الَّذینَ أُخْرِجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بِغَیْرِ حَقٍّ إِلاَّ أَنْ یَقُولُوا رَبُّنَا اللَّهُ وَ لَوْ لا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوامِعُ وَ بِیَعٌ وَ صَلَواتٌ وَ مَساجِدُ یُذْکَرُ فیهَا اسْمُ اللَّهِ کَثیراً وَ لَیَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ یَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِیٌّ عَزیزٌ همانان که به ناحق از دیارشان بیرون رانده شدند; اخراجشان سببى جز این نداشت که مى گفتند پروردگار ما خداست. و اگر خدا با حکم جهاد، برخى از مردم را به وسیله برخى دیگر دفع نمى کرد، صومعه هاى راهبان و کلیساهاى مسیحیان و معابد یهودیان و مساجد مسلمانان که در آنها نام خدا بسیار برده مى شود ویران گشته بود، و قطعاً خدا کسانى را که او را یارى مى دهند یارى خواهد کرد، چرا که خدا نیرومند و شکست ناپذیر است.