سکته مغزي
نويسنده: دکتر منصوره تقاء
از سکته مغزي چه مي دانيم؟!
بيشترين حالت اختلال خون رساني؛ گرفتگي رگ و يا رگ هاي رساننده ي خون به مغز است، البته پاره شدن يک رگ و خونريزي در محل نيز حالت هاي ديگر است.
در بيشتر مناطق دنيا سکته مغزي سومين عامل مرگ و مير - پس از سکته قلبي و سرطان - به شمار مي آيد، و شايع ترين علت ناتواني جسمي نيز هست. با توجه به شيوع اين بيماري و عوارض مهم حاصل از آن و نيز احتمال بروز آن در سن جواني (حدود 5% موارد) اين مبحث را انتخاب نموديم. به ياد داشته باشيم که عوامل زمينه ساز سکته مغزي در ميان سالي يا پيري از سال ها قبل و به تدريج ايجاد مي شود، از اين رو بايستي پيش گيري هاي لازم از سال هاي جواني و حتي کودکي آغاز گردد.
عوامل بروز سکته مغزي
شکل ديگر انسداد رگ، بسته شدن ناگهاني آن به دليل ورود به مواد خارجي به رگ ها است. شايع ترين موارد آن لخته جدا شده از ديواره قلب و يا ديواره ي يک رگ بزرگ تر و دورتر از آن است.
بيماري هاي قلبي از قبيل : بيماري هاي دريچه اي و نامنظم بودن ضربان يا اختلال عملکرد قسمتي از ديواره آن علل مهم تشکيل لخته در قلب و فرستاده شدن آن به رگ هاي مغزي و سکته مغزي است.
به هر يک از موارد مستعد کننده ي سکته ي مغزي ، همچون: بيماري هاي قلبي ، بيماري قند، فشار خون، سطح بالاي کلسترول خون، مصرف سيگار و... «عامل خطر» گفته مي شود. جمع شدن چند عامل خطر در يک فرد احتمال سکته مغزي را ا فزايش مي دهد.
از جمله نکات بسيار مهم و ضروري که بايد مورد توجه خانم ها قرار گيرد؛ اثرات مخرب قرص هاي ضد بارداري، به خصوص سکته ي مغزي است.
مصرف اين قرص ها افرادي را که زمينه ي ديگري ، همچون: فشار خون بالا، کلسترول بالاي خون، سردرد ميگرني و سن بالاي 40 سال دارند، مستعد ابتلا به سکته مغزي مي نمايد.
شکل هاي باليني سکته مغزي
عروق خون رسان به مغز را به دو دسته ي کلي شريان خون قدامي و خلفي تقسيم مي نمايند.
عروق خون رسان به مغز را به دو دسته ي کلي شريان خون قدامي و خلفي تقسيم مي نمايند.
زماني که اختلال در شريان خون قدامي مغز اتفاق مي افتد، معمولا فرد گرفتار ضعف يا اختلال حس يک طرف بدن (سمت راست يا چپ) و مشکلات گفتاري مي گردد. و چنانچه شريان خون خلفي مغز آسيب ببيند، اختلالات بينايي يا دوبيني ، سرگيجه، اختلال تعادل و بلع بروز مي کند.
پيش در آمد يا هشدار دهنده هاي سکته مغزي
متأسفانه بسياري از افراد به اين هشدارها توجه نمي کنند و بهبودي زود هنگام موقتي را مساوي با رفع مشکل و درمان کامل مي شمارند، و حال آن که بايد اختلال خون رساني به مغز جدي گرفته شود و در همين مرحله، درمان گردد.
درمان
ترک سيگار، کنترل فشار خون، کنترل کلسترول و قند خون، پياده روي و ورزش، الفباي پيشگيري به شمار مي آيند.
مصرف سبزي جات، ميوه جات، نان هاي حاوي سبوس، روغن زيتون، روغن برزک و روغن رپس (Raps) ، کاهش مصرف قند و نمک ، مصرف نمودن ماهي و غذاهاي دريايي از جمله توصيه هاي (Lintro) پزشکي است.
درمان حملات کم رساني خون موقت به مغز (TIA) بيشترين رسالت پزشکان است، تا بتوان از سکته مغزي پيش گيري نمود.
در صورت وقوع سکته مغزي بايد بيمار را در اولين فرصت به مرکز درماني مناسب انتقال داد تا درمان مرحله ي حاد و درمان هاي حمايتي انجام شود و از توسعه و گسترده شدن منطقه ي آسيب ديده مغزي و عوارض ثانوي سکته مغزي جلوگيري گردد.
يادآوري اين نکته بسيار مهم است که ؛ هنگام وقوع سکته مغزي معمولا فشار خون فرد بالاتر از معمول مي شود. در چنين حالتي مکانيسم جريان مغز براي خون رساني به منطقه ي آسيب ديده ي مغز که هنوز تخريب نشده است، فعال است. چنانچه در اين شرايط افراد ناآشنا (معمولا نزديکان بيمار و متأسفانه گاهي افرادي که در مراکز اورژانسي بيمار را ياري مي رسانند) فشار خون بيمار را با داروي ضد فشار خون پايين بياورند، سکته مغزي وسعت مي يابد و منطقه ي بزرگ تري از مغز تخريب مي گردد.
همچنين اگر بيمار دچار اختلال بلع شده باشد، خورانيدن مواد غذايي و مايعات باعث ورود غذا به مجاري تنفسي و به دنبال آن عفونت ريوي و عوارض ديگر و گاه منجر به مرگ مي گردد.
نتيجه گيري
2. در صورت بروز سکته مغزي يا حمله ي موقت کم رساني خون به مغز، لازم و ضروري است که در اسرع وقت بيمار به مرکز درماني مناسب انتقال داده شود تا متخصص بيماري هاي مغز و اعصاب مراحل رسيدگي و درمان را هر چه زودتر آغاز نمايد. بديهي است که مراجعه ي به موقع ياري رسانيدن به بيمار است.
منبع: نشريه جامعه الزهرا (عليهاالسلام)