از بزرگی سؤال شد: انسان چگونه می‌تواند بیماری اخلاقی غیبت را ترک کند؟ گفت: برای درمان ابتدا باید علت‌های غیبت کردن را بشناسد که البته آن علت‌ها به خود او باز می‌گردد؛ یعنی غیبت کننده یا بر غیبت شونده خشم گرفته است یا می‌خواهد دیگران از گفته او درباره دیگری خشنود شوند یا به غیبت شونده حسد می‌ورزد یا می‌خواهد خود را بر او برتری دهد و یا می‌خواهد آن شخص را مسخره و استهزا کند تا دیگران بخندند. از این گونه علل ناپسند است که انسان به غیبت می‌پردازد و چنین سبب‌ها آنقدر ارزش ندارد که انسان زبان به غیبت بگشاید و خود را مستوجب عذاب و مجازات کند.