تنگ غروب عرفه غم تو دلم پا می‌گیره
دلم هوایی می شه و بونه‌ی آقا می‌گیره
این روزایی که دم به دم غریبی رو حس می‌کنم
با گریه یاد غربت عزیز نرگس می‌کنم