شخصی از عالمی فرزانه، حکمتی سودمند طلب کرد، وی چنین گفت: بدان که جهان آفرینش صحنه نظام احسن است؛ یعنی نظم موجود عالم شایسته‌ترین نظمی است که می‌تواند بر جهان حکم‌فرما باشد، همه چیز براساس حساب است و هیچ امری برخلاف حق و عدالت و نیکی در آن وجود ندارد و بدی‌ها و خطاهای موجود در جامعه انسانی، از ناحیه خود انسان است.