ولادت امام علی علیه السلام

امام اول شیعیان، حضرت امیر المومنین، علی (علیه السلام) وجود با برکتی است که نه تنها زمینیان بلکه آسمانیان بر وجودش افتخار می‌نمایند.
وجودی که حتی مادر گرانمایه او بدو می‌بالد و در کنار خانه خدا قرار می‌گیرد و خداوند که را به حق فرزندی که در رحم دارد قسم می‌‎دهد که وضع حمل را بر او آسان گرداند.
خالق آسمان و زمین خانه را می‌گشاید (نه درب خانه را) و میهماندار مادر و فرزند می‌گردد و کعبه زادگاه مولودی می‌شود که اهل آسمان او را بهتر از زمینیان می‌شناسند و او نیز به راه‌های آسمانی بهتر از راه‌های زمینی معرفت دارد.
تولد او یعنی تولد تمام بشریت که لیاقت جانشینی خداوند را دارند.
تولد او به میزبانی خداوند سرفصل جدیدی در خلقت بشر و سجده‌ی دوباره ملائکه بر آدم بود.
میلاد او در ماه رجب، سرآغاز بندگی خداوند و ماه روی آوردن به عبادت الهی صورت گرفت و شهادتش در شب قدر و آن زمان که بهترین شب‌های سال است به وقوع پیوست و در این نکته‌ها نهفته است.
او که به سپیده دمان خطاب نمود که هیچ گاه زود تر از او طلوع ننموده در روز 13 رجب طلوع کرد و برخی می‌گویند د ر21 رمضان غروب کرد، ولی نه او هیچ گاه غروب نکرده استذ که او: همیشه زنده و جاوید است.
سید احمد سجادی