توفان شیونی ز لبم جوش می‌‌زند

ساکن نمی‌‌شود نفس ناتوان من
زین دِشنه‌‌ها که بر لب خاموش می‌‌زند
گویا به یاد تشنه‌‌لب کربلا، حسین
توفان شیونی ز لبم جوش می‌‌زند
تنها نه من، که بر لب جبرییل، نوحه‌‌هاست
گویا...