راسخون :  در انگليس، چلسي اين فرصت را داشت كه خود را از قافله مدعيان بكند و تنها مدعي اصلي قهرماني باشد اما شكست مفتضحانه مقابل  تاتنهام، قهرماني تيم را يك بار ديگر زير سئوال برده. در ايتاليا اينتر ميلان با تساوي مقابل فيورنتينا، رم را پس از سال‌ها به قهرماني اميدوار كرد و صدر جدول را به اين تيم داد. در اسپانيا هم رئال در خانه به بارسلونا باخت تا صدر جدول را به اين تيم پيشكش كند. به‌نظر مي‌رسد در اين ليگ‌ها، تيم‌ها قهرماني را به رقيبان خود هديه مي‌كنند؛ البته تاريخ اروپا اين داستان را زياد ديده است. روزنامه ايندپندنت درگزارشي به چند تيم كه قهرماني را با اشتباهات خود به رقيبان تقديم كرده‌اند ‌‌پرداخته است.
 
فصل 2002-2001؛ قهرماني يوونتوس و ناكامي اينترميلان
 
در سال 2002  تساوي يوونتوس با لاتزيو در دل آلپي و پيروزي اينتر مقابل فيورنتينا، اختلاف اينتر با يووه را به 6امتياز رساند. تمام اميدها از يوونتوس قطع شده بود اما هيچ كس گمان نمي‌كرد ياران هكتور كوپر در اينتر 5 امتياز در 4بازي از دست بدهند. اما اين اتفاق افتاد. در مقابل يوونتوس تمام 12 امتياز 4بازي را گرفت و اختلافش را با اينتر به يك امتياز رساند.  فينال فصل براي اينتر مقابل لاتزيو برگزار شد و اينتر حتي با يك مساوي مي‌توانست قهرمان اسكودتو باشد. اينتر تا دقيقه 60 بازي 2 بر يك از لاتزيو پيش بود اما همه چيز يكباره تغيير كرد. در 30دقيقه پاياني لاتزيو، 3گل به اينتر زد. همه چيز براي اينتر تمام شد. رونالدو اشك ريخت.
 
فصل 95-94؛ قهرماني بارسلونا و ناكامي دپورتيو و لاكرونيا
 
در اين سال دپورتيوو به راحتي قهرماني را به بارسلونا پيشكش كرد. دپورتيوو در اين فصل 4بازي به انتهاي فصل، 3 امتياز از بارسلونا پيش بود. تمام كاري كه آنها بايد مي‌كردند اين بود كه در 4بازي آخر لااقل 2بازي را با پيروزي پشت سر بگذارند تا بارسلونا را با ستاره‌هايي مانند گوارديولا، باكرو، كومان و لادروپ پشت سر خود نگه دارند. اما  3 تساوي بدون گل آرزوهاي آنها را بر باد داد. در بازي آخرشان مقابل والنسيا در خانه، در دقايق آخر يك پنالتي به نفع آنها اعلام شد. به‌به‌تو ستاره اين تيم از زدن پنالتي به خاطر استرس زياد سر باز زد و اين ميروسلاو دوكيچ بود كه تير خلاص را به لاكرونيا زد. بارسلونا به لطف ضربه‌اي كه دوكيچ از دست داد قهرمان لاليگا شد.
 
فصل 2002-2001 ؛ قهرماني دورتموند و ناكامي بايرن لوركوزن
 
لوركوزن 4بازي مانده به انتهاي فصل 4امتياز از دورتموند جلو بود و همچنان شانس اول قهرماني بود. در بازي بعدي لوركوزن با هامبورگ مساوي كرد و شانس نزديك شدن به صدر را به دورتموند داد. اما دورتموند يك روز بعد، مغلوب كايزرس‌لاترن شد. اختلاف 2تيم به 5 امتياز رسيد. قهرماني هم براي‌ لوركوزن با  5  اختلاف امتيازي كه با تيم دوم داشت به‌نظر قطعي مي‌رسيد. اما يكباره ورق برگشت. شكست اين تيم مقابل نورمبرگ كه خطر سقوط تهديدش مي‌كرد شانس قهرماني را به دورتموند داد؛ دورتموند هم قدر اين شانس را دانست و جامي را كه از چند هفته پيش، همه بالاي سر بالاك مي‌ديدند با پيروزي مقابل وردربرمن از دستان او ربود.
 
فصل 98-97؛ قهرماني آرسنال و ناكامي منچستر يونايتد
 
در تاريخ اول مارس 1998، منچستر با 11 امتياز اختلاف در صدر جدول بود و به‌نظر مي‌رسيد قهرماني اين فصل از مسابقات دوباره به شياطين سرخ خواهد رسيد اما به‌تدريج منچستر با از دست دادن امتيازها اين فرصت را به آرسنال و آرسن ونگر داد تا نگاهي هم به جام قهرماني بيندازند.  در روز 18 آوريل همان سال، در حالي كه بكام يك گل زد  تا منچستر از بازي با نيوكاسل تنها يك امتياز بگيرد، آرسنال، ويمبلدون را با 5 گل در هم شكست. آرسنال در 3 بازي عقب افتاده‌اش به پيروزي رسيد و يونايت را در اولدترافورد با يك گل شكست داد تا اختلاف به 3 امتياز  برسد. آرسنال در ماه آوريل به صدر رسيد و با برتري 4 بر صفر مقابل اورتون در بازي آخر قهرمان شد.
 
فصل 96-95؛‌ قهرماني منچستر و ناكامي نيوكاسل
 
منچستر به خوبي مي‌دانست قهرماني آرسنال در فصل 98-97 ليگ‌برتر چه طعمي دارد و بهترين تيم براي همدردي با آن نيوكاسل بود. منچستر در فصل 96-95 درست به همين شيوه قهرماني را از دستان نيوكاسل ربوده بود.
 
در آخرين هفته ژانويه، نيوكاسل با 12 امتياز اختلاف، صدر جدول را در اختيار داشت. در فوريه هنوز نيوكاسل شانس اول قهرماني به شمار مي‌رفت چون 9 امتياز از رقبا پيش بود. فاستينو آسپريلا و ديگران در اين تيم تقريبا قهرماني را از آن خود مي‌ديدند اما همه چيز ‌يكباره تغيير كرد. كوين كيگان و تيمش شروع كردند به از دست دادن امتيازها و 3هفته بعد، اين منچستر بود كه قهرماني را جشن گرفت.

1030/2759