تنگ غروب و ساحلِ شور و نوای شب قدر
شکسته کشتی دلم، به ناله های شب قدر
بر پرِ سجاده‌ی دل، گره نشسته، وا نما
ای گل سجاده نشین، به یک دعای شب قدر