محمدجواد تندگویان، وزیری که به اسارت گرفته شد

شروع فعالیت محمد جواد تندگویان

محمدجواد تندگویان در سال ۱۳۲۹ در خانی‌آباد تهران به دنیا آمد و از همان کودکی تحت تعلیمات پدرش، حاج جعفر، با قرآن و اصول دینی آشنا شد. او در دوران تحصیل تحت تأثیر قیام ۱۵ خرداد قرار گرفت و به آرمان‌های انقلابی امام خمینی پیوست. پس از اخذ مدرک مهندسی پتروشیمی، فعالیت‌های خود را در پالایشگاه‌های تهران آغاز کرد. اما روحیه انقلابی‌اش بارها او را به چالش با رژیم پهلوی کشاند و در سال ۱۳۵۲ با دستگیری و زندانی شدن، به نمادی از مبارزه و مقاومت بدل شد.
 

ارتباط تندگویان با انقلاب اسلامی

تندگویان با پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان یک نیروی متخصص و متعهد شناخته شد. پس از انقلاب، ابتدا مدیریت شرکت پارس توشیبا را عهده‌دار بود و سپس به عنوان سرپرست مناطق نفت‌خیز جنوب منصوب گردید. در نهایت در پاییز ۱۳۵۹ به مقام وزیر نفت دست یافت. او در مدت کوتاهی، کارکنان وزارت نفت را برای حفاظت از تأسیسات نفتی خوزستان سازماندهی کرد.
 

اسارت وزیر نفت دولت شهید رجائی

در طول چهل روز وزارت به منظور نظارت مستقیم بر این عملیات و روحیه دادن به مردم و کارکنان، سه بار به آبادان رفت اما در چهارمین سفرش به آبادان، در 9 آبان 1359 نیروهای عراقی ــ که صبح آن روز جاده فرعی ماهشهر ـ آبادان را در اختیار گرفته بودند ــ وی را به همراه دو معاونش و دو تن از محافظانش به اسارت گرفتند. تلاش‌های ایران برای آزادی او با شکست مواجه گردید؛ چرا که عراق به قوانین بین‌المللی بی‌اعتنایی نشان داد و او را به عنوان اسیر جنگی به اسارت گرفت. در دوران اسارت، تندگویان شرایط بسیار دشواری را تحمل کرد. از آن روز، تنها دو نامه از او به خانواده‌اش رسید که آخرین آن به سال ۱۳۶۱ برمی‌گردد.
 

به شهادت رسیدن محمد جواد تندگویان

در نهایت، پس از یازده سال بی‌خبری، دولت عراق در سال ۱۳۶۹ فوت او را اعلام کرد و پس از مذاکرات، پیکر مومیایی شده او به ایران بازگشت. هیئت ایرانی بر مبنای مشاهدات و معاینات کالبد شکافی، تاریخ شهادت وی را در فاصله سال‌های ۱۳۶۷ـ۱۳۶۸ دانسته‌اند. او در قطعه ۷۲ تن شهدای بهشت زهرا به خاک سپرده شد. شجاعت و پایداری تندگویان در برابر سختی‌ها و اسارت، از او چهره‌ای ماندگار ساخت؛ یاد و راهش جاودان باد.