از عارفی سؤال شد: غذای دل چیست؟ گفت: معرفت و محبت حق تعالی. توضیح: معرفت و محبت الهی غذای دل آدمی است و خداشناسی به دل، گرمی، صفا و آرامش می‌دهد و سبب پاکی و روشنایی روح و جان انسان می‌شود.