از حکیمی پرسیدند: چرا داشتن خصلت ناپسند «کبر و خودبینی»، دشمنی با خداست؟ گفت: زیرا «کبر» یا «عظمت»، خاصّ خداوند است و بس. به همین دلیل، در قرآن کریم متکبران و جبّاران بسیار نکوهش شده‌اند چنان‌که آمده است: «... کذَلِک یطْبَعُ اللَّهُ عَلَى کلِّ قَلْبِ مُتَکبِّرٍ جَبَّارٍ؛ خداوند این گونه بر دل هر متکبّر و خودسر مُهر می‌زند.»‌ (مؤمن: 35) و گفت: «... إِنِّی عُذْتُ بِرَبِّی وَرَبِّکم مِّن کلِّ مُتَکبِّرٍ لَّا یؤْمِنُ بِیوْمِ الْحِسَابِ؛ پناه می‌برم به پروردگار خود و پروردگار شما، از هر متکبری که به روز حساب ایمان ندارد.»‌ (مؤمن: 27) همچنین بزرگان گفته‌اند: کسی که به اندازه یک خردل کبر دارد به بهشت نمی‌رود.