وقف، عدالت اجتماعی و حکومت مهدوی

وقف تعاريف گوناگوني دارد،اما تعريف مشهور وقف که مطابق قانون اساسي جمهوري اسلامي نيز است، عبارت از حبس کردن اصل مال و واگذاري منفعت است.کلمه وقف در فرهنگ اسلامي، مترادف با کلمه انفاق و صدقه است.

گسترش فرهنگ وقف، يكي از عمده ترين فاكتور، انهدام تراكم ثروت در جامعه و ايجاد بستر مناسب براي رشد ارزشهاي معنوي و الهي، در شكل توزيع عادلانه ي ثروت، محسوب مي شود و با درك از همين نكته، يعني موثريت ژرف وقف

پدیده وقف دارای حیطه گسترده ای از فعالیت و اقدام می باشد، تا جایی که اگر به درستی هدایت شود، به بسیاری از نیازها پاسخ می دهد و هیچگاه جامعه انسانی با کمبودهای اقتصادی، اجتماعی

تعريف عدالت کار آساني نيست، نه از آن رو که درست دريافت نمي‏شود، زيرا که عدل و ظلم از مفاهيم بديهي در حوزه عقل عملي است ‏بسان وجود و عدم در حوزه عقل نظري

مقاله در صدد بررسي روش‏شناختي شيوة فقها در پرداختن به احکام هر مسأله و فقهي است. نويسندگان بيان مي‏کنند که فقها پيش از پرداختن به مسائل فقهي، به تعريف آن مبادرت کرده اند،

چند نکته در مورد وقف‌نامه‌هاي موجود هست که با بررسي آنها به تلقي مسلمانان پي مي‌‌بريم: 1. معمولاً در متن به بهره‌وري و راه‌هاي جلوگيري از انحطاط وقف اصلاً اشاره نشده يا کمتر اشاره شده است.

شهيد مطهري وجود يا عدم وجود عدالت اجتماعي را در شکل گرفتن افکار و عقايد مردم جامعه مؤثر مي‎داند، ايشان يکي از اين تأثيرات را اعتقاد به بخت و شانس در ميان عامه و حتّي در ميان برگزيدگان و شاعران مي‎داند.

وقف سنت ‏حسنه‏اي است که از ديرباز به اشکال گوناگون از جمله مؤسسه‏هاي خيريه فراواني در سراسر جهان به وجود آمده و املاک و اموالي بر آنها تخصيص يافته و فروش و انتقال آن املاک و اشياء نيز منع شده است،

وقف در لغت به معناي ايستادن، به حالت ايستاده ماندن و آرام گرفتن است (سليمي فر، 12:1370) و در اصطلاح فقهي، نگهداشتن و حبس کردن عين ملک است و مصرف کردن منافع آن در راه خدا.

راي برپايي عدالت، در گذشته و حال ديدگاههاي گوناگوني ارائه شده است. دراين بين شماري پنداشته‏اند: اگر سيستم و نظامي بر جامعه حاکم گردد که افراد جامعه را وادارد که هر کس به اندازه توانش کار کند