اهمیت بازی در دوران اولیه کودکی

یک کودک وقتی که با کودکان گروه سنی خودش بازی می‌کند درس‌های مهمی در زندگی چون تقسیم کردن، بازی عادلانه، ارتباط بین فردی، احترام و همراه شدن را یاد می‌گیرد. این مقاله اطلاع مختصری در مورد اهمیت بازی در دوران
شنبه، 4 مهر 1394
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
اهمیت بازی در دوران اولیه کودکی
اهمیت بازی در دوران اولیه کودکی

 

مترجم: حمید وثیق زاده انصاری
منبع:راسخون




 

یک کودک وقتی که با کودکان گروه سنی خودش بازی می‌کند درس‌های مهمی در زندگی چون تقسیم کردن، بازی عادلانه، ارتباط بین فردی، احترام و همراه شدن را یاد می‌گیرد. این مقاله اطلاع مختصری در مورد اهمیت بازی در دوران اولیه کودکی به شما می‌دهد.
کودک با استعداد ذاتی و میل مفرط به یادگیری چیزهای جدید از طریق کشف، تقلید و پیروی به دنیا می‌آید. برای مثال وقتی یک کودک نوپا به سن راه رفتن می‌رسد، او دوست ندارد که توسط دیگران حمل شود. او اصرار می‌کند که بایستد و روی پاهای کوچک خودش راه برود. هر چه کودک کوچولو، بزرگ‌تر می‌شود، والدین باید مهارت‌های جدید را به او القا کنند و هم چنین چیزهای جدید را از طریق بازی به او آموزش دهند چون برای کودک شما رشد اجتماعی، عاطفی و عقلانی مهم می‌شود.
از طریق بازی، کودکان در مورد خودشان و دنیای اطرافشان یاد می‌گیرند. آنان به بزرگسالان فعال و بالغ تبدیل می‌شوند کسانی که بهتر رفتار می‌کنند و از احساسات افراد دیگر آگاه هستند. آنان مذاکره، حل مشکل و مهارت‌های بین فردی را گسترش و رشد می‌دهند.
شما حقاً می‌توانید بگویید که بازی یک جزء لازم برای یادگیری است. در واقع، آن یک روش منحصر به فرد از مهیا کردن دانش و آگاهی و ارزش‌ها برای کودکانمان است و روشی عالی برای یادگیری با تفریح، سرگرمی و کنجکاوی است.
از سن 18 ماهگی تا 3 سالگی، شرکت دادن کودک خود در فعالیت‌های بازیگوشانه به پرورش مهارت‌های ارتباطی اجتماعی، خلاق و زبانی کمک می‌کند و سرانجام او را برای مدرسه آماده می‌کند. وقتی که کودک، خود را در فعالیت‌های بازیگوشانه در خانه شرکت می‌دهد این کار به او کمک می‌کند که مهارت‌های گوش دادن و استدلالی خود را تصفیه کند.
اهمیت بازی در دوران اولیه کودکی

نقش بازی در رشد کودک :

• با چاقی می‌جنگد: امروزه، چاقی یکی از رایج‌ترین مشکلات در بین کودکان است. آنان خیلی به تلویزیون چسبیده‌اند و یا در بازی‌های کامپیوتری شرکت می‌کنند که آنان را به ندرت به مخاطره می‌اندازند. هم چنین، کودکان به شدت به خوردن غذاهای ناسالم اعتیاد پیدا کرده‌اند. در نتیجه آن واقعاً مهم می‌شود که هر روز کودکان وقت خود را در برخی بازی‌های خارج از خانه سپری کنند. با شرکت دادن کودک خود در بازی‌های خارج از خانه و ورزش‌های بازیگوشانه، او فعال و خوش اندام می‌ماند در نتیجه از احتمال چاقی دوران کودکی جلوگیری می‌شود.
• مغز بهتر: آشنا کردن کودک خود با موبایل، فیلم و یا بازی‌های کامپیوتری در مراحل اولیه به رشد مهارت‌های حرکتی و فیزیکی او کمک نخواهد کرد؛ در عوض دویدن و یا پریدن به شما چنین نتایجی خواهد داد. برای رشد مغز، او باید در فعالیت‌های فیزیکی و خارج از خانه شرکت کند؛ در این صورت فقط، او در مورد ارتباط، مذاکره، تقسیم کردن و شرکت کردن در گروه یاد می‌گیرد. این کار نه تنها ارزش‌های اخلاقی را در کودک شما ارتقا می‌دهد بلکه به او کمک می‌کند به طور فیزیکی و روان شناسی رشد کند.
• مهارت‌های حرکتی و حسی خوب: شرکت در بازیهای خارج از خانه به رشد و هماهنگ کردن مهارت‌های حرکتی و حسی یک کودک کمک می‌کند. کودک شما می‌تواند در فعالیت‌های چند حسی زیادی شرکت کند که به کودک آموزش می‌دهد که از طریق لمس کردن، دیدن و شنیدن درک کند و یاد بگیرد.
• مهارت‌های زبانی پیشرفت می‌کنند: خواندن آواز همراه با کودک خود و یا شرکت در فعالیت‌های شامل کلمات آهنگین و موزون، رشد زبانی و واژگان او را افزایش می‌دهد. متخصصان معتقدند که لازم است مهارت‌های زبانی شفاهی را در سالهای اولیه کودکی به جای آموزش شناخت کلمات و تلفظ‌هایشان پرورش دهید. با صحبت کردن، خواندن آواز، از بر خواندن شعرها و خواندن قصه، شما مهارت‌های زبانی را در کودک خود افزایش می‌دهید.
• آوردن تعادل: یک ضرب المثل قدیمی انگلیسی می‌گوید: تماماً کار کردن و هیچ بازی نداشتن، جک را یک پسر دلگیر و کسل می‌کند. در نتیجه والدین باید، زمانی پیدا کنند تا فعالیت‌های بازیگوشانه را در زندگی کودک خود متعادل کنند. به یاد بیاورید که وقتی از بالا رفتن میله‌های قفس میمون‌ها، بازی لی لی، پرواز دادن بادبادک‌ها، ساختمان سازی، پریدن، بازی گیم‌هایی در مورد پوشاندن لباس و یا بسکتبال، نقاشی و یا قایم باشک لذت می‌بردید چه احساسی داشتید. بازی کردن باید تماماً در مورد داشتن خنده و شادی باشد؛ چنین بازی‌هایی را در برنامه‌ی کودک خود قرار دهید و او را با آنها آشنا کنید.
• آموزش به دیگران: آیا تا به حال توجه کرده‌اید که کودکان کوچک، چگونه به کودکان دیگر آموزش می‌دهند و آنان را در بازی ویژه‌ای شرکت می‌دهند؟ کودکان، به خصوص آنهایی که در حدود سن 3 و 4 سالگی هستند، شروع می‌کنند که با دیگران از گروه سنی خودشان اجتماعی شوند. این فعالیت به آنها کمک می‌کند بزرگ شوند، شرکت کنند و به آنان آموزش می‌دهد که ساعت خوبی را با هم دیگر داشته باشند.
• نبوغ ریاضی: بازی کردن هم چنین به تیز کردن مهارت‌های عددی و ریاضی آنها کمک می‌کند. کودکان قادرند که مفهوم‌های ریاضی را اگر در مرحله‌ی اولیه شروع شود، به آسانی درک کنند. به عنوان یک والد، این وظیفه‌ی شما است که با شرکت دادن آنها در فعالیت‌هایی چون شمارش تعداد اشیا در یک ردیف، آموزش روابطی چون بلند و کوتاه، کوچک و بزرگ، کمتر و بیشتر و غیره به آنها، این مهارت را رشد دهید.
• رشد کلی: با بازی کردن، کودکان واقعاً یاد می‌گیرند و خود را برای چالش‌های بزرگسالی آماده می‌کنند. کودک شما وقتی از بازی کردن لذت ببرد به طور عاطفی نیازهایش برآورده، آسوده و آرام، باانرژی و با اعتماد به نفس می‌شود. سطوح توجه و تمرکز او شدیداً بهبود و افزایش می‌یابند. او میل دارد که بیشتر یاد بگیرد، کشف کند، تجربه کند و تصور کند. پس بگذارید که کودکان شما بازی کنند چون آن برای رشد بهینه، عاطفی، عقلانی و خلاقانه آنها ضروری است.

والدین و مربیان پیش دبستانی یک مسئولیت و وظیفه مهم برای شکل دادن به ذهن‌های نسل آینده‌ی ما با استفاده از بازی به عنوان روشی برای رساندن ارزش‌های اخلاقی و اصول دیگر به کودکانمان، درست از همان زمان مهد کودک، دارند. از طریق بازی، کودکان نه تنها باید مهارت‌های جدید زیادی یاد بگیرند بلکه هم چنین باید عزت نفس را نیز رشد دهند. یک چیزی که اینجا ارزش ذکر کردن دارد این است که والدین باید یاد بگیرند که به علایق فرزندان خود احترام بگذارند و اجازه دهند که آنها به هنگام بازی کردن، سرپرستی را برعهده بگیرند. بازی کردن به رشد یک رابطه‌ی سالم و پایدار و طولانی مدت بین یک کودک و والدینش کمک می‌کند. آن هم چنین به والدین کمک می‌کند که بینشی نسبت به جریان فکری کودک خود به دست آورند.

 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط