ایجاد یک سیستم قوی و لازم‌الاجرا از سوی فدراسیون فوتبال می‌تواند نخستین گام برای بهبود وضعیت مربیان در فوتبال ایران باشد.
 
به گزارش راسخون به نقل از ایسنا، بازیکنان، مربیان، واسطه‌ها، مدیران و ... ارکان اساسی هر رشته ورزشی در دنیا هستند. در ایران با توجه به علاقه زیاد مردم و به تبع آن رسانه‌ها به فوتبال، هزاران نفر در این رشته مشغول به کار هستند و در بخش حرفه‌ای به ویژه در لیگ برتر هم تعداد خاصی حضور دارند که هرساله به تعداد آنها افزوده می‌شود.
 
مدیریت بر هرکدام از این قشرها در فوتبال نیازمند برنامه‌ریزی نظام‌مند و یک سیستم مشخص است تا بازدهی و نتیجه نهایی که همان موفقیت در رده ملی و باشگاهی است محقق شود. وقتی قسمتی از این سیستم به خوبی کار نکند شاهد نتیجه نهایی نخواهیم بود و بقیه ارکان هرچقدر خوب و درست کار کنند به نوعی بی فایده خواهد بود.
 
قصه مربیان ایرانی هم همینگونه است. به جرات می‌توان گفت که مربیان، بازیکنان، مدیران و دیگر قشرهای فوتبال ایران هرکدام مشکلات زیادی دارند اما این داستان برای مربیان فرق می‌کند. در این سال‌ها بارها به این موضوع پرداخته شده که دلالی، انتخاب‌های نامناسب از سوی مدیران و سیستم غلط حاکم بر فوتبال از دلایل پشت خط ماندن مربیان جوان و روی کار آمدن مربیانی است که با وجود نتایج و کارنامه نامناسب باز هم هر سال تیم دارند.
 
در این چند روز نظر کارشناسان و مربیان قدیمی و همچنین جوان فوتبال جویا شدیم و همه روی مشکلات حاکم بر شیوه انتخاب مربی به ویژه در تیم‌های لیگ برتری اتفاق نظر داشتند. امیر حاج رضایی که در همین رابطه با ایسنا صحبت می‌کرد گفت: این جزو مسائل تلخ و تاسف‌بار فوتبال ماست. کسی هم نیست که به این حرف‌ها گوش دهد. بعضی مربیان بعد از اینکه بیکار می‌شوند بلافاصله تیم پیدا می‌کنند اما خیلی از مریبان هستند که سال ها پشت در مانده‌اند و دری برایشان باز نمی‌شود. من دیگر خیلی خسته شده‌ام. هر چه فکر می‌کردیم درست است گفتیم اما آنهایی که صاحب قدرت هستند توجهی نمی‌کنند و به کار خودشان ادامه می‌دهند.
 
اما روی صحبت ما در این مقال با مدیران و گردانندگان اصلی فوتبال است. برای هر مشکلی راه حلی وجود دارد و می‌توان برای وضعیت نابسامان نحوه انتخاب مربی چاره‌ای اندیشید. در همین زمینه و برای ارائه راه حل با مرتضی محصص هم‌کلام شدیم.
 
رئیس سابق کمیته آموزش فدراسیون فوتبال به ایسنا، گفت: من دیگر در کمیته آموزش مسئول نیستم اما زمانی که در این کمیته بودیم، این نظام را به وجود آوردیم که هیچ مربی نمی‌تواند به مدرک بالاتر برسد، مگر اینکه در کلاس بازآموزی شرکت کند. خیلی از مربیان ما به این کلاس‌ها نمی‌آیند و یا با مدرسان به مشکل می‌خورند. مساله مهم دیگر این است که 2 سال پیش کمیته آموزش نزدیک به 1000 مربی که دارای مدرک A و B هستند را در سایت فدراسیون منتشر کرد. هدف از انتشار این اسامی چیزی نبود جز اینکه به مسئولان و مدیران باشگاه‌ها کمک کند با چه مربیانی در تماس باشند.
 
او ادامه داد: البته در حال حاضر هیچ مربی نداریم که مدرک نداشته باشد و مشغول به کار باشد، هرچند استثناهایی هم داریم. با این حال ما چنین فهرستی داریم و هر سال هم به روز رسانی می‌شود. حتی نام پزشک‌ها، فیزیوتراپ‌ها و بدنسازها هم در این لیست وارد می‌شود و باشگاه‌ها می‌توانند برای به خدمت گرفتن تمام اعضای کادر فنی از این فهرست استفاده کنند.
 
محصص گفت: چیزی که برای من تاسف بار بود این است که در این مدت حتی یک مدیرعامل هم نیامد با ما تماس بگیرد و نظر کمیته آموزش را بخواهد. به هر حال ما با همه مربیان حداقل یکی دو ماه کار کرده‌ایم و با توانایی‌هایشان آشنا هستیم.
 
این کارشناس فوتبال در ادامه گفت: ما بعد از سیزده سال برگزاری لیگ برتر به جایی رسیده‌ایم که نیازمند تغییر هستیم. کافی است فقط نگاهی به فهرست مربیان لیگ‌های معتبر اروپا مثل سری A، لیگا، بوندسلیگا و لیگ برتر انگلیس بیندازیم. ببینید مربیان این لیگ‌ها در 5 سال گذشته چقدر از نظر سنی جوان‌تر شده‌اند. شما به غیر از استثناهایی مثل فرگوسن و ونگر مربی را پیدا نمی‌کنید که چند سال پشت سر هم در یک تیم مانده باشد. یکی از مربیان بزرگ تاریخ فوتبال در دهه 60 به نام بلاگوتمان که اهل مجارستان بود و مربی سیموئز دستیار کی‌روش هم بوده جمله معروفی دارد که می‌گوید اگر یک مربی بیش از سه سال در تیمی بماند فاجعه رخ می‌دهد. از او پرسیدند چرا؟ او هم پاسخ داد که به این دلیل که بعد از سه سال مربی دیگر چیز تازه‌ای ندارد که به بازیکنانش یاد دهد.
 
او گفت: متاسفانه این موضوع در فوتبال ما به نوعی رعایت نمی‌شود. یک عده از مربیان هستند که همیشه هستند و با ادامه این روند تا 4-5 سال دیگر هم در فوتبال خواهند بود. این جریان باعث می‌شود شانس کار از مربیان نسل جوان گرفته شود. متاسفانه به مربیان جوان و بامدرک ما بی‌توجهی می‌شود و من زیاد هم به تغییر این روند خوشبین نیستم چراکه زور کمیته آموزش به آن دسته از افرادی که مربی و بازیکن از خارج می‌آورند نمی‌رسد.
 
به گزارش ایسنا، در آلمان هر مربی برای اینکه بتواند مجوز مربیگری در بوندسلیگا را دریافت کند باید حداقل یک سال در لیگ‌های دسته پایین‌تر باشد و بعد از آن در یک آزمون نهایی شرکت کند و در صورت قبولی بتواند در بوندسلیگا مربیگری کند. اما در ایران می‌بینیم که هر فردی به راحتی و بلافاصله بعد از پایان بازیگری‌اش، در یک تیم لیگ برتری مربی می‌شود و بعضی مواقع وجهه خود و باشگاه را هم خراب می‌کند. درست است که در فوتبال روز دنیا، مربیان جوان بیشتر مورد توجه هستند و گوی سبقت را از موسپیدان عرصه خود ربوده‌اند اما همه چیز با ساز و کار از پیش تعیین شده پیش می‌رود. چه بهتر است که ما برای ورود مربیان ایرانی به چرخه مربیگری در لیگ برتر استانداردهایی تعیین کنیم و برای مربیان خارجی هم شرط بگذاریم که باید چند ویژگی مشخص داشته باشد.
 
محصص در این رابطه گفت: این کار 100 درصد شدنی است. هر کشوری با توجه به شرایط فوتبالش می‌تواند اصولی را برای حضور مربیان در سطح اول تعریف کند. باور کنید در حال حاضر یک سری مربی خارجی در ایران مشغول به کار هستند که دستیاران ایرانی‌شان حتی نمی‌توانند چیزی از آنها یاد بگیرند. این موضوع ضرر بزرگی به فوتبال ما می‌زند. در این زمینه راه حلی که برای انتخاب مربیان خارجی مناسب وجود دارد این است که پیش از ورود هر مربی‌ای سابقه‌اش به فدراسیون فوتبال برود نه باشگاه‌ها. چرا که اگر به باشگاه‌ها برود دستخوش مسائل دیگری می‌شود اما فدراسیون می‌تواند مجوز کار را برای آن مربی به باشگاه بدهد. ضمن اینکه پیدا کردن رکورد و سابقه مربی به هیچ وجه کار سختی نیست. یک سری از مربیان اروپایی که به فوتبال ایران می‌آیند فکر می‌کنند اینجا مثل لیگ‌های دسته سه یا چهار اروپایی است. آنها از ناهنجاری فوتبال ما استفاده می‌کنند و من دلم به حال دستیاران ایرانی می‌سوزد که وقت خود را کنار آنها تلف کرده‌اند و کوچکترین نفعی نبرده‌اند.
 
او تاکید کرد: فدراسیون و سازمان لیگ توانایی دارند که جلوی این وضعیت را بگیرند. باید برای باشگاه‌ها فیلتر بگذارند که فلان مربی خارجی باید با این شرایط و استانداردها به لیگ ما بیاید.
 
بدون شک ایجاد یک سیستم قوی و کارآمد از سوی فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ که برای همه تیم‌ها لازم‌الاجرا باشد اولین گام در این مسیر است تا پیش از هر چیز چرخه مربیان لیگ از یک تعداد محدود بیشتر شود و در ادامه شانس کار به اکثر مربیان جوان برسد. در میان مربیان جوان هم می‌توان یک پدیده را پیدا کرد که حتی بتواند نیمکت تیم ملی را تا سال‌ها تامین کند.
/2759/