از ديرباز ميان اعراب سراسر حجاز، استيلا بر خانه کعبه؛«حرم»رکن اساسي قدرت و نقطه تمرکز تمامي آمال ايشان بود. بتکده‏ي حرم کليد طلايي هرگونه جذب افسانه آساي ثروت و جاه، دروازه‏ي جادويي آن دو نيروي مذهب و ثروت بود که سرنوشت جامعه را در دست خود مي‏گيرد. زيرا در هر حال در طول تاريخ اين دو اسب زورمند همه جا در مسير خود ارابه ماديت را قهرا در پي خود کشيده بود. زيرا جايي که مردم توجه معنويشان به آن معطوف است، بذل مادي طبيعي مي‏نمايد. از اين رو حرم، پايگاه افتخار، اهرم قدرت قبيله و بالاتر از همه به منزله‏ي شريان اقتصادي و عالي‏ترين مرتبه‏ي شرافت به حساب مي‏آمد. مکاني که طبيعتا بر سر تصاحب آن نزاع‏ها درمي‏گرفت و پيکارهاي مداوم خونباري روي مي‏داد. و غالبا جزر و مد اين طوفان خونبار طبعا بر دو قبيله‏ي رقيب، نيرومند و متخاصم «خزاعه» و«جرهم» فرومي‏افتاد... سالها گذشت... طي يکي از همين جنگها خزاعه پيروز شد و دومي يعني جرهم به تلافي شکست و آن خواري که برابر با از کف دادن همه چيز، يعني شريان حياتي حيثيت و ثروتش بود در نهان، دو غزال طلايي و پنج شمشير مرصع مخصوص حرم را از بس گرانبها بود از سر لج و آن انگيزه که در قلمرو و تملک دشمن نيفتد به چاه زمزم افکنده آن را به سنگ و خاک انباشته و پنهان کرد....