گویند پسر لقمان حکیم از او طلب موعظه کرد. لقمان چنین گفت: اول آنکه ذخیره تو از برای دنیا به قدر سکونت تو باشد در دنیا؛ دوم آنکه ذخیره تو از برای‌ آخرت، به قدر ماندن تو باشد در آخرت و سوم آنکه جرئت تو بر معصیت خدا، به قدر طاقت تو باشد در برابر عذاب خدا.