از حکیمی سؤال شد: حقوق دوستی چیست؟ جواب داد: اول، از ایثار مالِ خود در راه یکدیگر دریغ نکنند به حدی که اسراف و تبذیر نباشد و این کار در شرایط دوستی درجه‌ای بزرگ است و خداوند در حقّ این افراد می‌گوید: «آنها را بر خودشان مقدم می‌دارند». دوم، یاری دادن دوستان در کارهای مهم و نیازمندی‌ها است پیش از آنکه دوست، نیاز خود را ابراز کند به شرطی که این کار با خوش‌دلی و خوش‌رویی انجام شود. سوم، آنکه درباره دوستان خود به نیکی سخن گوید و عیب‌های آنها را بپوشاند و شرایط دوستی با آنان را در غیبت همچنان نگاه دارد که در حضور آنان حفظ می‌کند. چهارم، مهربانی خود را با زبان بیان کند. پنجم، مصلحت‌های دینی و دنیوی را به دوست بیاموزد. ششم، اگر دوست لغزش و تقصیری کرد او را ببخشد و اگر کار حرامی انجام داد و یا واجبی را ترک کرد، مستحب است که دوستی با وی را مکروه نداند و از وی جدا نشود.

از حکیمی سؤال شد: حقوق دوستی چیست؟ جواب داد: اول، از ایثار مالِ خود در راه یکدیگر دریغ نکنند به حدی که اسراف و تبذیر نباشد و این کار در شرایط دوستی درجه‌ای بزرگ است و خداوند در حقّ این افراد می‌گوید: «آنها را بر خودشان مقدم می‌دارند». دوم، یاری دادن دوستان در کارهای مهم و نیازمندی‌ها است پیش از آنکه دوست، نیاز خود را ابراز کند به شرطی که این کار با خوش‌دلی و خوش‌رویی انجام شود. سوم، آنکه درباره دوستان خود به نیکی سخن گوید و عیب‌های آنها را بپوشاند و شرایط دوستی با آنان را در غیبت همچنان نگاه دارد که در حضور آنان حفظ می‌کند. چهارم، مهربانی خود را با زبان بیان کند. پنجم، مصلحت‌های دینی و دنیوی را به دوست بیاموزد. ششم، اگر دوست لغزش و تقصیری کرد او را ببخشد و اگر کار حرامی انجام داد و یا واجبی را ترک کرد، مستحب است که دوستی با وی را مکروه نداند و از وی جدا نشود.