بر حسب آنچه كه از تواريخ و روايات مستفاد مىشود، اثرى كه آيات شريفه سوره هود بر روى پيغمبر اكرم گذاشت از هر يك از آيات ديگر قرآنى بسشتر بود و هيچ يك از آيات بدين گونه آن حضرت را تحت تأثير قرار نداد. اين آيه پيامبر را از پا در آورد و حداكثر تأثير را روى آن حضرت گذاشت. ابن عباس گفته: ما نزلت على رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله فى جميع القرآن آيه اشد و اشتق عليه من هذه الاية (مجمع البيان) فرمود نيامد بر پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله در تمامى قرآن آيهاى که بر آن حضرت
بر حسب آنچه كه از تواريخ و روايات مستفاد مىشود، اثرى كه آيات شريفه سوره هود بر روى پيغمبر اكرم گذاشت از هر يك از آيات ديگر قرآنى بسشتر بود و هيچ يك از آيات بدين گونه آن حضرت را تحت تأثير قرار نداد. اين آيه پيامبر را از پا در آورد و حداكثر تأثير را روى آن حضرت گذاشت. ابن عباس گفته: ما نزلت على رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله فى جميع القرآن آيه اشد و اشتق عليه من هذه الاية (مجمع البيان) فرمود نيامد بر پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله در تمامى قرآن آيهاى که بر آن حضرت سختتر و مشكلتر از اين باشد. و نقل شده كه به پيامبر گفته شد: ما اسرع الشيب اليك؟ چه زود پيرى به سراغ شما آمد و آثار شكستگى در شما پديدار گرديد! پيامبر فرمود: شيبنى سورة هود. يعنى سوره هود مرا پير كرد. يكى از علماء معاصر در كتابى كه در موضوع استقامت نوشتهاند، مىگويند: از ابو عبدالرحمان نيشابورى نقل شده گفت: شنيدم ابو على شبوى مىگفت پيغمبر را در خواب ديدم، عرض كردم: از شما نقل شده كه فرمودهايد: سوره هود پيرم كرد آيا چه چيز از سوره هود شما را پير كرد؟ آيا داستانهاى انبياء و هلاك امم موجب پيرى شما شد؟ فرمودند: نه وليكن گفتار خداوند: «فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَكَ وَ لا تَطْغَوْا إنَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصيرٌ (11هود/112) ؛ پس همچنان كه دستور يافتهاى پايدارى كن و نيز هر كس كه با تو روى به سوى خداوند آورده است [چنين كند] و سركشى مكنيد، چرا كه او به كار و كردارتان بيناست.» مرا پير كرد.
انقطاع وحى چند روز بود و چرا
از ابن عباس نقل شده است كه وحى براى پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله به مدت 15 روز قطع شد. به همين سبب مشركين چنين اظهار كردند: خداى محمّد بر او غضب كرده و او را رها نموده است و اگر او پيغمبر بود نبايستى وحى از او قطع شود آنگاه سوره ضحى نازل شد و مرحوم شيخ طبرسى در مجمع البيان از گروهى نقل مىكند كه سوره يك جا نازل شد. ولى سيوطى در اسباب النزول مىنويسد: شيخان و ديگران از جندب حديث كردهاند كه پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله مريض شد و يك يا دو شب نتوانست براى عبادت قيام كند پس زنى آمد و گفت اى محمّد شيطانت را نمىبينم مگر رهايت كرده؟ پس اين آيات نازل شد: وَ الضُّحى (93ضحى/1) سوگند به روز روشن. وَ اللَّيْلِ إذا سَجى (93ضحى/2) و سوگند به شب چون بيارمد. ما وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَ ما قَلى (93ضحى/3) كه پروردگارت با تو بدرود نكرده و بىمهر نشده است. قسم به روز و روشن و به شب و به حينى كه استقرار پيدا كند پروردگارت تو را ترك نكرده است و به تو غضب ننموده است. منبع: www.payambarazam.ir /ن
نظرات کاربران
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
