ویژه نامه روز سوم ضیافت الهی

دعای روز سوّم

اَللّهُمَّ ارْزُقْنى فيهِ الذِّهْنَ وَالتَّنْبيهَ وَباعِدْنى فيهِ مِنَ السَّفاهَةِ
خدايا روزيم كن در اين ماه تيزهوشى و بيدارى و دورم گردان در آن از بيخردى
وَالْتَّمْويهِ وَاجْعَلْ لى نَصيباً مِنْ كُلِّ خَيْرٍ تُنْزِلُ فيهِ بِجُودِكَ يا اَجْوَدَ الاْجْوَدينَ
و اشتباه كارى و مقرر فرما برايم بهره اى از هر خيرى كه در آن نازل گردانى بجود و كرمت اى باجودترين جودمندان
منبع: مفاتیح الجنان

زلال وحی

ویژگیهای قرآن کریم(2)
در قسمت اول به برخي از ويژگي‌هاي قرآن‌كريم اشاره نموديم و در ادامه نيز به بعضي ديگر از اين ويژگي‌ها مي‌پردازيم:
بشارت‌دهنده به مؤمنان
خداوندمتعال در آيه‌ي 9، سوره‌ي اسراء خطاب به مؤمنان مي‌فرمايد:
«إِنَّ هذَا القُرآنَ يَهْدِي لِلَّتِي هِيَ أقْوَمُ وَ يُبَشِّرُ المؤُمنينَ الََّذِينَ يَعْمَلوُنَ الصَّالِحاتِ أنَّ لَهُم أجراً كبيراً؛
اين قرآن (خلق را) به استوارترين راه هدايت مي‌كند و اهل ايمان را كه نيكوكار باشند به اجر و ثواب عظيم بشارت مي‌دهد».
اندرزدهنده به مجرمان
خداوندمتعال در آيه‌ي 12، سوره‌ي احقاف در اين باره مي‌فرمايد:
«... وَ هذا كِتابٌ مُّصَدِّقٌ لِّسَاناً عَرَبيّاً لِّيُنذِرَ الَّذِينَ ظَلَموُا و بُشرَي لِلْمُحْسِنينَ؛
... و اين كتاب به زبان عربي است كه تصديق‌كننده است تا ستمكاران را بترساند و نيكوكاران را بشارت دهد».
هيچ شك و ترديدي در آن نيست
خداوندمتعال در دومين آيه‌ي سوره‌ي مباركه‌ي بقره مي‌فرمايد:
«ذلِكَ الكِتابُ لارَيْبَ فِيهِ هُديً لِّلْمُتَّقِينَ؛
اين كتاب بي‌هيچ شك، راهنماي پرهيزگاران است».
محتواي بلند قرآن كريم شاهد صادقي بر اين گفته‌ي الهي است و هر روز كه مي‌گذرد، نه تنها غباري برروي آن نمي‌نشيند، بلكه بر طراوت و درخشش آن افزوده مي‌شود.
بيان‌كننده‌ي حقايق
از آنجايي كه مصدر آيات الهي، علم بي‌پايان پروردگار است، بنابراين يكي ديگر از خصوصيات اين صحيفه‌ي الهي، بيان‌كننده‌ي حقايقي است كه بر انسان‌ها پوشيده است.
خداوندمتعال اين ويژگي قرآن‌كريم را در آيه‌ي 64، سوره‌ي نحل، اين‌گونه بيان فرموده است:
«وَ مَا أنْزَلنَا عَلَيكَ الكِتَابَ إِلَّا لِتُبَيِّنَ لَهُمُ الَّذِي إِخْتَلَفُوا فِيهِ وِ هُديً وَ رَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ؛
و ما اين قرآن بزرگ را نفرستاديم مگر براي اين‌كه حقيقت را در آنچه مردم اختلاف مي‌كنند؛ روشن كني و براي اهل ايمان هدايت و رحمت باشي».

کلام نور

روزه زكات بدن
قال رسول الله صلى الله عليه و آله: لكل شيئى زكاة و زكاة الابدان الصيام.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: براى هر چيزى زكاتى است و زكات بدنها روزه است.
الكافى، ج 4، ص 62
روزه سپر آتش
قال رسول الله صلى الله عليه و آله: الصوم جنة من النار.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: روزه سپر آتش (جهنم) است. «يعنى بواسطه روزه گرفتن انسان از آتش جهنم در امان خواهد بود.»
الكافى، ج 4 ص 162
فضيلت ماه رمضان
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله): ان ابواب السماء تفتح فى اول ليلة من شهر رمضان و لا تغلق الى اخر ليلة منه
رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمودند: درهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى‏شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد.
بحار الانوار، ج 93، ص 344
اهميت ماه رمضان
قال رسول الله (صلى الله عليه و آله): لو يعلم العبد ما فى رمضان لود ان يكون رمضان السنة
رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمودند: اگر بنده «خدا» مى‏دانست كه در ماه رمضان چيست [چه بركتى وجود دارد] دوست مى‏داشت كه تمام سال، رمضان باشد.
بحار الانوار، ج 93، ص 346

حکمت های شگرف

حكمت 25نهج البلاغه: ترس از خدا در فزونى نعمت ها (اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] يَا ابْنَ آدَمَ إِذَا رَأَيْتَ رَبَّكَ سُبْحَانَهُ يُتَابِعُ عَلَيْكَ نِعَمَهُ وَ أَنْتَ تَعْصِيهِ فَاحْذَرْهُ .
و درود خدا بر او ، فرمود : اى فرزند آدم ! زمانى كه خدا را مى بينى كه انواع نعمت ها را به تو مى رساند تو در حالى كه معصيت كارى ، بترس.
حكمت 26: رفتار شناسى ( و نقش روحيات در تن آدمى )(علمى،اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] مَا أَضْمَرَ أَحَدٌ شَيْئاً إِلَّا ظَهَرَ فِى فَلَتَاتِ لِسَانِهِ وَ صَفَحَاتِ وَجْهِهِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : كسى كه چيزى را در دل پنهان نكرد جز آن كه در لغزش هاى زبان و رنگ رخسارش ، آشكار خواهد گشت.
حكمت27 : روش درمان دردها (بهداشتى ، درمانى)
وَ قَالَ [عليه السلام] امْشِ بِدَائِكَ مَا مَشَى بِكَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : با درد خود بساز ، چندان كه با تو سازگار است .
حكمت 28 : برترين پارسايي (اخلاقى ، معنوى)
وَ قَالَ [عليه السلام] أَفْضَلُ الزُّهْدِ إِخْفَاءُ الزُّهْدِ .
و درود خدا بر او ، فرمود : برترين زهد ، پنهان داشت زهد است !
حكمت 29: ضرورت ياد مرگ(اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] إِذَا كُنْتَ فِى إِدْبَارٍ وَ الْمَوْتُ فِى إِقْبَالٍ فَمَا أَسْرَعَ الْمُلْتَقَى .
و درود خدا بر او ، فرمود : هنگامى كه تو زندگى را پْشت سر مى گذارى و مرگ به تو روى مى آورد، پس ديدار با مرگ چه زود خواهد بود .
حكمت 30: پرهيز از غفلت زدگى (اخلاقى ، اعتقادى)
وَ قَالَ [عليه السلام] الْحَذَرَ الْحَذَرَ فَوَاللَّهِ لَقَدْ سَتَرَ حَتَّى كَأَنَّهُ قَدْ غَفَرَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : هشدار ! هشدار ! به خدا سوگند ، چنان پرده پوشى كرده كه پندارى تو را بخشيده است !
حكمت 31: معرفة اقسام الايمان
وَ سُئِلَ [عليه السلام] عَنِ الْإِيمَانِ فَقَالَ الْإِيمَانُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى الصَّبْرِ وَ الْيَقِينِ وَ الْعَدْلِ وَ الْجِهَادِ وَ الصَّبْرُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الشَّوْقِ وَ الشَّفَقِ وَ الزُّهْدِ وَ التَّرَقُّبِ فَمَنِ اشْتَاقَ إِلَى الْجَنَّةِ سَلَا عَنِ الشَّهَوَاتِ وَ مَنْ أَشْفَقَ مِنَ النَّارِ اجْتَنَبَ الْمُحَرَّمَاتِ وَ مَنْ زَهِدَ فِى الدُّنْيَا اسْتَهَانَ بِالْمُصِيبَاتِ وَ مَنِ ارْتَقَبَ الْمَوْتَ سَارَعَ إِلَى الْخَيْرَاتِ وَ الْيَقِينُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى تَبْصِرَةِ الْفِطْنَةِ وَ تَأَوُّلِ الْحِكْمَةِ وَ مَوْعِظَةِ الْعِبْرَةِ وَ سُنَّةِ الْأَوَّلِينَ فَمَنْ تَبَصَّرَ فِى الْفِطْنَةِ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ وَ مَنْ تَبَيَّنَتْ لَهُ الْحِكْمَةُ عَرَفَ الْعِبْرَةَ وَ مَنْ عَرَفَ الْعِبْرَةَ فَكَأَنَّمَا كَانَ فِى الْأَوَّلِينَ وَ الْعَدْلُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى غَائِصِ الْفَهْمِ وَ غَوْرِ الْعِلْمِ وَ زُهْرَةِ الْحُكْمِ وَ رَسَاخَةِ الْحِلْمِ فَمَنْ فَهِمَ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ وَ مَنْ عَلِمَ غَوْرَ الْعِلْمِ صَدَرَ عَنْ شَرَائِعِ الْحُكْمِ وَ مَنْ حَلُمَ لَمْ يُفَرِّطْ فِى أَمْرِهِ وَ عَاشَ فِى النَّاسِ حَمِيداً وَ الْجِهَادُ مِنْهَا عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى الْأَمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيِ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ الصِّدْقِ فِى الْمَوَاطِنِ وَ شَنَآنِ الْفَاسِقِينَ فَمَنْ أَمَرَ بِالْمَعْرُوفِ شَدَّ ظُهُورَ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَنْ نَهَى عَنِ الْمُنْكَرِ أَرْغَمَ أُنُوفَ الْكَافِرِينَ وَ مَنْ صَدَقَ فِى الْمَوَاطِنِ قَضَى مَا عَلَيْهِ وَ مَنْ شَنِئَ الْفَاسِقِينَ وَ غَضِبَ لِلَّهِ غَضِبَ اللَّهُ لَهُ وَ أَرْضَاهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ الْكُفْرُ عَلَى أَرْبَعِ دَعَائِمَ عَلَى التَّعَمُّقِ وَ التَّنَازُعِ وَ الزَّيْغِ وَ الشِّقَاقِ فَمَنْ تَعَمَّقَ لَمْ يُنِبْ إِلَى الْحَقِّ وَ مَنْ كَثُرَ نِزَاعُهُ بِالْجَهْلِ دَامَ عَمَاهُ عَنِ الْحَقِّ وَ مَنْ زَاغَ سَاءَتْ عِنْدَهُ الْحَسَنَةُ وَ حَسُنَتْ عِنْدَهُ السَّيِّئَةُ وَ سَكِرَ سُكْرَ الضَّلَالَةِ وَ مَنْ شَاقَّ وَعُرَتْ عَلَيْهِ طُرُقُهُ وَ أَعْضَلَ عَلَيْهِ أَمْرُهُ وَ ضَاقَ عَلَيْهِ مَخْرَجُهُ وَ الشَّكُّ عَلَى أَرْبَعِ شُعَبٍ عَلَى التَّمَارِى وَ الْهَوْلِ وَ التَّرَدُّدِ وَ الِاسْتِسْلَامِ
فَمَنْ جَعَلَ الْمِرَاءَ دَيْدَناً لَمْ يُصْبِحْ لَيْلُهُ وَ مَنْ هَالَهُ مَا بَيْنَ يَدَيْهِ نَكَصَ عَلَى عَقِبَيْهِ وَ مَنْ تَرَدَّدَ فِى الرَّيْبِ وَطِئَتْهُ سَنَابِكُ الشَّيَاطِينِ وَ مَنِ اسْتَسْلَمَ لِهَلَكَةِ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ هَلَكَ فِيهِمَا
قال الرضى و بعد هذا كلام تركنا ذكره خوف الإطالة و الخروج عن الغرض المقصود فى هذا الكتاب.
و درود خدا بر او ، فرمود : (از ايمان پرسيدند ، جواب داد)
1ـ شناخت پايه هاى ايمان : ايمان بر چهار پايه استوار است : صبر ، يقين ، عدل و جهاد . صبر نيز بر چهار پايه قرار دارد . شوق ، هراس ، زهد و انتظار. آن كس كه اشتياق بهشت دارد ، شهوت هايش كاستى گيرد ، و آن كس كه از آتش جهنّم مى ترسد ، از حرام دورى مى گزيند ، و آن كس كه در دنيا زهد مى ورزد ، مصيبت را ساده پندارد ، و آن كس كه مرگ را انتظار مى كشد در نيكى ها شتاب مى كند . يقين نيز بر چهار پايه استوار است : بينش زيركانه ، دريافت حكيمانة واقعيت ها ، پند گرفتن از حوادث روزگار ، و پيمودن راه درست پيشينيان . پس آن كس كه هوشمندانه به واقعيت ها نگريست ، حكمت را آشكارا بيند ، و آن كه حكمت را آشكارا ديد ، عبرت آموزى را شناسد ، و آن كه عبرت آموزى شناخت گويا چنان است كه با گذشتگان مى زيسته است . و عدل نيز بر چهار پايه بر قرار است : فكرى ژرف انديش ، دانشى عميق و به حقيقت رسيده ، نيكو داورى كردن و استوار بودن در شكيبايى . پس كسى كه درست انديشد به ژرفاى دانش رسيد و آن كس كه به حقيقت دانش رسيد ، از چشمة زلال شريعت نوشيد ، پس كسى كه شكيبا شد در كارش زياده روى نكرده با نيكنامى در ميان مردم زندگى خواهد كرد . و جهاد نيز بر چهار پايه استوار است : امر به معروف ، نهى از منكر ، راستگويى در هر حال ، و دشمنى با فاسقان . پس هر كس به معروف امر كرد ، پشتوانه نيرومند مؤمنان است ، و آن كس كه از زشتى ها نهى كرد ، بينى منافقان را به خاك ماليد ، و آن كس كه در ميدان نبرد صادقانه پايدارى كند حقّى را كه بر گردن او بوده ادا كرده است ، و كسى كه با فاسقان دشمنى كند و براى خدا خشم گيرد ، خدا هم براى او خشم آورد ، و روز قيامت او را خشنود سازد .
2ـ شناخت اقسام كفر و ترديد : و كفر بر چهار ستون پايدار است : كنجكاوى دروغين ستيزه جويى و جُدُل ، انحراف از حق و دشمنى كردن . پس آن كس كه دنبال توهم و كنجكاوى دروغين رفت به حق نرسيد . و آن كس كه به ستيزه جويى و نزاع پرداخت از ديدن حق نابينا شد ، و آن كس كه از راه حق منحرف گرديد ، نيكويى را زش ، و زشتى را نيكويى پنداشت و سر مست گمراهى ها گشت ، و آن كس كه دشمنى ورزيد پيمودن راه حق بر او دشوار و كارش سخت ، و نجات او از مشكلات دشوار است . و شك چهار بخش دارد : جدال در گفتار ، ترسيدن ، دو دل بودن ، و تسليم حوادث روزگار شدن . پس آن كس كه جدال و نزاع را عادت خود قرار داد از تاريكى شُبهات بيرون نخواهد آمد و آن كس كه از هر چيزى ترسيد همواره در حال عقب نشينى است ، و آن كس كه در ترديد و دودلى باشد زير پاى شيطان كوبيده خواهد شد ، و آن كس كه تسليم حوادث گردد و به تباهى دنيا و آخرت گردن نهد ، و هر دو جهان را از كف خواهد داد .(سخن امام طولانى است چون در اين فصل ، حكمت هاى كوتاه را جمع آورى مى كنم از آوردن دنباله سخن خوددارى كردم).
حكمت 32: ارزش و والايى انجام دهندة كارهاى خير (اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ .
و درود خدا بر او ، فرمود : نيكو كار، از كار نيك بهتر و بدكار از كار بد بدتر است .
حكمت 33: اعتدال در بخشش و حسابرسى (اخلاقى ، اجتماعى ، اقتصادى)
وَ قَالَ [عليه السلام] كُنْ سَمْحاً وَ لَا تَكُنْ مُبَذِّراً وَ كُنْ مُقَدِّراً وَ لَا تَكُنْ مُقَتِّراً .
و درود خدا بر او ، فرمود : بخشنده باش اما زياده روى نكن ، در زندگى حسابگر باش اما سخت گير مباش.
حكمت 34: راه بى نيازى (اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] أَشْرَفُ الْغِنَى تَرْكُ الْمُنَى .
و درود خدا بر او ، فرمود : بهترين بى نيازى ، ترك آرزوهاست.
حكمت 35: ضرورت موقعيت شناسى (اخلاقى ، اجتماعى)
وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ أَسْرَعَ إِلَى النَّاسِ بِمَا يَكْرَهُونَ قَالُوا فِيهِ بِمَا لَا يَعْلَمُونَ .
و درود خدا بر او ، فرمود : كسى در انجام كارى كه مردم خوش ندارند، شتاب كند ، دربارة او چيزى خواهند گفت كه از آن اطلاعى ندارند.
حكمت 36: آرزوهاى طولانى و بزهكاري (اخلاقى)
وَ قَالَ [عليه السلام] مَنْ أَطَالَ الْأَمَلَ أَسَاءَ الْعَمَلَ .
و دورد خدا بر او ، فرمود : كسى كه آرزوهايش طولانى است كردارش نيز ناپسند است .
منبع: نهج البلاغه

عزیز آل یاسین

با اموال عليه السلامصله‌ي امام زمان
به اين معني كه مؤمن بخشي از دارايي خود را براي امام زما‌نش هديه كند، وهرسال به اين عمل مداومت نمايد و در اين عمل شريف غني و فقير و مرد و زن يكسانند ،‌ الا اين كه ثمروتمند به مقدار توانايي خود تكليف دارد وفقير به مقدار استطاعت خود مكّلف مي‌گردد.
خداي عزّوجّل فرموده :‌ «لايُكَلِّفُ اللهُ نَفْسَاً‌ إلا وُسْعَها : خداوند هيچ كس را جز به مقدار توانش تكليف نمي كند.» (1)
و در جايي ديگر مي فرمايد : «لا يُكَلِّفُ اللهُ إلا مَا آتَيْهَا » خداوند هيچ كس را جز به آنچه توانايي داده ، تكليف نمي‌كند.» (2)
در روايات مقدار معيني براي مصرف مال درآن جهت بيان نگرديده ، چون ظاهراً اين عمل از مستحبات مؤكدي است كه درسخنان ائمه‌ي اطهار(سلام الله علیهم) به عنوان «فريضه»‌ از آن تعبير شده است. فرمودند: سلام‌الله‌عليهحضرت امام صادق
«هيچ چيز نزد خداوند متعال محبوب‌تر از اختصاص دادن درهم به امام نيست ، و به درستي كه خداوند درهم را براي او (پرداخت كننده) در بهشت همچون كوه احد قرار دهد.»
سپس مي‌فرمايند: خداوند متعال دركتابش فرموده است : «مَنْ ذَالَّذِي يُقْرِضُ اللهَ قَرْضَاً حَسَناً‌ فَيُضَاعِفَهُ لَهُ أضْعَافاً‌ كثيرَةً ؛ چه كسي به خداوند وامي نيكو مي‌دهد تا خداوند(عوض)‌ وام راچندين برابر ، بسيار سازد »‌(3)
‌ حضرت امام صادق سلام‌الله‌عليه فرمودند: «به خدا سوگند! كه اين آيه درخصوص صله‌ي امام است. به درستي كه خداوند آنچه راكه مردم دراختيار دارند ازجهت نياز به آن قرض نخواسته است وهر حقّي را كه خداوند متعال دارد ، براي ولّي اوست.»(4)
نكته: صله‌ي امام زمان عجّل‌‌الله‌تعالي‌فرجه‌الشّريف : درزمان غيبت با مصرف كردن مال درمصارف و مخارجي كه مي‌داند مورد رضايت آن حضرت است، به قصد صله‌ي ايشان مانند چاپ كتاب‌هايي مربوط به آن حضرت ،‌ برپايي جلسات يادآوري و ترويج فرهنگ مهدويت، برپايي شبكه‌هاي اينترنتي مهدويت و شبكه‌هاي اينترنتي فرهنگی اطلاع رسانی دینی و... ازآن جمله است .

پي نوشت :

1. سوره‌ي بقره ، آيه‌ي 286
2. سوره‌ي طلاق ،‌آيه‌ي 7
3. سوره‌ي يقره ، آيه‌ي245
4. اصول كافي ، ج1 ،‌ ص537

مواعظ جاوید

توجه‌ كنید كه‌ ماه‌ مبارك‌ رمضان را به‌ آدابش‌ عمل‌ كنید، یعنی‌ آداب‌ روحیش‌، فقط‌ دعا نباشد. دعا به‌ معنای‌ واقعی‌ باشد. خواندن‌ خدا و تذكر خدا به‌ معنای‌ واقعی‌، آن‌ تذكری‌ كه‌ نفوس‌ را مطمئن‌ می‌كند.
در این‌ ماه‌ مبارك‌ رمضان از بركات‌ لیلة‌القدر محروم‌ نباشید. در این‌ ماه‌ فرق‌ داشته‌ باشیم‌ با سایر ماهها و دنبال‌ این‌ باشیم‌ كه‌ انشاالله (لیلة‌القدر) را دریابیم‌، بركات‌ (لیلة‌القدر) را كه‌ در آن‌ نازل‌ شده‌ است‌، همه‌ سعادت‌ عالم‌ در آن‌ شب‌ نازل‌ شده‌ است‌ و از همه‌ شبهای‌ عالم‌ بالاتر است‌.
اگر ما نمی‌توانیم‌ به‌ طور دائم‌ در حال‌ مراقبت‌ از خودمان‌ و ساخت‌ و ساز خودمان‌ باشیم‌، لااقل‌ ماه‌ رمضان‌ را مغتنم‌ بشماریم‌، شرایط‌ هم‌ در ماه‌ رمضان آماده‌ است‌.
منبع: کلمات قصار امام خمینی رحمت الله علیه

در محضر ولایت

عزيزان من! ماه رمضان را براى استغفار مغتنم بشماريد و از خداى متعال طلب مغفرت كنيد. ملت ما با اين روحيه‌ى فداكارى، با اين استقامتى كه نشان داده، با اين كار بزرگى كه كرده است، با جوانان نورانى و خوبى كه دارد (اين جوانان با اين تعداد، غير از جامعه‌ى ما، قطعاً در هيچ جاى عالم وجود ندارد) با اين زنان و مردان و مادران و فداكاريهاى گوناگونى كه از اين مردم سرزده است، استعداد پيشرفت زيادى در زمينه‌هاى مادّى و معنوى، دنيايى و اخروى دارد. اين ملت، با استغفار، رحمت الهى را به سوى خود جلب كند.
همه استغفار كنيد. آن كسانى كه اهل عبادتند، آن كسانى كه در امر عبادت متوسّطند، آن كسانى كه حتّى كاهل در كار عبادتند و فقط به اقلّ واجبات اكتفا مى‌كنند، آن كسانى كه حتّى گاهى خداى نخواسته بعضى از عبادت واجب هم از آنها ترك مى‌شود، همه و همه توجّه داشته باشند كه اين رابطه‌ى بين آنها و خدا، كار را پيش مى‌برد. از خداى متعال، آمرزش و مغفرت بخواهيد و طلب عفو كنيد. از خدا بخواهيد كه مانع گناه را بردارد؛ اين ابر را از مقابل خورشيد فيض و لطف و تفضلّات خودش برطرف كند، تا لطفش بر اين دلها و جانها بتابد. آن وقت ببينيد كه تعالى و اعتزازى به وجود خواهد آمد.
منبع: برگزیده بيانات مقام معظم رهبری در خطبه‌هاى نماز جمعه‌ى تهران،28/10/85

شمیم هدایت

بالا بردن سطح شناخت
در مقابل تبلیغات فریبنده چه باید بکنیم؟ باید شناخت، معرفت نسبت به اسلام، تشیع، خط امام حسین (سلام الله علیه) و امروزه خط امام خمینی (رحمت الله علیه) را تقویت کنیم. باید معرفت خود را تقویت کنیم تا دشمنان امان نیابند افکار ضد امام (رحمت الله علیه) را به نام خط امام راحل معرفی کنند. باید شناخت خود را نسبت به دین تقویت کنیم.
عزیزان من! جوانان عزیز! باید در شبانه روز وقتی را برای مطالعه و بحث در امور دینی و معارف دینی بگذارید. دین از شکم، رفاه و ورزش کم ارزش تر نیست. برنامه ای بگذارید، جلسات مذهبی و مطالعات دینی داشته باشید، بحمدالله بعد از انقلاب کتاب های دینی زیاد نوشته شده است؛ جلسات بحث بگذارید و با هم گفتگو کنید، حتما لازم نیست مبلغ یا معلمی را دعوت کنید، مثلا کتاب های مرحوم استاد شهید مطهری (رضوان الله علیه) را به بحث بگذارید، در مورد آن ها گفتگو کنید، مطالب آن را حلاجی کنید. اگر مطالعات دینی نداشته باشید، جلساتی مذهبی هم آن چنان که باید فعال نباشد و این گونه جلسات فقط به ایام عاشورا و امثال آن اختصاص داشته باشد، دشمنان اسلام و نظام هم مرتب از رادیوها و تلویزیون با فیلم های ویدئویی با روزنامه! با روزنامه! با روزنامه! شما را بمباران تبلیغاتی می کنند. ... برای مقابله با تبلیغات شیطنت آمیز و گمراه کننده، مطالعه و دروس لازم است، و بدون آن معرفت انسان رشد نمی کند.
منبع: برگزیده بیانات حضرت آیت الله علامه محمد تقی مصباح یزدی (دامت برکاته)

نکته های ناب

خانواده در اسلام نقش مرد در خانواده:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمایند: «نشستن مرد پیش زن و فرزندش نزد خداوند متعال محبوب تر از اعتکاف در مسجد من (مسجد النبی صلی الله علیه و آله و سلم) است.» (1)
حضرت امام صادق (سلام الله علیه) می فرمایند: مرد برای اداره ی منزل به سه خصلت نیاز دارد که اگر در طبیعت او نباشد، باید خود را با تکلف به آنها وا دارد: «خوش رفتاری، گشاده دستی سنجیده و غیرت برای حفاظت از آنها» (2)
و در حجایی دیگر می فرمایند: «هر کس به خانواده اش نیکی کند، عمرش زیاد شود.»(3)
نقش زن در خانواده:
پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در این باره می فرمایند: «هر زنی که در خانه ی شوهر خود به قصد سامان دادن کارهای خانه چیزی را جابه جا کند، خداوند به او نظر می کند و هر که خداوند به او نظر کند، عذابش نمی دهد.» (4)
حضرت امام صادق (سلام الله علیه) می فرمایند: «خوشبخت است آن زنی که شوهر خود را گرامی می دارد و آزارش نمی دهد و در همه ال از او فرمان می برد.»(5)
نقش فرزندان در خانواده:
حضرت علی(سلام الله علیه) می فرمایند: «نیکی به پدر و مادر بزرگترین فریضه است.» (6)
حضرت امام صادق(سلام الله علیه) در این باره می فرمایند: پدر و مادررا به فرزند سه حق است:
«در همه حال شکرگذار آنها باشد؛ در هر چه امر و نهی می کنند، به جز معصیت خدا اطاعتشان کند و در نهان و آشکار خیر خواه آنان باشد.»(7)

پي نوشت :

1- تنبیه الخواطر، ج2، ص 122.
2- تحف العقول، ص 322.
3- اصول کافی، ج2، ص 105.
4- بحارالانوار، ج 103، ص 253.
5- کنزالفوائد، ج1، ص 150.
6- غررالحکم، ج 4423.
7- تحف العقول، ص322.

منبع: خانواده در اسلام، حضرت آیت الله العظمی مظاهری(دامت برکاته)

دل نوشته

بوی خوش رمضان
روح اللّه‏ حبیبیان
بوی رمضان می‏آید؛ بوی خوش قرآن و شمیم شکوفه‏های دل‏انگیز مناجات و رایحه روح‏بخش بندگی خدا.
خداوندا! فرموده بودی که بر بندگان، رئوف و مهربانی و بر گنه‏کاران، عطوف و بخشنده؛ ولی من هیچ‏گاه این حقیقت را به خوبی اکنون درنیافته بودم.
آری! من در مرداب غفلت و لجن‏زار دوری از تو، غوطه‏ور بودم که ناگهان، ندای ملکوتی «یا علیُّ یا عظیم، یا غفور یا رحیم»، مرا به خود آورد و به کوثر زلال رمضان رهنمون شد.
معجزه رمضان
... تا کنون هیچ‏گاه در دل تابستان، این‏گونه بهار را حس کرده بودی؟ هیچ‏گاه در اوج گرما، خنکای آب حیات را در عمق وجودت یافته بودی؟ آیا در نهایت تشنگی، سیراب شدن از زلال‏ترین آب‏ها که نه؛ از کوثر بهشتی را تجربه کرده بودی؟
شاید تو نیز چون من، به ادراک این معجزه نرسیده بودی و این‏بار، با همه وجودت آن را لمس کردی. این معجزه رمضان است.
مگر می‏شود دریا را در آغوش کشید؟!
نمی‏دانم چه کنم.
دلم می‏خواهد به استقبالت بیایم؛ ولی مگر می‏توان به استقبال باران رفت؟!
می‏خواهم با تمام وجودم تو را در آغوش بگیرم؛ ولی مگر دریا را می‏توان در آغوش کشید؟!
می‏خواهم از عمق وجودم فریاد برآورم: خوش آمدی ای بهار دل‏ها، ای شکوه رحمت خدا بر بندگان، ای ماه مهمانی خدا، ای رمضان! اما احساس کودکی را دارم که در برابر کوهی عظیم قرار گرفته و چاره‏ای جز سکوت و حیرت در برابر عظمت تو ندارم؛ فقط آهسته و نجواگونه، با دلی سرشار از عشق، زمزمه می‏کنم: «ای خدای رمضان! به خاطر همه مهربانی‏هایت سپاس».
بر ساحل رمضان
حسین امیری
کوچه زهد را آب و جارو کردند. کشتی بی‏لنگر مستی، از دریای مواج، لؤلؤ و مرجان می‏آورد. باربران هفت‏آسمان را خبر کنید، تا متاع تقوای بشر را در ساحل عبودیت رمضان خالی کنند و کاروانسرای شب‏بیداران را در بگشایید که گاه مناجات بشر است و موسم ترک عادات.
بوی خدا
فاطمه پهلوان علی‏آقا
ای ماه خدا، رمضان! وقتی که می‏آیی، همه چیز بوی خدا می‏گیرد؛ بوی بهشت، بوی عرش.
وقتی که می‏آیی، سرانجام همه کارها به نشستن بر سر سُفره خدا ختم می‏شود.
وقتی که می‏آیی، سلام‏ها ساده می‏شوند و نگاه‏ها، بی‏آلایش.
وقتی که می‏آیی، ثانیه‏ها در گرسنگی و تشنگی آدم‏ها، با حس قشنگی می‏گذرند.
با آمدن تو، روزنه امیدی بر عصیان آدم‏ها گشوده می‏شود و غنچه بندگی‏ها، گُل می‏کند. مَفَرّی از هیاهوها و سیاهی‏ها به سوی نور پیدا می‏شود؛ گریزی به سوی کهکشان عرش؛ گریزی به سوی خدا.
با آمدن تو، همه جا سبز می‏شود، همه آسمانی می‏شوند و همه چیز بوی خدا می‏گیرد.

یاد ابرار

امید محرومان
چهاردهم اسفند 1307 بود كه «سيدموسي» در قم به دنيا آمد و به دور از چشم فرعونيان، كودكي‌اش را پشت سر گذاشت. او فرصت‌هاي طلايي جواني‌اش را به آساني از دست نداد و از لحظه‌هاي هر چند كوتاه آن، استفاده‌هاي شايسته كرد. در حين تحصيلات علوم ديني در دانشكده‌ي حقوق تهران نيز قبول شد. به سه زبان انگليسي، فرانسه و عربي، تسلط كامل داشت. بزرگان نجف اشرف به او چشم اميد بسته بودند.مردم لبنان براي «سيدموسي» نامه نوشتند. آنها روزهاي زيادي براي يك رهبرِآگاه، لحظه‌ شماري مي‌كردند.
حضرت آيت‌الله العظمي بروجردي( رحمت‌‌الله‌عليه) هم ايشان را مكلّف به قبول اين مسؤوليت كردند و امام موسي صدر بعد از زيارت عتبات عاليات به لبنان رفت و با ديدن اوضاع، تصميم به ماندن گرفت.
براي سكونت، شهر «صور» را انتخاب كردو هفته‌اي دو بار به بيروت مي‌رفت. با تلاش او پس از مدتي «دبيرستان عامليه» به «دانشكده‌ي عامليه» تبديل شد.
مثل پدري مهربان با جوان‌ها صحبت مي‌كرد، عشق به مردم از چشمان پُرفروغش موج مي‌زد و مي‌خواست سايه‌ي شوم فقر و جهل را از سر مردم بردارد؛ اين بود كه «مدرسه‌ي صنعتي جبل عامل» را تأسيس كرد.ايشان مي‌گفت: «چقدر تعجب‌آور است! اسلام طلب علم را فريضه (واجب) بداند ولي بي‌سواد‌ترين مردم، مسلمان‌ها باشند. نظافت را از ايمان بشمارد، در حالي كه كثيف‌ترين كوچه و بازار، كوچه و بازار‌هاي مسلمان‌ها باشد ... دعوت صحيح اگر توأم با عمل نباشد و وضع اجتماعي دعوت‌كننده يا هم مذهبان او بد باشد، دعوت كم اثر خواهد بود».
«جرج جرداق» نويسنده‌ي معروف مسيحي درباره‌ي امام موسي صدر مي‌گويد:
«اگر روحانيون مسلمان، اسلام را مانند امام موسي صدر عرضه مي‌كردند، اثري از مسيحيت و ساير اديان باقي نمي‌ماند». مزدوران بارها نقشه‌ي ترور ايشان را مرور مي‌كردند، اما هر بار ناكام مي‌شدند. در 19 رمضان‌المبارك سال 1357ه.ش، با دعوت رسمي وارد كشور ليبي شد. تصميم داشت پس از يك هفته اقامت، به لبنان برگردد. در 23 رمضان‌المبارك در ساعت دو و چهل و پنج دقيقه‌ي بعدازظهر جلوي درب هتل اقامتش مشاهده ولي بعد از آن با دو نفر از همراهانش ناگهان ناپديد گرديد.
حضرت امام خميني(رحمت‌‌الله‌عليه) درباره‌ي ايشان مي‌فرمايند:
«ايشان را من بزرگ كردم. من فضايلش و خدمت‌هايي كه بعد از رفتن به لبنان كرده است، مي‌دانم ... اميدوارم كه أنشاءالله به محل خودشان برگردند و مسلمين از ايشان استفاده كنند».
منبع: گلشن ابرار، عبدالرحيم اباذري، ج2، صفحه‌هاي 785 تا 798

حکایتها و هدایتها

موعظه ی مولا
مردی به نام ابو مطر نقل کرده است که: روزی از مسجد کوفه بیرون آمدم، به مردی برخوردم که همانند عرب های بادیه نشین با دو تکه پارچه خود را پوشانده بود، یکی را لنگ و دیگری را ردای خود قرار داده بود. از کسی پرسیدم: این مرد کیست؟ به من گفت: گویا در این شهر غریب هستی؟
گفتم: آری. گفت: این مرد، امیرمؤمنان علی (علیه-السلام) است؛ به دنبالش رفتم تا به محله ی «ابومحیط» که بازار شتران در آن جا بود، رسید. (از روی موعظه به آنان) فرمودند: معامله کنید اما از سوگند بپرهیزید که سوگند از برکت کارهای شما می کاهد و آنها را در معرض نابودی قرار می دهد.
سپس به سراغ خرما فروشان رفتند. در آن جا با کنیزی مواجه شد که می گریست، سبب گریه اش را پرسیدند، پاسخ داد: من با یک درهم از این مرد خرما فروش خرما خریده ام، مولایم از من خواسته خرما را باز پس دهم و درهم را باز ستانم، اما فروشنده نمی پذیرد و درهم را به من باز نمی گرداند. حضرت به مرد بازاری فرمودند: خرمایت را بگیر و درهمش را باز پس ده، چرا که او کنیز است و از خودش اختیاری ندارد. مرد خرما فروش زیر بار نرفت و همچنان از باز پس دادن درهم به کنیز امتناع می کرد. من به او گفتم: این مرد را می شناسی؟ گفت: نه گفتم: او امیرمؤمنان علی (علیه السلام) است، مرد بازاری با شناختن حضرت دستپاچه شد، خرماهایی را که در دست داشت ریخت، درهم را به کنیز باز پس داد و عرض کرد:
ای امیرمؤمنان! دوست دارم شما از من خشنود شودید!
حضرت فرمودند: آنچه مرا از شما خوشنود می سازد پرداختن حقوق دیگران است. بعد از آن، حضرت در حالی که از کنار خرما فروشان می گذشتند، فرمودند:
ای خرما فروشان (و خرما داران) به مسکینان بخورانید تا کسبتان برکت یابد.
منبع: جلوه های تقوا، محمد حسن حائری یزدی، ج 2، ص 102 و 103.

معرفی کتاب

شناسنامه کتاب
نام کتاب : رمضان ماه خدا (فضيلت، اعمال، احكام)
نويسنده : زين العابدين احمدي - حسنعلي احمدي
ناشر: ميثم تمار
نوبت چاپ : ششم
تعداد صفحات: 248 صفحه
تيراژ : 1500 نسخه
قيمت : 2000 تومان
چکیده کتاب:
بيان معارف دين مبين اسلام، در زمينه هاي «اعتقادات»، «احكام» و «اخلاق»، آن هم با تكيه بر آيات قرآن و احاديث اهل بيت عصمت و طهارت(عليهم السلام)، امري مهم و ضروري براي برآوردنِ نياز تشنگان و علاقه مندان به اين معارف است.
دراین كتاب ، سعي مولفان بر آن است كه با استعانت از درگاه احديّت، و كمك گرفتن از انوار پاك چهارده معصوم(عليهم السلام)،ارشادات و راهنمايي هايي را كه انسان براي رسيدن به سعادت اخروي به آن نيازمند است، براي خوانندگان گرامي مطرح كنند. مخصوصاً بيانِ آداب و فضايل ماه مبارك رمضان، كه ماه خدا، ماه رحمت و مغفرت، ماه نزول قرآن، ماه دعا و استغفار، ماه كسب تقوا و فضايل انساني، ماه آشنايي با كتاب آسماني، و اينكه ماه توبه و اِنابه است.
در این نوشتار هر چند كوتاه مباحثي در باره ماه مبارك رمضان و ساير مطالب مربوط به اين ماه شریف، هر چند به طور اختصار و قابل فهم براي عموم، در اختيار شيفتگان راه قرآن و مكتب اهل بيت(عليهم السلام)قرار گرفته است.
هر اندازه جامعه با ميراث و فرهنگ هميشه جاويد قرآن و عترت آشنا شود، به همان اندازه فرهنگ آن جامعه، از آسيب هاي فرهنگِ بيگانه مصون و محفوظ خواهد ماند.
اگر انسان ها در راه رشد و تعالي خود و در راه عبادت خداوند، كه هدف آفرينش انسان است، وجود خود را پيراسته از گناه كنند و تقوا و خداشناسي را براي هميشه در وجود خود زنده نمايند، سعادت و عزّت دنيا و آخرت را به دست آورده اند.
در این اثر ارزشمند، مخصوصاً سفارش مي شود كه خوانندگان در ماه مبارك رمضان، كه بهترين فرصت براي تزكيه و كسب فضايل انساني است، از اين نعمت عظمي بهره مند شده و اوقات را مغتنم شمرده و خود را مشغول به عبادت و اطاعت خداوند نمايند.

احکام

احكام نماز و روزه كثيرالسفر

مراجع معظم تقليد	شرايط اشتغال به كار جهت كثير السفر بودن		مشاغلي كه مصداق كثير السقر مي‌باشند	احكـــــام				پايان حكم كثيرالسفر و شروع مجدد آن
	در سال (حداقل)	در ماه (حداقل)		محل كار	محل سكونت	بين راه (كار)	محل مأموريت
آيت‌الله العظمی خامنه ای (مدّظلّه العالي)	1 ماه	10 روز يكبار	رانندگان، كارمندان، اساتيدو سربازان	كامل	كامل	كامل	كامل	در سفر اول شكسته سپس تمام
آيت‌الله العظمی بهجت (مدّظلّه العالي)	1 ماه	9 روز يكبار	رانندگان، كارمندان اساتيد، دانشجويان وسربازان	كامل	كامل	كامل	كامل	درسفر اول شكسته سپس تمام
آيت الله العظمی فاضل کنکرانی (رحمت الله علیه)	1 ماه	9 روز يكبار	فقط رانندگان، دانشجويان و زائران	كامل	كامل	كامل	كامل	درسفر اول شكسته سپس تمام
آيت الله العظمی مكارم شیرازی (مدّظلّه العالي)	1 ماه	3 روز درهفته	رانندگان، كارمندان اساتيد، دانشجويان وسربازان	كامل	كامل	كامل	كامل	درسفر اول شكسته سپس تمام
آيت الله العظمی تبريزي (مدّظلّه العالي)	2 ماه	1 روز درهفته	رانندگان، كارمندان اساتيد و سربازان	كامل	كامل	كامل	**	درسفر اول شكسته سپس تمام
آيت الله العظمی زنجاني (مدّظلّه العالي)	3 ماه	9 روز يكبار	رانندگان، كارمندان اساتيد، دانشجويان وسربازان	كامل	كامل	كامل	***	درسفر اول شكسته سپس تمام
آيت الله العظمی سيستاني (مدّظلّه العالي)	3 ماه	3 روز در هفته	رانندگان، كارمندان، اساتيد، دانشجويان و سربازان	كامل	ـ	ـ	ـ	رانندگان هم شكسته، هم تمام و بقيه تمام

** کثیر السفر در مأموریتهای اتفاقی، نماز را جمع(هم شکسته و هم تمام) بخواند
*** کثیر السفر در مأموریتهای اتفاقی، نماز را شکسته بخواند