شهادت آیت الله مفتح
خردمندان دین باور، فرزندان صالح و معنوی رهبران معصوم هستند و چنین فرزندان خرد ورزی، وارث فضیلت به جا مانده از مورثان معصوم خوداند، و اگر شعار رسمی پیروان اهل بیت عصمت(علیهم السلام) در مراسم سوگ و ماتم سالار شهیدان حضرت حسین بن علی (علیهما السلام) این است: ( .... و جعلنا و ایّاکم من الطالبین بثاره) برای آن خواهد بود که شیعیان ناب، آزادی خواهان اصیل و استقلال طلبان الهی، فرزندان معنوی سید شهدایند و خونبهای خون پدر معنوی خود را در مبارزه پیگیر در برابر هر جور و طغیان میدانند و در این مسیر از بذل نفس و نفیس دریغ نمیکنند.1
علم دین منشا پیدایش و پرورش خوی شهادت طلبی است و مداد دانشمندان دین و مرکب عالمان عادل را با خون شهیدان میسنجند، و چون تربیت مجاهدان مقاوم مرهون قلم معلمان جامعه انسانی و همفکران و همراهان آنهاست، اجر همه آنان نزد ذات اقدس الهی محفوظ است.
بسیاری از شخصیتهای نامدار امروز جامع ما افتخارشان این است که از شاگردان بزرگان دینی بودهاند. این شخصیتها در محضر استادان خود به گونهای رشد و تربیت یافتند که افزون بر تلاشهای علمی، در زمینه مبارزات سیاسی و عملی نیز به خوبی درخشیدند . این بزرگواران را که هم در پیدایش و هم در استمرار انقلاب اسلامی سهم بسزایی داشتند، میتوان بازوان انقلاب اسلامی دانست. آیت الله دکتر محمد مفتح در زمره این چنین بزرگانی جای دارد، شهیدی که تا پای جان در راه اعتلای اسلام و انقلاب ایستادگی کرد.2
این عالم ربانی انسانی آزاده بود که هیچ یک از وابستگیهای دنیوی و خواهشهای نفسانی او را در بند خود محصور و محدود نکرده بود و با گامهای استوار در راه تعالی به درگاه حق روی آورد و زمینه تقدیرات ارزشمند، سرنوشت معنوی و روحانی والایی را با شهادت برای خویش فراهم ساخت و به لقای پروردگار رسید.
به راستی این چنین مومنانی در زمره نیکان روزگار جای دارند.
سید احمد سجادی
پینوشتها:
1) سروش هدایت، جلد سوم، ص 189
2) شمس الوحی تبریزی، حضرت آیت الله جوادی آملی، ص 222
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}