هر که امروز نبیند اثر قدرت او/غالب آنست که فرداش نبیند دیدار/تا کی آخر چو بنفشه سر غفلت در پیش/حیف باشد که تو در خوابی و نرگس بیدار/کی تواند که دهد میوه الوان از چوب؟/یا که داند که برآرد گل صد برگ از خار/وقت آنست که داماد گل از حجله غیب/به در آید که درختان همه کردند نثار/آدمی‌زاده اگر در طرب آید نه عجب/سرو در باغ به رقص آمده و بید و چنار/مژدگانی که گل از غنچه برون می‌آید/صد هزار اقچه بریزند درختان بهار