از عارفی درباره آداب خواندن قرآن پرسیدند. او پاسخ داد: ادب اول قرآن را با احترام بخوانی و پیش از خواندن، خود را پاکیزه سازی، وضو بگیری و با تواضع و فروتنی روی به قبله بنشینی، همان‌گونه که به نماز می‌ایستی. ادب دوم آنکه آهسته بخوانی و در معانی آن بیندیشی و تدبّر کنی و در بند آن نباشی که زود قرآن را به پایان رسانی. ادب سوم آنکه اگر خواندن قرآن با صدای بلند سبب ریا شود یا نماز دیگری را بر هم زند، با صدای آهسته بخوانی. ادب چهارم آنکه تلاش کنی قرآن را با صدای خوش بخوانی؛ زیرا هر چقدر لحن زیباتر باشد، اثر قرآن در دل بیشتر خواهد شد.

از عارفی درباره آداب خواندن قرآن پرسیدند. او پاسخ داد: ادب اول قرآن را با احترام بخوانی و پیش از خواندن، خود را پاکیزه سازی، وضو بگیری و با تواضع و فروتنی روی به قبله بنشینی، همان‌گونه که به نماز می‌ایستی. ادب دوم آنکه آهسته بخوانی و در معانی آن بیندیشی و تدبّر کنی و در بند آن نباشی که زود قرآن را به پایان رسانی. ادب سوم آنکه اگر خواندن قرآن با صدای بلند سبب ریا شود یا نماز دیگری را بر هم زند، با صدای آهسته بخوانی. ادب چهارم آنکه تلاش کنی قرآن را با صدای خوش بخوانی؛ زیرا هر چقدر لحن زیباتر باشد، اثر قرآن در دل بیشتر خواهد شد.