صدق در مقتل خوانی - ویژه تلفن همراه

لیست گوشی های تست شده
اين کتاب از لؤلؤ و مرجان؛ ميرزا حسين نوري،گرفته شده است.
حاج ميرزا حسين نوري مازندراني: تکليف ناقل در نقل امور دين و دنياي خود و ديگران نقل از ثقه است، چه از زبانش يا از کتاب و مؤلفاتش که در اين اعصار نقل روضه‏خوان و امثال او غالباً منحصر است در آن، و در نقل کردن از شخص ثقه محذوري نيست و اگر خبر و نقل او خلاف واقع شد بر اين ناقل حرجي و ملامتي نيست، پس بايد دانست که شخص ثقه بسيار شود خبري را نقل کند وليکن ثقات ديگر خلاف آن را نقل کنند. و گاه شود که آنچه نقل کرده منافي است با بعضي از قواعد و اصول مذهب، و نقل ثقه بلکه مؤمن عادل چنين خبري را منافات با وثاقت و عدالت او ندارد، زيراکه از براي اختلاف احاديث و اخبار و قصص و حکايات اسباب بسياري بود در قديم زمان که علماي اعلام آن را ضبط کردند و ائمه طاهرين‏عليهم السلام براي معالجه آن اختلافات و تکليف فعلي مکلف مکرر دستورالعمل دادند، و در آنها نيز اختلاف پيدا شده و علماي عظام - رضي اللَّه تعالي عنهم - رنج‏ها کشيده تا هر طايفه به حسب مشرب و مذاقي که در مباني فقه داشتند طريقي معين و رشته‏اي در پيش گرفتند که ذکر آن مناسب اينجا نيست.
آنچه مناسب غرض است تنبيه روضه‏خوان بصير متقي است بر آنکه اگر چيزي يا حکايتي در کتاب عالمي ديد، اگرچه در نقل آن از آنجا بر او محذوري نيست، ولکن بايست تأمل کند و ملتفت شود بلکه تجسس نمايد که علماي ديگر مبادا خلاف آن را ذکر کرده باشند به نحوي که خلاف واقع بودن خبر اول ظاهر و مبين شود، به نحوي که بايد ظاهراً آن کلام را تأويل نمود. پس در چنين مقام:
اولاً: مستند نقل خود را بگويد و به نحو جزم خودش خبر ندهد که مثلاً امام چنين بود، يا گفت، يا کرد.
و ثانياً: مخالفت آن را با سايرين اشاره کند، که مبادا گوش‏کنندگان مغرور شوند، خصوص اگر صاحب آن کتاب از بزرگان علما باشد.