از عارفی پرسیدند: اولین مقام از مقامات دین چیست؟ گفت: یقین و معرفت است. وقتی معرفت حاصل شد از معرفت، خوف پیدا می‌شود و از خوف، زهد و صبر و توبه ظهور می‌یابد و از زهد و توبه، صدق و اخلاص و مواظبت بر ذکر خدا پدید می‌آید و از آن انس و محبت به وجود می‌آید که این حالت نهایت مقامات در راه خداست.