زِ دست می دهم آن را که اوج رحمت بود

هر آن زمان که وجودم خدا خدا می کرد
دعای دستِ قنوتم پر از اجابت بود
عجب که با چه شتابی به آخر آمد وحیف
زِ دست می دهم آن را که اوج رحمت بود