آیت‌ الله حاج سیدمحمود ضیابری از عالمان محبوب شهرستان رشت بود. او مقدمات و مقداری از سطح را در مدارس دینی مستوفی و حاج سمیع به خوبی فراگرفت و سپس در سال 1326 قمری وارد حوزه نجف اشرف گردید. آیت‌ الله ضیابری بعد از اقامت در رشت به تدریس پرداخت و دهها و صدها طلبه فاضل را در مکتب علمی خویش تربیت نمود.
 
شناسنامه
 1307 ه. ق   تولد
 19 ذیقعده سال 1402 ه. ق برابر با ۱۷ شهریور ۱۳۶۱ ه. ش  درگذشت
 -  علت درگذشت
 مسجد کاسهفروشان رشت  آرامگاه
 ایرانی  ملیت
 اسلام  دین
 شیعه  مذهب
 -  دیگر نام ها
 تحصیلات حوزوی و درجه اجتهاد  تحصیلات
 مدارس دینی مستوفی و حاج سمیع - حوزه علمیه نجف  دانشگاه
 اقامه نماز جمعه و جماعت، تدریس، رسیدگی به امور  زمینه فعالیت
 -  سبک
 1320 ه. ش الی 1361 ه. ش  سال های فعالیت
 -  آثار مهم
 -  جایزه ها
 -  وبگاه رسمی
 -  همسر
 -  فرزندان
 پدر: سیدمهدی موسوی ضیابری  والدین

زندگی نامه

تولد
آیت الله حاج سیدمحمود موسوی ضیابری، فرزند آقا سیدمهدی موسوی از علمای معاصر رشت است که در سال ۱۳۰۷ ه.ق در قریه ضیابر متولد شد و تحت تربیت مرحوم والدش پرورش یافت.
 
درگذشت
آیت الله ضیابری که سال های پایانی را در کهولت و بیماری به سر می برد توانایی فعالیت های زیادی را نداشت. ایشان در روز ۱۷ شهریور ۱۳۶۱ مطابق ۱۹ ذی القعده ۱۴۰۲ ه.ق دار فانی را وداع گفت و مردم گیلان را در فقدان خود داغدار کرد. مزار وی در مسجد کاسه فروشان رشت در جوار قبر آیت الله آقا سید مهدی رودباری قرار دارد.
 

سمت و فعالیت ها

فعالیت های علمی
تحصیلات و استادان
در سال ۱۳۱۴ ه.ق از سن ۷ سالگی نزد ملاکاظم مکتب دار محل، قرائت قرآن و خواندن را آموخته در همان محل صرف میر و تصریف را از آخوند ملاعلی فراگرفته برای ادامه تحصیل به رشت و دو سالی در مدرسه حاج سمیع و پس از آن در مدرسه مستوفی ادبیات را نزد فضل الله در مدرسه خواند و سطوح وسطی را خدمت مرحوم شیخ حسن کوچصفهانی و مرحوم آیت الله حاج شیخ محمد زاهد استفاده نمود. وی برای ادامه تحصیل در سال ۱۳۳۸ ق به نجف اشرف مهاجرت کرد و سطوح عالی را از فضلای گیلانی مقیم نجف تعلیم گرفته از درس خارج مرحوم آیت الله شریعت اصفهانی و آیت الله آقا ضیاءالدین عراقی و آیت الله العظمی سیدابوالحسن اصفهانی و آیت الله نائینی استفاده نمود.
 
تدریس
در سال ۱۳۱۳ش برای زیارت حضرت ثامن الائمه (ع) به ایران وارد و پس از تشرف به مشهد مقدس به رشت عزیمت نموده و چند ماهی در قریه ضیابر توقف کرد و به تبلیغ پرداخت. بعد از آن به نجف مراجعت نمود و به زیارت بیت الله الحرام مشرف و پس از بازگشت در مدرسه قزوینی های نجف به تدریس سطوح وسطی پرداخته و در سال ۱۳۲۰ش برای گذراندن ایام تابستان به همدان آمد.
 
تربیت شاگرد
در سال ۱۳۲۸ش پس از فوت مرحوم عالم ربانی آیت الله حاج سید مهدی رودباری برای اداره امور حوزه علمیه رشت و تربیت طلاب و محصلین به مسجد کاسه فروشان و مدرسه مهدویه متنقل شد و اداره امور را به دست گرفت. مسجد کاسه فروشان با وجود او محوریتی پیدا نمود و از مساجد مهم مرکزی گیلان به شمار می رفت.
 
 
فعالیت های اجتماعی
فراخواندن خیرین گیلانی برای تأسیس کتابخانه در مدرسه مهدویه، احداث صدها حلقه چاه برای آب آشامیدنی مردم در شهر و روستاها، ساختن ده ها خانه برای طلاب محروم و غیر طلبه، نقش مؤثرشات در ساخت و راه اندازی آسایشگاه معلولین و دارالیتام مژدهی به کمک سایر خیرین  و…از جمله اقدامات برجسته ایشان در بعد اجتماعی بود.

وی مسجد کاسه‌فروشان و مدرسه مهدویه رشت را تخریب و تجدید بنا نمود و به اقامه نماز جمعه و جماعت، تدریس، و رفع خصومات و حل و فصل قضایا، توجه و دستگیری از مساکین و ایجاد کتابخانه و ابنیه خیریه پرداخت. آیت‌ الله ضیابری با آیت‌ الله شیخ محمد لاکانی هم عهد و قسم شده بودند که هر مسجدی را که رژیم پهلوی به علل گوناگون همانند خیابان‌کشی و تعویض کوچه‌ها و. . . تخریب می‌نمایند، در مقابل دو مسجد احداث نمایند که بنا بر 22 مسجد تخریب شده، 44 مسجد در رشت احداث نمودند و هم‌اکنون از آثار ماندگار و باقیات الصالحات آن دو بزرگوار به شمار می‌آید.
 
فعالیت های سیاسی
در سال ۱۳۴۱ وقتی که شاه اصول ششگانه انقلاب سفید را اعلام کرد او در کنار آیت الله بحرالعلوم از بزرگترین علمای گیلان بودند که به مخالفت با این مسئله پرداختند. آنها مردم را در مسجد کاسه فروشان گرد آوردند و آیت الله ضیابری و آیت الله بحرالعلوم به سخنرانی پرداختند، از اقدامات شاه درباره انقلاب سفید انتقاد نمودند. این دو تن به همراه آیت الله مهدوی لاهیجانی رشت را به قصد تهران ترک کردند. عده زیادی از مردم شهر آنان را تا قزوین بدرقه کردند. در کرج مأموران رژیم آنها را دستگیر و به زندان قزل‌قلعه روانه ساختند.

در این برهه نامه نگاری های متعددی بین ایشان و امام خمینی در صحیفه امام موجود است. متن یکی از تلگراف های امام به این شهر است: «[به] تهران- زندان قزل ‏قلعه‏- حضرت حجت‏الاسلام والمسلمین آقاى ضیابرى- دامت برکاته‏. از پیشامد ناگوار [دستگیری و زندان] متأثرم. از سلامت خودتان مطلعم فرمایید. خمینى‏. » و این دو عالم به امام خمینی چنین پاسخ می دهند: «[به] قم- حضرت آیت‏اللَّه العظمى آقاى خمینى- مدظله العالى‏. تلگراف مورخ ۱۴، روز ۱۶ زیارت [شد]. از تفقدات و ادعیه خیریه کمال تشکر. بحمداللَّه تعالى همگى سلامت و ملتمس ادعیه در مظان استجابت هستیم. الحاج بحرالعلوم- سید محمود ضیابرى‏. »

آیت الله ضیابری بعد از آزادی نیز دست از مبارزه برنداشت، اسناد ساواک گویای این فعالیت ها است. یکی از جالب ترین اقدامات آیت الله ضیابری نامه ای است که به رئیس جمهور فرانسه نوشته بودند. امام خمینی در  ۱۳ مهر ۵۷ از عراق به پاریس مهاجرت کرده بودند. آیت الله ضیابری روز ۱۷ مهر تلگرافی به «ژیسکار دستن» رئیس جمهور فرانسه ارسال کردند و طی آن نوشتند که رهبر شیعیان حضرت امام خمینی مهمان شما شده اند، انتظار می رود که مراتب مهمان نوازی را رعایت کنید و به خوبی از ایشان و همراهانشان مراقبت کنید. آیت الله ضیابری تلگرافی نیز به امام ارسال کردند و از حال امام جویا شدند و دعا کردند که امام به زودی به کشور بازگردند.

وی تا پیروزی انقلاب به تبلیغ دین می پرداخت و از کمک به مبلغین و روحانیون دریغ نداشت. با پیروزی انقلاب فعالیت دوستان و شاگردان آیت الله ضیابری بالا گرفت و به خدمت به انقلاب اسلامی کمر بستند.
 

موقوفات
مدرسه علمیه مهدویه رشت، از موقوفات ایشان است.

در نگاه دیگران

اشخاص
آیت‌ الله حاج شیخ صادق احسان‌بخش درباره اوصاف و کمالات آیت‌ الله ضیابری می‌نویسد:
مرحوم آیت‌ الله ضیابری ذاتاً مردی کریم و سخی‌الطبع و فقرا دوست بود. در احداث خانه برای محرومین و مستضعفین و حفر چاه آب آشامیدنی برای نیازمندان و بینوایان سعی وافری داشت. در سفر حجی که با ایشان داشتیم از ایشان خواستم که به زیارت عتبات عالیات برویم؟ به من فرمود: شما بروید من به رشت می‌روم. من اصرار کردم، او گفت: حال که اصرار داری بشنو و بدان که من دو ریال سعودی بیشتر پول ندارم. گفتم شما از پانزده هزار تومان حاجیانه یک ریال هم خرج نکرده‌اید، از آن استفاده کنید. گفت: راست می‌گویی، ولی یک هفته قبل از تشرف به مکه دو روحانی عائله‌مند را دیدم که نمی‌توانند اجاره‌خانه بدهند دو تا خانه کوچک و جمع و جور با مختصر لوازم برایشان خریدم و با مختصر پول موجود به زیارت آمدم.
 

حجت الاسلام مدنی با بیان اینکه مدیریت سازمان بزرگ و مهم طلاب گیلان به آیت الله ضیابری سپرده شده بود افزود: نگاه دقیق ایشان به امور مختلف جامعه به نحوی بود که عده ای را برای پاسخگویی به شبهات و امورات مردم به شهر و روستاها رهسپار کرده بود و خود بر رفتار و عملکرد آنها نظارت داشت تا در صورت لزوم این افراد را تغییر یا جایگزینی برای آنها در نظر بگیرد.

این روحانی گیلانی خاطرنشان کرد: ترویج معارف و معالم اهل بیت (ع) همراه با سیاست در عصری که خفقان فرهنگی وجود داشت کاری بسیار سخت بود که با مدیریت هوشیار و قوی آیت الله ضیابری به بهترین شکل ممکن انجام می شد.

وی با اشاره به خدمات اجتماعی آیت الله ضیابری بیان کرد: این عالم ربانی به نوعی نقش کمیته امداد امروز را در آن عصر بر عهده داشت، این مرد بزرگ با فراخوان از خیرین و بزرگان گیلان توانست این نقش را ایفا کند و فقرا و مساکین با داشتن همچین انسانی احساس دلتنگی نمی‌کردند و خیالشان راحت بود که اگر از همه جا رانده شوند یک پدر معنوی در این شهر هوایشان را دارد.

منابع:
1. خبرگزاری جاهد خبر
2. مؤسسه مطالعات مبارزات اسلامی گیلان
3. شبکه اطلاع رسانی دانا
4. افق حوزه