نویسنده:صدف کوهکن
التیام دهنده دردها
دانشمندان توصیه میکنند که برای کنترل میگرن از زنجبیل استفاده کنید. زیرا این گیاه دارویی مفید، برای پیشگیری و کنترل میگرن در حد داروهای شیمیایی مصنوعی مدرن که احتمالاً دارای عوارض جانبی نیز هستند مؤثر است.طبق نظر دکتر کریشناسریواستاوا از دانشگاه اودسن دانمارک، زنجبیل که برای سالهای متمادی در کشورهای مختلف جهان برای درمان سردرد و اختلالات عصبی مورد استفاده قرار میگرفته است، دارای تأثیراتی است که برای کنترل ناراحتیهای فوق از نظر داشتن فیزیولوژی منطقی به نظر میرسد. وی میگوید: زنجبیل مانند آسپرین و برخی از سایر داروهای ضد میگرن برای کنترل عکسالعملهای التهابی شامل هیستامین و درد کمک میکند.
پیشنهاد میشود که با احساس اختلال دید که معمولاً اولین علامت شروع میگرن است، زنجبیل خورد. یعنی حدود 600-500 میلیگرم که در حدود 1/3 قاشق مرباخوری است، پودر زنجبیل را در آب ساده حل کنید و بعد بنوشید. اما اگر بیماران مبتلا به میگرن، مصرف ریشه زنجبیل تازه را در برنامه رژیم غذایی خود، قرار دهند، از نظر تکرار و شدت هر حمله، تخفیف قابل ملاحظهای را مشاهده خواهند کرد. سردردهای میگرنی که 10 درصد انسانها را درگیر کرده، در زنان شایعتر از مردان است. همچنین اگر حالت تهوع داشتید، میتوانید از قرصهای ضد تهوع یا قرص ویتامین B6 استفاده کنید، اما اگر تمایل دارید از داروی غیر شیمیایی استفاده کنید، مصرف زنجبیل را به شما توصیه میکنیم. زنجبیل اثر کاملاً قاطعی بر جلوگیری از تهوع و استفراغ دارد.
زنجبیل تا اندازهای محرک جنسی و مغذی است و میتواند تفکر را بهبود بخشد. زنجبیل ضدمنعقد کننده مناسبی برای خون است، طوری که شبیه آسپرین بوده و فشار و چربی خون را نیز کاهش میدهد.
این گیاه مفید دارای خواص ضد سرطانی گوناگونی نیز هست، همچنین از آن در کنترل آرتروزهای روماتیسمی نیز استفاده میکنند.
کارشناسان توصیه میکنند که از زنجبیل برای رفع ناراحتیهای آرتروز روماتیسمی استفاده کنید.
دکتر کریشناسریواستاوا که محقق بینالمللی ادویههای تند نیز هست میگوید: زنجبیل ضدالتهاب است.
در واقع از زنجبیل طی صدها سال در مکتب طب ایورودیک هند، برای درمان آرتروز روماتیسمی استفاده میشده است. برای بررسی این که زنجبیل چطور تا چه حدی تأثیر گذار است، دکتر سریواستاوا به گروهی از بیماران مبتلا به آرتروز روماتیسمی روزانه مقدار مختصری زنجبیل داد، پس از سه ماه درد و ورم و خشکی و سفتی مفاصل کمتری داشتند و تحرک آنها خیلی بیشتر شده بود.
دکتر استاوا میگوید در بین بیماران، مرد 50 سالهای که شغلش مکانیک اتومبیل بود به آرتروز روماتیسمی سختی مبتلا شده بود. پس از یک ماه که از تشخیص بیماریش میگذشت استفاده از زنجبیل را آغاز کرده بود. و در هر روز 50 گرم زنجبیل تازه را با سبزیها و کمی گوشت پخته میخورد. پس از یک ماه علائم ناراحتیهای آرتروز او تخفیف یافت و پس از سه ماه که مرتباً زنجبیل میخورد التهاب و درد و ورم مفاصل او به کلی از بین رفت و تا سالها بعد دیگر ناراحتی وی عود نکرده و کاملاً سرحال بود.
دکتر استاوا طی سالهای اخیر 50 نفر از بیماران خود را با زنجبیل درمان کرده است. مقدار زنجبیلی که او به بیمارانش توصیه میکند، سه بار در روز و هر بار حدود 5 گرم ریشه زنجبیل تازه یا نیم گرم پودر ریشه زنجبیل خشک بخورد.
همچنین زنجبیل برای تقویت متابولیسم و تسریع در سوزاندن کالریهای مواد غذایی موثر است. در آزمایشی محققان استرالیایی نشان میدهند که زنجبیل نیز ممکن است در تسریع متابولیسم و سوزاندن کالری بیشتر، مؤثر باشد. عامل فعال در زنجبیل که منشأ این خاصیت است مادهای شیمیایی به نام جین جرول است که مزه تندی به زنجبیل میدهد. عده زیادی از محققان میگویند اگر چه به طور قطعی معلوم نیست که اثر مواد تند در تسریع متابولیسم در انسان چقدر است ولی به هر حال با خاصیت حرارتزایی که دارند در تسریع متابولیسم مسلماً مؤثرند.
نکته دیگر این که اخیراً کارشناسان دریافتند که زنجبیل میتواند سلولهای سرطانی را از بین ببرد. این مطالعات نشان داد ادویهجات خواصی دارند که مانع از مقاومت سلولها در برابر درمانها میشود و جلوی مقاومت سلولهای سرطانی را میگیرد.
زنجبیل بیش از همه باعث مرگ سلولهای سرطانی تخمدان میشود. سلولها به دو صورت میمیرند: «1- اپاپتوسیس (1) که در حقیقت خودکشی سلولهاست.
2- اتوفاژی (2) که در حقیقت نوعی خودهضمی سلولهاست.
در اغلب بیماران مبتلا به سرطان تخمدان که بیماری مجدداً عود میکند، بدن در مقابل شیمی درمانیهای معمول، مقاومت نشان میدهد که در این نوع شیمی درمانی، مرگ سلولها از نوع اپاپتوسیس است، اما زنجبیل میتواند باعث مرگ سلولها از نوع اتوفاژی هم شود که در کنار نوع اول باعث از بین رفتن مقاومت در برابر شیمی درمانی میشود. بنابراین پزشکان به این افراد خوردن زنجبیل را توصیه میکنند.
پینوشتها:
1. Apoptosis.
2. Autophagy.
کوهکن، صدف، (1393)، میوه درمانی، تهران: همشهری، چاپ سوم