عشق را اسير خُلق و خوي روزمره كردن به مفهوم دور كردن آن از شور و نيروي دروني‌ست و ناگزير، نتيجه‌اي جز از دست دادنش براي هميشه در بر نخواهد داشت.((لئوبوسكاليا))