نظامی گنجوی از شاعران پارسی گوی قرن ششم هجری، مقارن با قرن دوازده میلادی است و سراینده منظومه‌ هایی چون «خسرو و شیرین»، «مخزن الاسرار»، «هفت پیکر»، «اسکندرنامه» و «لیلی و مجنون» است. این منظومه‌ ها به «دیوان خمسه» یا «پنج گنج» معروف هستند.