چه روزگار شگفتی! بگذار اغیار هرگز در نیابند و فردای روشن ما را در حضور امروز بچه‌های ما نبینند... بگذار دشمن خود را بفریبد و از پیوند تاریخی ما با عاشورا غافل بماند. اگر امام تنها نمانَد اسلام هم پیروز خواهد شد، و ما اهل کوفه نیستیم که امام را تنها بگذاریم. بگذار دشمن هرگز در نیابد آینده در کف آن حزب‌اللهی کوچکی است که سربند «لبیک یا خامنه‌ای» به پیشانی بسته است و شال مشکی‌اش را چون حمایلی رزمی بر خود آویزان کرده و تو گویی ردای جنگ بر تن کرده است.