هنگامی که «عبدالله بن مطرف» درگذشت، پدرش با لباس‌های نو و در حالی که خود را معطر کرده بود در برابر مردم ظاهر شد. در این حال بستگانش بر او ایراد گرفتند که: عبدالله مرده است تو این‌گونه در میان ما آمده‌ای؟ مطرف گفت: آیا باید گریه کنم، در حالی که پروردگارم به سه ویژگی مرا وعده داده که این ویژگی‌ها برای کسانی است که می‌خواهند از این دنیا به سوی خدا بروند. و خداوند می‌فرماید: «الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّـا إِلَیهِ رَاجِعونَ، أُولَـئِک عَلَیهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَـئِک هُمُ الْمُهْتَدُونَ؛ آنها کسانی هستند که هرگاه مصیبتی به ایشان می‌رسد می‌گویند: ما از آن خداییم؛ و به سوی او باز می‌گردیم» اینها همان‌ها هستند که الطاف و رحمت خدا شامل حالشان شده و آنها هدایت یافتگان هستند.» (بقره: 156 و 157) آیا بعد از این باز هم باید گریه کنم؟