امام رضا علیه‏ السلام فرمودند: مَنْ حَسُنَ ظَنُّهُ بِالله‏ِ کانَ الله‏ُ عِنْدَ ظَـنِّهِ بِهِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْقَلیلِ مِنَ الرِّزْقِ قَبِلَ الله‏ُ مِنْهُ الْیسیرَ مِنَ الْعَمَلِ وَ مَنْ رَضىَ بِالْیسیرِ مِنَ الْحَلالِ خَفَّت مَؤُونَتُهُ وَ تَنَعَّمَ اَهْلُهُ، وَ بَصَّرَهُ الله‏ُ داءَ الدُّنیا وَ دَواءَها، وَ اَخْرَجَهُ مِنْها سالِما اِلى دارِ السَّلامِ؛ هر کس به خدا خوش گمان باشد، خداوند مطابقِ گمان او، با وى رفتار مى‏‌کند و هر کس به روزىِ کم راضى باشد، خداوند عمل کم را از او مى‌‏پذیرد و هرکس به روزى حلال اندک خشنود باشد، هزینه زندگى‌اش سبک مى‏‌شود و خانواده‏‌اش در نعمت خواهند بود و خداوند، او را از بیمارى و درمان دنیا آگاه مى‏‌کند و به سلامت، از دنیا به خانه سلامت (آخرت) بیرون مى‌‏بَرد. کافى، ج ۸، ص ۳۴۷، ح ۵۴۶