از بزرگی پرسیدند: علم «شکر» چیست؟ گفت:‌ آن است که بدانی هر نعمتی که به تو می‌رسد، از خداست و هیچ کس با خدا در دادن نعمت شریک نیست و تا هنگامی که غیر از خدا را دهنده نعمت ببینی، علمِ شناخت شکر و معرفت شکرِ تو درست و کامل نیست. نعمت را از هر دستی که بگیری یا به هر وسیله‌ای که به تو برسد، باید بدانی که دهنده اصلی نعمت، خداست و اوست که کسی را واسطه قرار داد تا نعمت را به تو برساند. پس باید بدانی همه مردمانی که نعمت در کف آنهاست، مانند خزانه‌دارند و خداوند، مَلک است و خزانه‌دار به دستور ملک، مال و نعمت را به کسی می‌دهد.