امیر مؤمنان، علی علیه السلام غلات باغ‌ها را در راه رضای خدا، به صورت زکات و صدقه واجب یا مستحب انفاق می‌کرد و در آخر عمرش همه باغ‌ها و مزارع را وقف کرد. این باغ‌ها، خانه حجاج خانه خدا و فقرا شد.