از حکیمی پرسیدند: علاج بیماری ریا چیست؟ گفت: علاج علمی ریا آن است که انسان بداند هر کاری را که انجام می‌دهد برای آن است که او را در آن حال لذتی باشد. اما اگر بداند که ضرر آن کار در آینده به حدی است که تحمل آن را نخواهد داشت، دست برداشتن از آن لذت آنی و زودگذر آسان می‌شود. چنان‌که اگر مطمئن باشد در عسل شیرین و لذت‌بخشی که می‌خواهد بخورد، زهر ریخته‌اند و پس از لذت آنی، جان خود را از دست خواهد داد، مسلماً آن عسل را نخواهد خورد. اما علاج عملی ریا آن است که کارهای خیر و عبادت‌های خود را چنان پنهان بدارد که مردمان گناهان خود را از دیگران پنهان می‌کنند و این حالت وقتی پیدا می‌شود که آدمی یقین کند ریا و تظاهر به عمل خیر، از گناهان و زشتی‌ها برای او زیان‌بارتر است.

از حکیمی پرسیدند: علاج بیماری ریا چیست؟ گفت: علاج علمی ریا آن است که انسان بداند هر کاری را که انجام می‌دهد برای آن است که او را در آن حال لذتی باشد. اما اگر بداند که ضرر آن کار در آینده به حدی است که تحمل آن را نخواهد داشت، دست برداشتن از آن لذت آنی و زودگذر آسان می‌شود. چنان‌که اگر مطمئن باشد در عسل شیرین و لذت‌بخشی که می‌خواهد بخورد، زهر ریخته‌اند و پس از لذت آنی، جان خود را از دست خواهد داد، مسلماً آن عسل را نخواهد خورد. اما علاج عملی ریا آن است که کارهای خیر و عبادت‌های خود را چنان پنهان بدارد که مردمان گناهان خود را از دیگران پنهان می‌کنند و این حالت وقتی پیدا می‌شود که آدمی یقین کند ریا و تظاهر به عمل خیر، از گناهان و زشتی‌ها برای او زیان‌بارتر است.