در خون و غبار، نرگسِ مستش بود بر سینه، نشسته دشمنِ پستش بود وقتی که ز گودال برون آمد «شمر» خورشید به خون نشسته در دستش بود

در خون و غبار، نرگسِ مستش بود بر سینه، نشسته دشمنِ پستش بود وقتی که ز گودال برون آمد «شمر» خورشید به خون نشسته در دستش بود