مترجم: پریسا عظیمی
"اسرائیل" از سال 1967 که شهر قدس را به اشغال خود درآورده است به منظور یهودی سازی این شهر و پایان بخشیدن به موجودیت عرب های ساکن آن سعی دارد این شهر را به کنترل و محاصره کامل خود درآورد و بافت جمعیتی و جغرافیایی آن را تغییر دهد؛ از این رو "اسرائیل" برای نیل به این خواسته شوم خود روش های بسیاری را به کار بسته و دست به اقدامات بی شرمانه ای علیه ساکنان این شهر زده است که شهرک سازی در شهر قدس و محدوده آن یکی از عمده ترین این روش ها به شمار می رود.
الف ـ شهرک سازی و مصادره اراضی
رژیم صهیونیستی طی دهه های گذشته به منظور تکمیل پروژه شهرک سازی که با هدف سیطره کامل بر شهر قدس صورت می گیرد، اقداماتی را انجام داده است که از جمله آنها می توان به توسعه مرزهای شرق و شمال قدس اشاره کرد.
این اقدام از طریق الحاق شهرک "معالیه آدومیم" از شرق به شهر قدس اشغالی صورت گرفت. لازم به ذکر است که این شهرک 20 هزار نفر جمعیت دارد و به عنوان شهرک اصلی شهر قدس قلمداد می شود. رژیم صهیونیستی به همین منظور شهرک های نظامی کوچک مانند عنتوت، میشور، ادومیم، کدار و کفعات و بینامین را از سمت شرق و محله های یهودی نشین مانند یعقوب، کفعات زئییف، کفعات حدشا و کفعات هار دار را از شمال به قدس اشغالی الحاق کرد.
این سیاست تل آویو به افزایش تعداد شهرک نشینان صهیونیست و کاهش میزان فلسطینیان ساکن این شهر که یک و سوم جمعیت کل قدس را تشکیل می دهند، انجامید. یعنی جمعیت آنان به 220 هزار نفر می رسد، البته تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن قدس شرقی با تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کرانه باختری وغزه برابری می کند.
الحاق معادلیه ادومیم به مرزهای بخش قدیمی شهر قدس موجب افزایش 20 هزار شهرک نشین به تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کمربند شهرک سازی (کانون شهرک نشینی) در اطراف شهر قدس شد و به این ترتیب بیش از 200 هزار شهرک نشین صهیونیست در داخل مرزهای بخش قدیمی شهر قدس سکونت دارند.
شایان ذکر است که بر اساس آمار مرکز مطالعات زمین، تعداد شهرک های یهودی قدس اشغالی به 29 تا می رسد که 14 تا از آنها در بخش ضمیمه شده به مرزهای قدس شرقی قرار دارد و این شهرک ها در بخش های قدس به شکل مجتمع های انبوه پراکنده شده است که شکل دایره ای در اطراف این شهر تشکیل داده است و به عنوان مراکز بزرگ یهودی نشین در این منطقه به شمار می رود.
شایان ذکر است که مرزهای بخش قدیمی شهر قدس رسما توسعه یافت، مسئولان رژیم صهیونیستی طی مصوباتی و از طریق محدود سازی توسعه عمرانی در قدس عملا 72 کیلومتر مربع از اراضی این بخش را به تصرف خود درآوردند و این مناطق را به شهرک های صهیونیستی مبدل کردند همان اتفاقی که در شهرک جبل ابوغنیم صورت گرفت.
1ـ مصادره هزاران دونم از اراضی روستاهایی که در آنها شهرک های یهودی نشین احداث شده است.
2ـ محاصره مجتمع ها و مناطق فلسطینی نشین و جلوگیری از رشد افقی و عمودی آنها جهت جلوگیری از گسترش طبیعی جمعیت فلسطینیان.
3 ـ تهدید برخی مجتمع های مسکونی فلسطین نشین به تخریب؛ به ویژه آن مجتمع هایی که مانع از اجرای طرح "اسرائیل" برای ادغام تعدادی از شهرک های یهودی نشین اطراف قدس می شد.
4 ـ نگه داشتن ساکنان قدس و اطراف آن در یک حالت نگرانی دایمی از طریق حملات پی در پی شهرک نشینان صهیونیست و تا بن دندان مسلح.
5 ـ جداسازی شهر قدس اشغالی و حومه آن از فلسطین اشغالی
6 ـ جدا سازی شمال کرانه باختری از جنوب آن و کنترل رفت و آمد فلسطینیان بین شمال کرانه باختری و جنوب آن
7 ـ قطع ارتباط جغرافیایی میان بخش های کرانه باختری و چند پاره کردن آن و جلوگیری از بر پایی دولت مستقل فلسطین.
8 ـ تغییر سبک زیبای معماری شهر قدس باستانی و روستاهای اطراف فلسطین که ریشه در اعماق تاریخ دارد از طریق پیاده کردن سبک جدید معماری
اشغالگران صهیونیست طی دهه های گذشته هزاران دونم از اراضی قدس اشغالی و حومه آن را تصرف و مصادره کرده اند و همچنان این سیاست را دنبال می کنند.
رژیم صهیونیستی در سال 2004 میلادی به منظور ساخت 5000 واحد جدید مسکونی 2000 دونم از اراضی روستای الواجه واقع در جنوب بیت المقدس را مصادره کرد و طرح شهرک سازی خطرناکی را به اجرا درآورد که به تصرف کامل زمین های بیت اکسا واقع در شمال غرب قدس انجامید.
در همین راستا، اشغالگران صهیونیست به منظور سیطره بر بیشترین مساحت ممکن اراضی قدس به یک سری اقدامات دست زدند؛ به گونه ای که "رحبعام زئیفی" فرمانده وقت منطقه مرکزی با هماهنگی "موشه دایان" وزیر جنگ وقت "اسرائیل" از سال 1967م اراضی 28 روستا و شهر عرب نشین را مصادره و تمامی عرب های ساکن این روستاها و شهرها را از مرزهای این شهرها بیرون کردند.
از سال 1993 مرحله دیگری از یهودی سازی شهر قدس آغاز شد که عبارت است از ترسیم مرزهای جدیدی برای ایجاد شهر قدس بزرگ یا "مترو بولیتان" با مساحتی بالغ بر 600 کلیومتر مربع و معادل 10 درصد مساحت کرانه باختری که هدف از این اقدام ایجاد ارتباط منطقه ای و جغرافیایی میان این شهرک ها جهت سلطه کامل بر شهر قدس بود.
2ـ مجتمع معالیه ادومیم: شهرک های معالیه ادومیم، علمون، جفعات بنیامین، میشور ادومیم، الون نفی برات را در بر می گیرد . 3 ـ مجتمع مودیعن 4ـ مجتمع های شهرک نشینی شمال غرب قدس: شامل شهرک های جفعات زیف، جفعوت حدشاه، هارادام و هارشموئیل می باشد.
به خاطر وجود این مجتمع ها و دیگر اقدامات "اسرائیل" مجتمع های مسکونی فلسطین در قدس به مناطق جدا افتاده مبدل گردید.
2ـ منطقه جدا افتاده شمال قدس که شامل حومه روستاهای البرید و شهرک الرام می باشد و حدود 60 هزار نفر جمعیت دارد.
3 ـ منطقه شمال غرب قدس که شامل 14 روستا با جمعیتی بالغ بر60 هزار نفر می باشد.
4 ـ منطقه جنوب شرقی قدس اشغالی که شامل شهرک های السواحر، ابودیس و العزیز می باشد که 60 هزار نفر جمعیت دارد.
محله ها یا مناطق یهودی نشین داخل مرزهای گسترده شهر قدس
1ـ محله یهودی نشین داخل دیوارهای بخش قدیمی قدس: در سال 1968 میلادی بر ویرانه های محله الشرف احداث شد که به همین منظور 116 دونم از اراضی فلسطینیان مصادره شد و اکنون 2800 یهودی در آن سکونت دارد.
2 ـ محله نوی یعقوب: در شمال شهر قدس واقع شده است و 19300 نفر در آن اقامت دارد.
3 ـ محله راموت: در سال 1972 ساخته شد و 37200 نفر جمعیت دارد.
4 ـ شهرک جیلو: بزرگ ترین شهرک واقع در جنوب غربی شهر قدس می باشد که در سال 1972 با مساحتی در حدود 2700 دونم احداث شد.
5 ـ تلبیوت شرقی : در سال 1974 در مساحتی بالغ بر 2240 دونم احداث شد که 1500 نفر جمعیت دارد.
6 ـ معلوت دفنا: در سال 1973 با مساحتی بالغ بر 1389 دونم ساخته شد که بیش از 4700 نفر در آن سکونت دارند.
7 ـ دانشگاه عبری: بر روی اراضی مصادره شده روستای فلسطینی العیسویه ساخته شد و بعدها توسعه یافت تا این که مساحت زیربنای آن به 740 دونم رسید که هم اکنون جمعیت آن به 2500 نفر می رسد.
8 ـ ریخس شعفاط "رامات شلومر": مساحت زیر بنای آن به 1198 دونم می رسد که کار ساخت آن از سال 1990 آغاز شد.
9 ـ رامات اشکول و جبعات همفتار: بیش از 397 دونم مساحت و 6600 نفر جمعیت دارد.
10ـ شهرک های بسگات زئیو و بسگات اومر: این دو شهرک در مساحتی بالغ بر 3800 دونم از اراضی روستاهای بیت حنینا، حزما، عناتا بنا شد که تا سال 1998 جمعیت آن به 35 هزار نفر می رسید.
11 ـ عطروت "منطقه صنعتی": مساحت آن به 1200 دونم می رسد که اراضی آن در سال 1970 مصادره شد.
12ـ جبعات هماتوس: مساحت آن به 170 دونم می رسد که بر روی زمین های مصادره شده روستای بیت صفاقا احداث شد.
13 ـ شهرک جبل ابوغنیم : مساحت این شهرک به 2058 دونم می رسد که پس از مصادره اراضی روستاهای عرب نشین صور باهر، ام طوبا و بیت ساحور احداث شد.
14 ـ تپه فرانسوی : بر روی زمین های مصادره شده روستاهای "لفتا و شعفاط" احداث شد و افزون بر 822 دونم مساحت و 12000 نفر جمعیت دارد.
15 ـ پروژه حامیلا (روستای داوود): بر زمینی با مساحت 130 دونم بنا شد.
ب ـ مهاجرت اجباری فلسطینیان و لغو تابعیت اسرائیلی آنان
سیاست کوچاندن اجباری فلسطینیان از شهر قدس اشغالی یکی از شیوه های معمول رژیم صهیونیستی برای ایجاد یک واقعیت جدید برای بالا بردن جمعیت یهودیان در قدس اشغالی است، به گونه ای که دولت های "اسرائیلی" که بر سر کار آمده است به منظور اجرای طرح ها و توطئه های شوم خود این سیاست را در پیش گرفته است که از لا به لای اظهارات مقامات و عملکرد سران تل آویو به این امر پی می بریم:
اظهارات شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی به بهانه سی و هشتمین سالروز اشغال قدس شرقی که در آن روز قدس را ملک شخصی "اسرائیل" اعلام کرد.
تاکید شیمون پرز رئیس فعلی رژیم صهیونیستی بر لزوم کوچاندن دسته جمعی فلسطینیان از شهر قدس.
طرح کابینه رژیم صهیونیستی موسوم به "طرح توسعه قدس" که به موجب این طرح می بایست 68 خانه فلسطینی ویران می شد و 200 خانواده فلسطینی ساکن محله البستان در شهرک سلوان بی خانمان می شد.
فعال سازی سازمان های یهودی رادیکال برای جذب سرمایه های یهودیان ساکن آمریکا به منظور خرید زمین های قدس با شیوه هایی غیر قانونی .
مصوبه سنای آمریکا مبنی بر مشروط کردن به رسمیت شناختن دولت آتی فلسطین به شناسایی شهر قدس به عنوان پایتخت یکپارچه "اسرائیل". رژیم صهیونیستی در صدد است از رهگذر این اقدامات زمینه تحمیل واقعیت موجود را فراهم سازد، حال آن که این اقدامات به مثابه نقض آشکار مصوبات و قوانین بین المللی می باشد. به موجب قطعنامه 242 شورای امنیت قدس شرقی و کرانه باختری و نوار غزه جزء اراضی عربی اشغالی از سال 1967 به شمار می رود که این امر ایجاب می کند اسرائیل به مرزها خود بازگردد و این همان چیزی است که در طرح بوش و طرح نقشه راه و طرح صلح عربی گنجانده شده است.
حمایت بین المللی از موضع آمریکا
در چارچوب حمایت آمریکا از رژیم اشغالگر قدس، کاخ سفید در تلاش است تا سیاست واقعیت موجود مبنی بر شهر قدس به عنوان پایتخت یکپارچه اسرائیل را تحمیل کند که این خواسته از طریق پاره ای از اقدامات نمود پیدا می کند:
1ـ کمیته مناسبات آمریکایی صهیونیستی موسوم به "آیپک" که یکی از گروه های فشار رژیم صهیونیستی در آمریکا به شمار می رود توانست یکی از اعضای کنگره آمریکا را به تدوین لایحه ای در زمینه به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم "اسرائیل" واداشت.
این لایحه که سناتور "بروادنباک" در 19/4/2005 آن را تدوین کرد و نمایندگان سنا و کنگره نیز آن را مورد بررسی قرار دادند خواستار به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم اسرائیل است و این اقدام باید قبل از180 روز قبل از به رسمیت شناختن دولت فلسطین از سوی آمریکا صورت بگیرد.
1ـ قدس پایتخت ملت یهود برای بیش از 3 هزار سال بود.
2ـ قدس پایتخت ابدی برای هر دولت دیگر غیر از ملت یهود نبوده است.
3ـ قدس مرکزی برای یهودیت و در تورات 766 بار نام این شهر آمده است
4ـ نام قدس با اسم در قرآن نیامده است.
5 ـ قدس مقر دولت اسرائیل به شمار می رود، زیرا مقر رئیس رژیم صهیونیستی و رئیس کنست و دیوان عالی این رژیم در آن قرار دارد.
بر مبنای قانون دولت آمریکا سیاست این دولت بر این امر استوار است که قدس باید پایتخت غیر قابل قابل تقسیم اسرائیل باشد.
7 ـ هر دولتی که حق دارد که پایتخت خود را تعیین کند.
8 ـ "اسرائیل" تنها دولتی است که آمریکا در شهری که به عنوان پایتخت اعلام شده است سفارتخانه ندارد.
9 ـ باید به شهروندان صهیونیستی اجازه داد تا آزادانه آئین های مذهبی خود را به جا آورند.
10 ـ اسرائیل باید از آزادی دینی پیروان تمامی ادیان حمایت بکند.
11 ـ انتقال سفارتخانه آمریکا در اسرائیل از تل آویو به قدس نشانگر حمایت دایمی آمریکا از اسرائیل و قدس تجزیه ناپذیر است.
***
مقر سفارت آمریکا در اسرائیل از شهر تل آویو به شهر قدس ظرف کمتر از 180 روز و قبل از به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط آمریکا انتقال می یابد.
****
تا زمانی که جامعه بین الملل راه کاری برای قدس در زمینه به رسمیت شناختن آن به عنوان پایتخت تجزیه ناپذیر اسرائیل ارائه نکند، آمریکا دولت فلسطین را به رسمیت نخواهد شناخت.
****
موضع کنگره در قبال آزادی عبادت مبتنی بر موضع آن در قبال لزوم اجازه به شهروندان اسرائیلی به عنوان یک حق اساسی از حقوق بشر و نیز قطعنامه شماره 181 مجمع عمومی سازمان ملل در زمینه آزادی عبادت است که در بیست و نهم نوامبر سال 1947 صادر شد.
تدوین قوانین
قانون برنامه ریزی و ساماندهی
از شیوه های ابتکاری رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی شهر قدس اشغالی وضع قانون در زمینه سازمان دهی و برنامه ریزی است که خود همین قانون به تدوین مجموعه مقررات و دستوالعمل و بخش نامه های اداری پیچیده در زمینه ساخت و ساز و صدور مجوز ساخت منتج شد؛ به گونه ای که این امر موجب شد تا بیش از 40 درصد مساحت قدس به مناطق سبز مبدل و مانع از ساخت و ساز فلسطینیان در آنها شود و به عنوان مناطق ذخیره برای ساخت و توسعه شهرک های یهودی نشین مورد استفاده قرار گیرد. همان اتفاقی که در کوه ابوغنیم رخ داد. این اقدامات موجب مهاجرت فلسطینیان ساکن قدس اشغالی به محله های اطراف این شهر شد، زیرا ساخت و ساز در این محله بسیار کم هزینه و آسان بود.
در سال 1993 مرحله تازه ای از یهودی سازی شهر قدس آغاز شد، به نحوی که مرزهای جدید این شهر ترسیم شد و مساحت این مرزها به 600 کیلومتر مربع معادل 10 درصد از مساحت کرانه باختری رسید و حلقه تازه ای از زنجیره شهرک سازی و در خارج از مرزهای این شهر آغاز شد که هدف عمده آن ایجاد یکپارچگی منطقه ای و جغرافیایی میان این شهرک ها و منظور محاصره کامل شهر قدس بود.
منبع: http://palestine-persian.info
/س
الف ـ شهرک سازی و مصادره اراضی
رژیم صهیونیستی طی دهه های گذشته به منظور تکمیل پروژه شهرک سازی که با هدف سیطره کامل بر شهر قدس صورت می گیرد، اقداماتی را انجام داده است که از جمله آنها می توان به توسعه مرزهای شرق و شمال قدس اشاره کرد.
این اقدام از طریق الحاق شهرک "معالیه آدومیم" از شرق به شهر قدس اشغالی صورت گرفت. لازم به ذکر است که این شهرک 20 هزار نفر جمعیت دارد و به عنوان شهرک اصلی شهر قدس قلمداد می شود. رژیم صهیونیستی به همین منظور شهرک های نظامی کوچک مانند عنتوت، میشور، ادومیم، کدار و کفعات و بینامین را از سمت شرق و محله های یهودی نشین مانند یعقوب، کفعات زئییف، کفعات حدشا و کفعات هار دار را از شمال به قدس اشغالی الحاق کرد.
این سیاست تل آویو به افزایش تعداد شهرک نشینان صهیونیست و کاهش میزان فلسطینیان ساکن این شهر که یک و سوم جمعیت کل قدس را تشکیل می دهند، انجامید. یعنی جمعیت آنان به 220 هزار نفر می رسد، البته تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن قدس شرقی با تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کرانه باختری وغزه برابری می کند.
الحاق معادلیه ادومیم به مرزهای بخش قدیمی شهر قدس موجب افزایش 20 هزار شهرک نشین به تعداد شهرک نشینان صهیونیست ساکن کمربند شهرک سازی (کانون شهرک نشینی) در اطراف شهر قدس شد و به این ترتیب بیش از 200 هزار شهرک نشین صهیونیست در داخل مرزهای بخش قدیمی شهر قدس سکونت دارند.
شایان ذکر است که بر اساس آمار مرکز مطالعات زمین، تعداد شهرک های یهودی قدس اشغالی به 29 تا می رسد که 14 تا از آنها در بخش ضمیمه شده به مرزهای قدس شرقی قرار دارد و این شهرک ها در بخش های قدس به شکل مجتمع های انبوه پراکنده شده است که شکل دایره ای در اطراف این شهر تشکیل داده است و به عنوان مراکز بزرگ یهودی نشین در این منطقه به شمار می رود.
شایان ذکر است که مرزهای بخش قدیمی شهر قدس رسما توسعه یافت، مسئولان رژیم صهیونیستی طی مصوباتی و از طریق محدود سازی توسعه عمرانی در قدس عملا 72 کیلومتر مربع از اراضی این بخش را به تصرف خود درآوردند و این مناطق را به شهرک های صهیونیستی مبدل کردند همان اتفاقی که در شهرک جبل ابوغنیم صورت گرفت.
پیامدهای شهرک سازی در شهر بیت المقدس و حومه آن:
بی تردید شهرک سازی در قدس اشغالی و حومه های آن پیامدهای منفی زیادی برای فلسطینیان به دنبال داشت که در اینجا شمه ای از این پیامدها را بیان می کنیم:1ـ مصادره هزاران دونم از اراضی روستاهایی که در آنها شهرک های یهودی نشین احداث شده است.
2ـ محاصره مجتمع ها و مناطق فلسطینی نشین و جلوگیری از رشد افقی و عمودی آنها جهت جلوگیری از گسترش طبیعی جمعیت فلسطینیان.
3 ـ تهدید برخی مجتمع های مسکونی فلسطین نشین به تخریب؛ به ویژه آن مجتمع هایی که مانع از اجرای طرح "اسرائیل" برای ادغام تعدادی از شهرک های یهودی نشین اطراف قدس می شد.
4 ـ نگه داشتن ساکنان قدس و اطراف آن در یک حالت نگرانی دایمی از طریق حملات پی در پی شهرک نشینان صهیونیست و تا بن دندان مسلح.
5 ـ جداسازی شهر قدس اشغالی و حومه آن از فلسطین اشغالی
6 ـ جدا سازی شمال کرانه باختری از جنوب آن و کنترل رفت و آمد فلسطینیان بین شمال کرانه باختری و جنوب آن
7 ـ قطع ارتباط جغرافیایی میان بخش های کرانه باختری و چند پاره کردن آن و جلوگیری از بر پایی دولت مستقل فلسطین.
8 ـ تغییر سبک زیبای معماری شهر قدس باستانی و روستاهای اطراف فلسطین که ریشه در اعماق تاریخ دارد از طریق پیاده کردن سبک جدید معماری
مصادره اراضی:
اشغالگران صهیونیست به منظور توسعه شهرک های یهودی نشین اراضی فلسطینیان را مصادره می کنند و با این اقدام موجودیت آنان را به خطر می اندازند.اشغالگران صهیونیست طی دهه های گذشته هزاران دونم از اراضی قدس اشغالی و حومه آن را تصرف و مصادره کرده اند و همچنان این سیاست را دنبال می کنند.
رژیم صهیونیستی در سال 2004 میلادی به منظور ساخت 5000 واحد جدید مسکونی 2000 دونم از اراضی روستای الواجه واقع در جنوب بیت المقدس را مصادره کرد و طرح شهرک سازی خطرناکی را به اجرا درآورد که به تصرف کامل زمین های بیت اکسا واقع در شمال غرب قدس انجامید.
در همین راستا، اشغالگران صهیونیست به منظور سیطره بر بیشترین مساحت ممکن اراضی قدس به یک سری اقدامات دست زدند؛ به گونه ای که "رحبعام زئیفی" فرمانده وقت منطقه مرکزی با هماهنگی "موشه دایان" وزیر جنگ وقت "اسرائیل" از سال 1967م اراضی 28 روستا و شهر عرب نشین را مصادره و تمامی عرب های ساکن این روستاها و شهرها را از مرزهای این شهرها بیرون کردند.
از سال 1993 مرحله دیگری از یهودی سازی شهر قدس آغاز شد که عبارت است از ترسیم مرزهای جدیدی برای ایجاد شهر قدس بزرگ یا "مترو بولیتان" با مساحتی بالغ بر 600 کلیومتر مربع و معادل 10 درصد مساحت کرانه باختری که هدف از این اقدام ایجاد ارتباط منطقه ای و جغرافیایی میان این شهرک ها جهت سلطه کامل بر شهر قدس بود.
مجتمع های شهرک نشینی حومه قدس شریف:
1ـ مجتمع گوش عتصیون: این مجتمع از شهرک های الون شیگوت، کفار عتصیون، مجدال عوزا، ناوی دانیال، جبعوت، بات عایس، روش تسودیم و بیتار عیلیت تشکیل شده است.2ـ مجتمع معالیه ادومیم: شهرک های معالیه ادومیم، علمون، جفعات بنیامین، میشور ادومیم، الون نفی برات را در بر می گیرد . 3 ـ مجتمع مودیعن 4ـ مجتمع های شهرک نشینی شمال غرب قدس: شامل شهرک های جفعات زیف، جفعوت حدشاه، هارادام و هارشموئیل می باشد.
به خاطر وجود این مجتمع ها و دیگر اقدامات "اسرائیل" مجتمع های مسکونی فلسطین در قدس به مناطق جدا افتاده مبدل گردید.
مناطق فلسطینی نشین قدس اشغالی
1ـ منطقه جدا افتاده (گیتو) شمال شرقی قدس که شامل اردوگاه شعفاط، حومه روستاهای السلام، عناتا و نوار می باشد و نزدیک به 40 هزار نفر جمعیت دارد.2ـ منطقه جدا افتاده شمال قدس که شامل حومه روستاهای البرید و شهرک الرام می باشد و حدود 60 هزار نفر جمعیت دارد.
3 ـ منطقه شمال غرب قدس که شامل 14 روستا با جمعیتی بالغ بر60 هزار نفر می باشد.
4 ـ منطقه جنوب شرقی قدس اشغالی که شامل شهرک های السواحر، ابودیس و العزیز می باشد که 60 هزار نفر جمعیت دارد.
محله ها یا مناطق یهودی نشین داخل مرزهای گسترده شهر قدس
1ـ محله یهودی نشین داخل دیوارهای بخش قدیمی قدس: در سال 1968 میلادی بر ویرانه های محله الشرف احداث شد که به همین منظور 116 دونم از اراضی فلسطینیان مصادره شد و اکنون 2800 یهودی در آن سکونت دارد.
2 ـ محله نوی یعقوب: در شمال شهر قدس واقع شده است و 19300 نفر در آن اقامت دارد.
3 ـ محله راموت: در سال 1972 ساخته شد و 37200 نفر جمعیت دارد.
4 ـ شهرک جیلو: بزرگ ترین شهرک واقع در جنوب غربی شهر قدس می باشد که در سال 1972 با مساحتی در حدود 2700 دونم احداث شد.
5 ـ تلبیوت شرقی : در سال 1974 در مساحتی بالغ بر 2240 دونم احداث شد که 1500 نفر جمعیت دارد.
6 ـ معلوت دفنا: در سال 1973 با مساحتی بالغ بر 1389 دونم ساخته شد که بیش از 4700 نفر در آن سکونت دارند.
7 ـ دانشگاه عبری: بر روی اراضی مصادره شده روستای فلسطینی العیسویه ساخته شد و بعدها توسعه یافت تا این که مساحت زیربنای آن به 740 دونم رسید که هم اکنون جمعیت آن به 2500 نفر می رسد.
8 ـ ریخس شعفاط "رامات شلومر": مساحت زیر بنای آن به 1198 دونم می رسد که کار ساخت آن از سال 1990 آغاز شد.
9 ـ رامات اشکول و جبعات همفتار: بیش از 397 دونم مساحت و 6600 نفر جمعیت دارد.
10ـ شهرک های بسگات زئیو و بسگات اومر: این دو شهرک در مساحتی بالغ بر 3800 دونم از اراضی روستاهای بیت حنینا، حزما، عناتا بنا شد که تا سال 1998 جمعیت آن به 35 هزار نفر می رسید.
11 ـ عطروت "منطقه صنعتی": مساحت آن به 1200 دونم می رسد که اراضی آن در سال 1970 مصادره شد.
12ـ جبعات هماتوس: مساحت آن به 170 دونم می رسد که بر روی زمین های مصادره شده روستای بیت صفاقا احداث شد.
13 ـ شهرک جبل ابوغنیم : مساحت این شهرک به 2058 دونم می رسد که پس از مصادره اراضی روستاهای عرب نشین صور باهر، ام طوبا و بیت ساحور احداث شد.
14 ـ تپه فرانسوی : بر روی زمین های مصادره شده روستاهای "لفتا و شعفاط" احداث شد و افزون بر 822 دونم مساحت و 12000 نفر جمعیت دارد.
15 ـ پروژه حامیلا (روستای داوود): بر زمینی با مساحت 130 دونم بنا شد.
ب ـ مهاجرت اجباری فلسطینیان و لغو تابعیت اسرائیلی آنان
سیاست کوچاندن اجباری فلسطینیان از شهر قدس اشغالی یکی از شیوه های معمول رژیم صهیونیستی برای ایجاد یک واقعیت جدید برای بالا بردن جمعیت یهودیان در قدس اشغالی است، به گونه ای که دولت های "اسرائیلی" که بر سر کار آمده است به منظور اجرای طرح ها و توطئه های شوم خود این سیاست را در پیش گرفته است که از لا به لای اظهارات مقامات و عملکرد سران تل آویو به این امر پی می بریم:
اظهارات شارون نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی به بهانه سی و هشتمین سالروز اشغال قدس شرقی که در آن روز قدس را ملک شخصی "اسرائیل" اعلام کرد.
تاکید شیمون پرز رئیس فعلی رژیم صهیونیستی بر لزوم کوچاندن دسته جمعی فلسطینیان از شهر قدس.
طرح کابینه رژیم صهیونیستی موسوم به "طرح توسعه قدس" که به موجب این طرح می بایست 68 خانه فلسطینی ویران می شد و 200 خانواده فلسطینی ساکن محله البستان در شهرک سلوان بی خانمان می شد.
فعال سازی سازمان های یهودی رادیکال برای جذب سرمایه های یهودیان ساکن آمریکا به منظور خرید زمین های قدس با شیوه هایی غیر قانونی .
مصوبه سنای آمریکا مبنی بر مشروط کردن به رسمیت شناختن دولت آتی فلسطین به شناسایی شهر قدس به عنوان پایتخت یکپارچه "اسرائیل". رژیم صهیونیستی در صدد است از رهگذر این اقدامات زمینه تحمیل واقعیت موجود را فراهم سازد، حال آن که این اقدامات به مثابه نقض آشکار مصوبات و قوانین بین المللی می باشد. به موجب قطعنامه 242 شورای امنیت قدس شرقی و کرانه باختری و نوار غزه جزء اراضی عربی اشغالی از سال 1967 به شمار می رود که این امر ایجاب می کند اسرائیل به مرزها خود بازگردد و این همان چیزی است که در طرح بوش و طرح نقشه راه و طرح صلح عربی گنجانده شده است.
لغو تابعیت اسرائیلی فلسطینیان ساکن قدس
دولت های صهیونیستی تلاش کردند تا مصوبات کمیسیون وزارتی امور قدس در سال 1973 به ریاست "گولدا مائیر" را اجرایی کنند. به موجب این مصوبات نباید جمعیت فلسطینیان ساکن قدس از مرز 22 درصد تجاوز کند. به همین منظور مسئولان رژیم صهیونیستی برای تحقق این خواسته شوم به شیوه های مختلفی متوسل شدند که از جمله آنها می توان به لغو تابعیت بیش از 5 هزار خانوار فلسطینی ساکن بیت المقدس اشاره کرد.حمایت بین المللی از موضع آمریکا
در چارچوب حمایت آمریکا از رژیم اشغالگر قدس، کاخ سفید در تلاش است تا سیاست واقعیت موجود مبنی بر شهر قدس به عنوان پایتخت یکپارچه اسرائیل را تحمیل کند که این خواسته از طریق پاره ای از اقدامات نمود پیدا می کند:
1ـ کمیته مناسبات آمریکایی صهیونیستی موسوم به "آیپک" که یکی از گروه های فشار رژیم صهیونیستی در آمریکا به شمار می رود توانست یکی از اعضای کنگره آمریکا را به تدوین لایحه ای در زمینه به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم "اسرائیل" واداشت.
این لایحه که سناتور "بروادنباک" در 19/4/2005 آن را تدوین کرد و نمایندگان سنا و کنگره نیز آن را مورد بررسی قرار دادند خواستار به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم اسرائیل است و این اقدام باید قبل از180 روز قبل از به رسمیت شناختن دولت فلسطین از سوی آمریکا صورت بگیرد.
مصوبات مشترک سنا و کنگره آمریکا
به منظور زمینه سازی برای به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت غیر قابل تقسیم اسرائیل نمایندگان سنا و کنگره آمریکا لایحه مذکور را بررسی کردند و به نتایجی دست یافتند که از نگاه خوانندگان عزیز می گذرد:1ـ قدس پایتخت ملت یهود برای بیش از 3 هزار سال بود.
2ـ قدس پایتخت ابدی برای هر دولت دیگر غیر از ملت یهود نبوده است.
3ـ قدس مرکزی برای یهودیت و در تورات 766 بار نام این شهر آمده است
4ـ نام قدس با اسم در قرآن نیامده است.
5 ـ قدس مقر دولت اسرائیل به شمار می رود، زیرا مقر رئیس رژیم صهیونیستی و رئیس کنست و دیوان عالی این رژیم در آن قرار دارد.
بر مبنای قانون دولت آمریکا سیاست این دولت بر این امر استوار است که قدس باید پایتخت غیر قابل قابل تقسیم اسرائیل باشد.
7 ـ هر دولتی که حق دارد که پایتخت خود را تعیین کند.
8 ـ "اسرائیل" تنها دولتی است که آمریکا در شهری که به عنوان پایتخت اعلام شده است سفارتخانه ندارد.
9 ـ باید به شهروندان صهیونیستی اجازه داد تا آزادانه آئین های مذهبی خود را به جا آورند.
10 ـ اسرائیل باید از آزادی دینی پیروان تمامی ادیان حمایت بکند.
11 ـ انتقال سفارتخانه آمریکا در اسرائیل از تل آویو به قدس نشانگر حمایت دایمی آمریکا از اسرائیل و قدس تجزیه ناپذیر است.
***
مقر سفارت آمریکا در اسرائیل از شهر تل آویو به شهر قدس ظرف کمتر از 180 روز و قبل از به رسمیت شناختن دولت فلسطین توسط آمریکا انتقال می یابد.
****
تا زمانی که جامعه بین الملل راه کاری برای قدس در زمینه به رسمیت شناختن آن به عنوان پایتخت تجزیه ناپذیر اسرائیل ارائه نکند، آمریکا دولت فلسطین را به رسمیت نخواهد شناخت.
****
موضع کنگره در قبال آزادی عبادت مبتنی بر موضع آن در قبال لزوم اجازه به شهروندان اسرائیلی به عنوان یک حق اساسی از حقوق بشر و نیز قطعنامه شماره 181 مجمع عمومی سازمان ملل در زمینه آزادی عبادت است که در بیست و نهم نوامبر سال 1947 صادر شد.
تدوین قوانین
قانون برنامه ریزی و ساماندهی
از شیوه های ابتکاری رژیم صهیونیستی برای یهودی سازی شهر قدس اشغالی وضع قانون در زمینه سازمان دهی و برنامه ریزی است که خود همین قانون به تدوین مجموعه مقررات و دستوالعمل و بخش نامه های اداری پیچیده در زمینه ساخت و ساز و صدور مجوز ساخت منتج شد؛ به گونه ای که این امر موجب شد تا بیش از 40 درصد مساحت قدس به مناطق سبز مبدل و مانع از ساخت و ساز فلسطینیان در آنها شود و به عنوان مناطق ذخیره برای ساخت و توسعه شهرک های یهودی نشین مورد استفاده قرار گیرد. همان اتفاقی که در کوه ابوغنیم رخ داد. این اقدامات موجب مهاجرت فلسطینیان ساکن قدس اشغالی به محله های اطراف این شهر شد، زیرا ساخت و ساز در این محله بسیار کم هزینه و آسان بود.
در سال 1993 مرحله تازه ای از یهودی سازی شهر قدس آغاز شد، به نحوی که مرزهای جدید این شهر ترسیم شد و مساحت این مرزها به 600 کیلومتر مربع معادل 10 درصد از مساحت کرانه باختری رسید و حلقه تازه ای از زنجیره شهرک سازی و در خارج از مرزهای این شهر آغاز شد که هدف عمده آن ایجاد یکپارچگی منطقه ای و جغرافیایی میان این شهرک ها و منظور محاصره کامل شهر قدس بود.
منبع: http://palestine-persian.info
/س
