هر چه از دوست رسد ناخوش و خوش، خوش باشد شربت وصل ازو، تلخی هجران هم ازوست بهتر آن است که سازم به پریشانی دل سر آن زلف بنازم که جهان در هم ازوست حزین لاهیجی