به دستور منصور دوانقی مردی را که درباره او سخن‌چینی کرده بود آوردند. آن مرد نیز شروع به طرح دلایل خود کرد. منصور برآشفت و گفت: آیا نزد من نیز دوباره به تکرار حرف‌هایت می‌پردازی؟ آن مرد پاسخ داد، خداوند می‌فرماید: «یوْمَ تَأْتِی کلُّ نَفْسٍ تُجَادِلُ عَن نَّفْسِهَا؛ یاد آور روزی را که هر کسی برای رفع عذاب از خود به جدل و دفاع برخیزد» (نحل: 111) تو با خدا مجادله می‌کنی و ما چیزی به تو نمی‌گوییم. حال مرا به این گستاخی‌ام مؤاخذه می‌کنی؟ منصور از این پاسخ مبهوت شد و دستور داد تا جایزه‌ای به او دهند.