کودکان را به عنوان عضو ارزنده خانواده قبول کنید و از ناسازگاری مخصوصاً در حضور وی بپرهیزید. و در حدودی که به آسایش دیگران و سعادت او لطمه وارد نشود به او آزادی دهید، در عین حال تنها به فکر سیر کردن شکم و پوشاندن تن به او نباشید، بلکه در تعیین مسیر صحیح زندگی او را یاری دهید و راهنما باشید.