شکست داد و به فینال رسید. تکرار کشتی ۳ سال گذشته در المپیک توکیو، پایان خوشی برای کاروان ورزش اول ایران داشت و امیرحسین زارع، کشتی‌گیر 125 کیلوگرم ایران، با پیروزی میلیمتری برابر طاها آکگل، ستاره سنگین‌وزن ترکیه، برای نخستین بار به فینال رقابت‌های المپیک صعود کرد. زارع قهرمان ۲ دوره مسابقات جهانی، در المپیک قبلی که سال 2021 برگزار شد، در مرحله نیمه‌نهایی با یک غفلت مغلوب آکگل ترک شده بود اما این بار با انجام یک کشتی شطرنج‌گونه توانست حریف خود را با حداقل برتری از پیش رو بردارد و به فینال برود. نتیجه این کشتی 2-1 به سود نماینده ایران تمام شد و هر ۳ امتیاز از روی اخطار به دست آمد. زارع در دوره گذشته برنز گرفت؛ برنزی که هرگز به آن قانع نبود و با سیر صعودی در کشتی خود توانست آن را به ۲ قهرمانی جهان تبدیل کند. حریف زارع در فینال پتراشویلی باتجربه، کهنه‌کار و قدرتمند است که قبلا مقابل امیرحسین زارع متحمل شکست شده است.

 

شکست ایران‌ستیزان در پاریس



با نتایج ورزشکاران ایرانی در المپیک ۲۰۲۴ همه طراحی‌های امنیتی برای ایجاد گسل اجتماعی از مسیر ورزش شکست خورد
علی ملکی: اصولا نگاه ورزش‌دوستان به رقابت‌های ورزشی فراتر از یک مسابقه معمولی بر سر بردن و باختن است. آنها چیزهایی در ورزش می‌بینند که شاید به چشم هرکسی نیاید. این موضوع در نگاه ما ایرانی‌ها اما جلوه بیشتری دارد. به صورتی که با هر اختلاف سلیقه‌ای دل‌مان فقط پیروزشدن فرزندان کشور را می‌خواهد. بر این اساس بازی‌های ملی همیشه فرصتی بوده تا در کنار نمایش ظرفیت‌ها و استعدادهای حرفه‌ای، غرور ملی و همبستگی اجتماعی نیز بازتعریف و تقویت شود. با این وجود در سال‌های اخیر و با دخالت گروه‌‌ها و جریانات ضدایرانی این موضوع تا حدی دچار تزلزل شد. در ابتدا موضوع تحریم ورزش از سوی این جریانات مطرح شد و سپس پروژه‌های متعددی در سطح بین‌المللی در دستور کار قرار گرفت تا ورزشکاران و فدراسیون‌های متعلق به ایران تحت فشار قرار گیرند. امروز اما با اینکه پاریس میزبان خوبی برای ورزشکاران نبوده اما ما توانسته‌ایم استفاده خوبی از حضورمان در المپیک 2024 فرانسه ببریم و با نتایج قابل قبولی که در این رقابت‌ها گرفته‌‌ایم بار دیگر امر ترمیم شکاف‌های اجتماعی را مورد توجه قرار دهیم. 

تلاش برای حذف ایران
تحریم ورزش ایران پروژه‌ای بود که توسط مسیح علی‌نژاد و اطرافیانش در سال‌های گذشته کلید خورد. کمپین ضدایرانی آنها با این هدف دنبال می‌شد که ورزش ایران را به‌عنوان مولفه‌ای که به لحاظ اجتماعی برای کشور مهم است، به چاله تحریم‌ها بیندازد. دقیقا مانند کاری که با فدراسیون جودو انجام شد. 

در سال 2019 و طی رقابت‌های قهرمانی جهان، فدراسیون جهانی جودو اعلام کرد بعد از اتفاقاتی که در این رقابت‌ها رخ داده و سعید ملایی از طرف مقامات ایرانی مجبور به کناره‌گیری از رقابت شد (بنا به ادعای فدراسیون جهانی)، این فدراسیون اقدام به تعلیق جودو ایران از حضور در تمامی رقابت‌های بین‌المللی کرد. در آن مسابقات، سعید ملایی جودوکار وزن ۸۱ کیلوگرم ایران در مرحله نیمه‌نهایی مغلوب جودوکار بلژیکی شد و در ادامه به حریف گرجستانی هم باخت تا دستش به مدال نرسد و روی سکویی نایستد که ورزشکار رژیم‌صهیونیستی هم حضور داشت. در این شرایط، فدراسیون جهانی این شکست‌ها را عمدی و به‌خاطر رودررو نشدن با ورزشکار رژیم‌صهیونیستی دانست. 

ورزشکاران ما پیش از این هم به دلیل به‌رسمیت‌نشناختن رژیم‌صهیونیستی، از رویارویی با نمایندگان این رژیم خودداری کرده بودند اما چه‌شد که این‌بار در اقدامی عجیب، یک فدراسیون ورزشی ما آن‌هم نه به دلیل مسابقه ندادن، که به اتهام «باخت عمدی برای مسابقه‌ندادن با جودوکار صهیونیست» تعلیق شد؟ محمدحسن سالاری، کاپیتان تیم ملی جودو و داور بین‌المللی این رشته ورزشی در گفت‌وگویی به نقش مسیح علی‌نژاد در اعمال فشار به ورزشکاران ایرانی اشاره کرد و گفت: «مسیح علی‌نژاد یکی از عوامل اصلی ایجاد تحریم‌ها و اعمال فشار بر زندگی مردم ایران است.

حالا علاوه‌بر تحریم‌های اقتصادی به دنبال تحریم ورزش ایران است؛ چراکه این افراد نمی‌توانند خوشحالی مردم را از برد تیم‌های ایرانی ببینند.» جایگاه مهم ورزش میان بدنه اجتماعی کشور ما و تبدیل شدن قهرمانان ورزشی به قهرمانان ملی برای مردم ایران یکی از مسائلی بود که فعالان ضدایرانی مانند مسیح‌علی‌نژاد و مهدی رستم‌پور دست روی آن گذاشتند تا به این نشاط جمعی که همواره به غرور ایرانیان بابت ایرانی بودن قوت بخشیده حمله کنند. به دنبال اعدام نوید افکاری در سال 99 کمپینی به نام «اتحاد برای نوید» توسط مسیح علی‌نژاد به‌منظور فشار بر نهادهای بین‌المللی و البته تحت تاثیر قراردادن هم‌رشته‌ای‌های او در رشته کشتی انجام شد.

اعضای این کمپین در نامه‌ای به توماس باخ، رئیس کمیته بین‌المللی المپیک خواستار حذف ایران از بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ و تعلیق فدراسیون‌های ورزشی‌مان شده بودند که با شکست مواجه شد. با این‌حال اما برخی از ورزشکاران ما در آن روزها تحت تاثیر این جو روانی قرار گرفته بودند که بخشی از تبعات آن ناشی از فشارهای خارجی و بخش دیگر متاثر از ناکارآمدی‌های داخلی در رسیدگی به ورزشکاران بود. 

رسیدگی به مشکلات ورزشکاران در اولویت باشد
تلاش‌ها برای تضعیف تیم‌های ملی کشور در رشته‌های ورزشی ادامه پیدا کرد و برخی از ورزشکاران ایرانی به‌دلایل مختلف از ایران به کشورهای دیگر مهاجرت کردند. روند افزایشی مهاجرت ورزشکاران، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی را به فکر بررسی علل و عوامل آن انداخت. این مرکز در سال 1400 اعلام کرد ورزشکاران ما به چند دلیل کشور خود را ترک می‌کنند. 

1. پرداختن افراطی مدیران ورزش به رشته فوتبال و کم‌اعتنایی به سایر رشته‌های ورزشی مدال‌آور: توجه افراطی رسانه‌ها و متولیان ورزش به فوتبال و ازسوی دیگر، کم‌توجهی به سایر رشته‌های ورزشی مدال‌آور موجب می‌شود که ورزشکاران ماهر و زبده آن رشته‌ها دچار ناامیدی شوند و نسبت به آینده ورزشی خود در کشور خوشبین نباشند. درنتیجه سوءمدیریت و عدم توجه به آنها می‌تواند منجر به مهاجرت‌شان شود.  2. کمبود امکانات، زیرساخت‌ها و تجهیزات ورزشی: طبق این مقاله، در ایران توزیع امکانات و زیرساخت‌های ورزشی مبتنی‌بر آمایش سرزمینی و نیاز واقعی نیست. احداث بی‌رویه استادیوم‌های فوتبال با حداقل بهره‌وری و کارآمدی برای ورزش کشور ضمن هدررفت منابع مالی کشور، مانعی برای تامین زیرساخت، اقلام و تجهیزات دیگر رشته‌ها در ورزش‌های انفرادی است. سرمایه‌گذاری کشورهای مهاجرپذیر و رقیب در این عرصه و حمایت آنها از ورزشکاران مهاجر باعث می‌شود ورزشکار جهت بهره‌مندی از امکانات و تجهیزات ورزشی مناسب و تصور آینده ورزشی، شغلی و رفاهی بهتر از کشور خارج شود.  همچنین وضعیت اقتصادی کشور، بی‌توجهی به مسائل معیشتی و شغلی ورزشکاران و فقدان پروتکل رفتاری مناسب بین ورزشکار قهرمان و فدراسیون از جمله عواملی است که ورزشکاران را به فکر مهاجرت می‌اندازد.

در این مقاله به یک عامل سیاسی برای مهاجرت ورزشکاران ایرانی اشاره شده و آن تلاش دولت‌های دیگر برای تعلیق و تحریم ورزش کشور و جذب مدال‌آوران ماست. این امر از اصلی‌ترین کارویژه‌های کمپین مسیح علی‌نژاد در سال‌های اخیر بوده است. با این وجود اما تلاش‌های خوبی برای حفظ‌ سرمایه‌های ورزشی و ملی کشور در حال انجام است و با توجه به آمار نسبتا قابل قبولی که ورزشکاران‌مان در فرانسه رقم زده‌اند، انتظار می‌رود مسائل و چالش‌های حرفه‌ای آنها بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد. 

رژیم‌صهیونیستی در المپیک پاریس هم طرد شد
به‌رسمیت نشناختن رژیم‌صهیونیستی موضوع مهمی بوده و دهه‌ها ورزشکاران ایرانی با ممانعت از مصاف با ورزشکاران متعلق به این رژیم، اعتراض خود را نسبت به جنایات آنها اعلام می‌کنند. ورزشکاران رشته‌های مختلف در کشور ما هم در طول دهه‌های اخیر حمایت از مردم فلسطین را به‌عنوان یکی از اولویت‌های زیست ورزشی خود قرار داده‌اند. آرش میراسماعیلی، ملی‌پوش سابق و رئیس فعلی فدراسیون جودو در المپیک 2004 آتن با عدم رویارویی مقابل نماینده رژیم‌صهیونیستی، قید مدال طلا را زد. پس از آن هم ورزشکاران مختلفی این کار را تکرار کردند. در سال 2021 زمانی که علیرضا جهانبخش در تیم فوتبال فاینورد بازی می‌کرد، در مسابقات لیگ کنفرانس اروپا 2021 مقابل نماینده رژیم‌صهیونیستی حاضر نشد.

در این دیدار فاینورد میهمان تیم مکابی حیفا اسرائیل بود که جهانبخش تیمش را در سفر به سرزمین‌های اشغالی همراهی نکرد.  اما در جهان فقط ایرانی‌ها نبودند که از دادن مسابقه با رژیم‌صهیونیستی سرباز زدند، در المپیک پاریس ورزشکار الجزایری دقیقا در همین رشته جود اعلام کرد که با رقیب صهیونیستی خود دیدار نخواهد کرد و از دور رقابت‌ها کنار رفت. دیپلماسی ورزش در سال‌های اخیر می‌توانست بهتر از اینها عمل کند و با همان مفاد موجود بین‌المللی جلوی هم‌گروهی شدن یا رقابت ورزشکاران ایرانی را با ورزشکاران رژیم‌صهیونیستی بگیرد اما متاسفانه در این نقطه ضعیف عمل کردیم. کمپین‌های ضدایرانی نیز با تکیه بر این موضوع، لابی‌های صهیونیستی تمام تلاش خود را برای پیروزی بر ورزشکاران ایرانی خارج از زمین مسابقه کردند. همان‌طور که اشاره شد این تلاش‌های آنها در سال 98 نتیجه داد و فدراسیون جودو به مدت 4 سال تعلیق شد. 

تلاش برای مهاجرت شکست خورد 
امروز اما فرزندان ایران در المپیک 2024 فرانسه حضور دارند. آنها تا لحظه تنظیم این گزارش دو مدال طلا، دو نقره و دو برنز کسب کردند و حتی مهران برخورداری تکواندوکار جوان ایرانی فینالیست شده ‌است. ایران در این رقابت‌ها از بین 80 کشور حاضر فعلا در جایگاه 21ام قرار گرفته‌ است. ایران تا این لحظه چهارمین تیم آسیا و تیم اول منطقه است و بالاتر از کشورهایی مانند ترکیه ایستاده ‌است. عربستان سعودی با وجود هزینه‌های بسیار روی ورزش خود هنوز به جدول رقابت‌ها راه نیافته‌ است.

تلاش‌های کمپین‌های ضدایرانی برای تحریم ورزش ایران از تمام مسابقه‌های ورزشی شکست خورده‌ است. با تدبیرهای انجام‌شده از سوی مسئولان ورزشی کشور حتی برخی از ورزشکارانی که با تهییج رسانه‌ها به اشتباه وارد کارزارهای سیاسی شده بودند مدیریت شدند تا تلاش‌ها برای قراردادن ورزشکاران ایران و ترغیب آنها به مهاجرت یا ایستادن روبه‌روی نظامی سیاسی کشور شکست بخورد؛ ورزشکارانی که حتی برخی از آنها نیز در این رقابت‌ها شرکت کردند و مورد حمایت و محبت مسئولان کشور قرار گرفتند و توانستند بهترین نتیجه ممکن را بگیرند.

غرور ملی تقویت شد
بازی‌های آسیایی هانگژو و جام‌جهانی 2022 فرصت دیگری در اختیار جریان‌های ضدایرانی قرارداد تا دوباره بتوانند اهداف خود را دنبال کنند. یکی از پروژه‌هایی که در آن بازه دنبال شد تحت‌‌‌ فشار قرار دادن ورزشکاران برای بی‌اعتنایی به نمادهای ملی بود. در آن سال حتی ورزشکارانی که با پرچم کشور عکس می‌گرفتند را تحت فشار روانی قرار می‌دادند. تصاویر ورزشکاران از نماهای دور و نزدیک را در رسانه‌های خود پخش می‌کردند تا بگویند فلان شخص سرود ملی نخواند.

امروز اما در المپیک پاریس این ایده را هم شکست‌خورده می‌بینیم. مبینا نعمت‌زاده، تکواندوکار اعزامی تیم ملی کشورمان در رقابت با حریف خود پیروز شد و مدال برنز را از آن خود کرد. بلافاصله پس از پایان زمان مسابقه و اعلام برنده‌شدن او، اولین فریمی که از مهروز ساعی، مربی نعمت‌زاده دیدیم اشاره به این بود که «پرچم» را به او بدهند. ناهید کیانی دیگر تکواندوکار کشورمان هم که در ماجرای 1401 نسبت به برخی مسائل معترض بود پس از پیروزی مقابل حریف خود و دریافت مدال نقره، بهترین ورزشکار زن ایران در تاریخ المپیک شد. او پس از کسب این مدال و تاریخ‌سازی خود با پرچم ایران دور افتخار زد تا ورزشکاران‌مان در این رقابت‌ها مهر خاموشی بر پروژه‌های ضدایرانی بزنند.

تورنمت‌های بین‌المللی نه‌فقط برای ایران بلکه برای همه کشورهای جهان فرصتی برای ایجاد چیزی به نام غرور ملی است. هنوز تصاویر حضور جمعیت میلیونی در خیابان‌های آرژانتین بعد از قهرمانی‌اش در جام‌جهانی از خاطره تاریخی مردم پاک نشده است. در این جنس پیروزی‌ها شکاف‌های اجتماعی، اختلاف سلیقه‌ها و حتی اختلافات سیاسی بی‌معنی می‌شود و شادی ملی و یکپارچگی در میان تمام مردم جامعه به‌وضوح قابل مشاهده است. برهمین اساس پیروزی‌هایی که در صحنه‌های بین‌المللی به نام ایران ثبت می‌شود جدای از اینکه رنکینگ و رتبه ایران را در کارزاهای بین‌المللی بالا می‌برد، یک جنبه اجتماعی هم دارد که تاثیر آن عمیق‌تر و بیشتر از مدال‌آوری در کارزارهای بین‌المللی است.

در روزهایی که احوال جامعه به خاطر ناآرامی‌های پاییز 1401 خوب نبود و جامعه در دوقطبی‌ترین شکل خود قرار داشت یک پیروزی در جام‌جهانی می‌توانست احساس خوب یکپارچگی ملی را به مردم یادآوری کند. با علم به اثر اجتماعی این احساس خوب بود که رسانه‌های فارسی‌زبان تلاش کردند تا جای ممکن از شکل‌گیری احساس ملی جلوگیری کنند تا آنجا که حتی بازیکنان تیم ملی نیز در فضای روانی به وجود آمده نتوانند عملکرد خوبی داشته باشند. پیروزی در کارزارهای ورزشی از رقابت تمام‌عیار کشورها مقابل یکدیگر به دست می‌آید. در این میان حتی شکست در این کارزارها هم به اندازه پیروزی اثر‌گذار است. وقتی تمام مردم یک کشور از یک باخت غمگین می‌شوند موضوع اصلی همچنان امری ملی است و یک ملت را درگیر خود می‌کند.

شاید نظیر این یکپارچگی را حتی نتوان در جنگ‌ها و درگیری‌های مستقیم پیدا کرد؛ چراکه در مقایسه با هزینه یک جنگ پیروزی‌های ورزشی غرور ملی و یکپارچگی را با هزینه‌ای کمتر از وارد شدن به یک جنگ و ادامه مسیر آن برای یک کشور به همراه می‌آورند. شاید ارزش و اهمیت این امر ملی پیش از بروز ناآرامی‌های پاییز 1401 آن‌طور که باید مورد توجه قرار نداشت، اما حالا بعد از گذر از پمپاژ خبری منفی رسانه‌های فارسی‌زبان و تلاش برای ضربه زدن به آن به‌خوبی درک می‌شود که این احساس غرور ملی تا چه اندازه می‌تواند در ترمیم شکاف‌های اجتماعی موثر باشد. /فرهیختگان